วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1296

เยี่ยชิวออกจากวาติกันหลังเที่ยงวัน

พระศาสดาพาเขาไปสนามบิน โดยช่วยเหลือเขาตลอดทาง

ว่าทำไมเขาถึงต้องการความช่วยเหลือ เพราะ……

ทุกคนเข้าใจ

จริงๆ แล้ว ในฐานะขั้นราชากลาง เยี่ยชิวรู้สึกเขินอายจริงๆ ที่ได้รับการสนับสนุนเช่นนี้ในตอนนี้

เยี่ยชิวไม่เคยพ่ายแพ้ขนาดนี้มาก่อน ทั้งหลินจิงจื้อ ไป๋ปิงและฉินหว่าน ไม่เคยทำให้เขามีความสุขขนาดนี้ อาจกล่าวได้ว่าพระศาสดาโหดเหี้ยม ใช้ประโยชน์จากความอ่อนแอของเขา

พระศาสดาใช้ประโยชน์จากความอ่อนแอของเขา โจมตีเขาอย่างต่อเนื่อง โดยไม่ให้เวลาเขาฟื้นตัวด้วยซ้ำ

หากว่าผู้หญิงเป็นเสือโคร่ง พระศาสดาก็คือเสือที่แท้จริง

ไม่ใช่แค่เสือ แต่เป็นเสือที่ดุร้าย

“เอาล่ะ ฉันจะทิ้งคุณไว้ที่นี่ อย่าลืมมาเยี่ยมฉันเมื่อคุณมีเวลา!” พระศาสดาด้วยรอยยิ้ม

เยี่ยชิวดูหงุดหงิด “ฉันไม่อยากกลับมาที่นี่อีกเลย”

“ทำไม?” พระศาสดาถาม

เยