วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1281

เมื่อผู้เผยแพร่วิชาได้ยินว่าพวกอาจารย์กลับมาแล้ว เขาก็รู้สึกกังวลใจทันที

“อย่ากังวลไปเลย เพราะพวกเขาต่างหากที่ควรกังวลเป็นรายต่อไป”

หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็ออกจากตรงนั้น ไม่เพียงแค่นั้น เขายังหยุดการฝึกฝนของเขาไปสู่อาณาจักรที่น่านับถืออีกด้วย

ในเวลานี้ เขาไม่รู้สึกถึงรัศมีของกษัตริย์และปรมาจารย์แม้แต่ครึ่งเดียว

“เหตุใดท่านจึงทำเช่นนี้” พระศาสดาทรงสงสัย

เยี่ยชิวกล่าว "ฉันอยากจะทำให้พวกเขาประหลาดใจในภายหลัง"

ผู้เผยแพร่วิชาเข้าใจว่าเยี่ยชิวกำลังแสดงความอ่อนแอโดยตั้งใจ เพียงเพื่อทำให้เจ้านายเหล่านั้นเป็นอัมพาต และพูดด้วยรอยยิ้ม "คุณเลวมากจริงๆ ~"

เยี่ยชิวกล่าวว "ผู้ชายที่ไม่เลว ผู้หญิงก็ไม่รัก"

พ่าง!

ผู้เผยแพร่วิชาก็หน้าแดง

ในขณะนี้ พลังอันทรงพลังหลายอย่างพุ่งเข้ามาจากระยะไกลราวกับสายฟ้า

ในไม่ช้า มีเพียงร้อยเมตรระหว่างพวกเขากับเยี่ยชิว

มองไปรอบๆ มีเจ็ดคน!

ทุกคนเป็นราชาและเป็นผู้ที่แข็งแกร่ง!

รัศมีของพวกมันเหมือนมังกร เหมือนกับยอดเขาเจ็ดยอดที่พยายามจะบดขยี้โลก

ดูเหมือนว่าร่างกายของคนทั้งเจ็ดจะผสานเข้ากับถนนอย่างใกล้ชิด และรวมเข้าเป็นร่างเดียว โดยไม่มีข้อบกพร่องในร่างกาย

เมื่อเห็นตอไม้ทุกที่ที่ประตูพระราชวังสันตะสำนัก กษัตริย์ทั้งเจ็ดและปรมาจารย์ต่างก็หยุดก้าวไปข้างหน้า ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

จากนั้นทุกคนก็มองไปที่เยี่ยชิว

ดวงตาเผยให้เห็นความแค้นฆ่า

“ท่านศาสดา แนะนำพวกเขาให้ฉันรู้จักหน่อยสิ” เยี่ยชิวพูดอย่างใจเย็น

ผู้เผยแพร่วิชากล่าว "ชายชราสวมเสื้อคลุมสีดำชื่อจอห์น เจ้านายของกษัตริย์ระยะกลาง"

“ผู้ที่สวมแหวนทองคำอยู่ที่หูคือบากู กษัตริย์องค์แรก”

“คนรูปร่างเตี้ยทั้งสองที่ดูเหมือนกันทุกประการก็คือพี่น้อง พวกเขาเป็นพี่น้องฝาแฝดและยังเป็นราชาระดับกลางอีกด้วย”

“ชายผมบลอนด์คือราชาสิงโต แม้ว่าเขาจะอยู่ในขั้นแรกของราชา แต่เขาก็สามารถสังหารปรมาจารย์ในช่วงกลางของราชาได้ เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สามารถฆ่าศัตรูที่อยู่นอกเหนือระดับของเขาได้”

เยี่ยชิวเหลือบมองราชาสิงโต เพราะเขาเคยได้ยินคาร์ลพูดมาก่อนว่าราชาสิงโต ต้องการแต่งงานกับผู้เผยแพร่วิชา

ราชาสิงโตนั้นสูงมาก สูงสองเมตร เขาไม่มีเสื้อผ้าบนร่างกายส่วนบนของเขา และกล้ามเนื้อของเขาเหมือนเนินเขา เขามีผมสีบลอนด์ และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยแผล

เขาดูเด็กมาก ด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนเขาอายุสามสิบปี แต่เยี่ยชิวรู้ว่าอายุที่แท้จริงของราชาสิงโตนั้นมากกว่าสามสิบปีอย่างแน่นอน

ผู้เผยแพร่วิชากล่าว “ระวังสองคนสุดท้ายด้วย เขาเป็นทั้งกษัตริย์และเจ้านาย”

สายตาของเยี่ยชิวจับจ้องไปที่อีกสองคน คนหนึ่งเป็นหญิงชราที่มีรอยย่นบนใบหน้า และอีกคนเป็นชายชราผมหงอก

หญิงชราก้มตัวลงและถือคทาสีทองอยู่ในมือ และใบหน้าสีเทาอมเขียวของเธอก็เต็มไปด้วยริ้วรอยลึกราวกับเปลือกไม้แห้ง

ส่วนชายชราผมขาวราวกับน้ำค้างแข็งพาดไหล่หลวมๆ รูม่านตาสีฟ้าจมลึก ฟันในปากแทบไม่มี แม้จะดูแก่ แต่ตาก็เหมือนตานกอินทรี เจ๋งสุดๆ

ผู้เผยแพร่วิชากล่าว "หญิงชราชื่ออกาธา และวิธีการของเธอลึกลับมาก"

“ชายชราคนนั้นคือโจเซฟ เขาเป็นนักมายากล เหมือนกับองเมียวจิแห่งต้าตงนิดหน่อย”

“คุณควรระวังสองคนนี้ด้วย”

เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อย

ในเวลานี้ ชายชราชื่อจอห์นก็ส่งเสียงออกมาจากปากของเขา "กูลู กูลู..."

เยี่ยชิวไม่เข้าใจความหมาย

“เขาถามว่าใครสังหารกองกำลังพันธมิตร และถามว่าคุณเป็นคนทำใช่ไหม” ผู้เผยแพร่วิชาช่วยแปล

กองกำลังพันธมิตรที่เรียกว่าโดยธรรมชาติแล้วคือกลุ่มติดอาวุธที่เสียชีวิตก่อนหน้านี้

เยี่ยชิวถามจอห์น "คุณพูดภาษาจีนได้ไหม"

จอห์นกล่าว "กูลู กูลู..."

ทุกคนส่งเสียงหัวเราะ แต่จอห์นสับสนและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“หืม?”

เยี่ยชิวขมวดคิ้ว ในขณะนี้เองที่เขาตระหนักว่ายกเว้นจอห์นแล้ว ปรมาจารย์อีกหกคนในราชาทั้งเจ็ดก็สามารถเข้าใจภาษาจีนได้

“นี่คุณเข้าใจภาษาจีนหมดแล้ว ดีจัง จะได้ไม่เสียเวลา”

เยี่ยชิวชี้ไปที่ราชาทั้งเจ็ดและปรมาจารย์แล้วพูด "พวกคุณมารวมกัน ฉันจะส่งคุณไปลงนรกให้หมดสะ"

“เจ้าหนู นี่ฟังดูบ้าไปแล้ว!” โจเซฟยิ้มเยาะและก้าวออกไป พร้อมที่จะจัดการกับเยี่ยชิว

“เขาเป็นของฉัน ห้ามใครขโมยไปจากฉัน” หลังจากที่ราชาสิงโตพูดจบ เขาก็ก้าวเดินไปที่กำแพง

ฆ่ากันทุกย่างก้าว

“หากเจ้ากล้าเย่อหยิ่งต่อหน้าข้า ข้าจะฉีกเจ้าเป็นชิ้น ๆ” ดวงตาของราชาสิงโตเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

เยี่ยชิวรู้โดยทันทีว่าความเกลียดชังเคียดแค้นของราชามังกรมาจากไหน

“ราชาสิงโต ฉันได้ยินมาว่าคุณต้องการแต่งงานกับผู้เผยแพร่วิชา แต่น่าเสียดายที่เธอเป็นของฉัน”

หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็ดึงผู้เผยแพร่วิชาเข้ามา อุ้มผู้เผยแพร่วิชาไว้ในอ้อมแขนของเขา จากนั้นจูบลงบนใบหน้าทันที

“คุณอยากตายเหรอ!”

ราชาสิงโตโกรธมากและกระโดดขึ้นเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ และรีบวิ่งไปหาเยี่ยชิว

เมื่อเข้าใกล้เยี่ยชิว ราชาสิงโตก็ชกออกไป พยายามทุบเยี่ยชิวให้เป็นชิ้น ๆ

คราวนี้เยี่ยชิวไม่ได้ใช้แส้วิเศษ เขาอยู่ในขั้นกลางของการฝึกฝนของราชาแล้วและไม่กลัวราชาสิงโตในช่วงแรกของราชา

พลังหมัด

"บูม!"

หมัดสองหมัดชนกันในอากาศ

วินาทีต่อมา ราชาสิงโตก็กระเด็นไปข้างหลังเป็นระยะทางหนึ่งร้อยเมตร และเมื่อเขาล้มลงกับพื้น กระดูกอกของเขาก็เกือบจะแตกสลาย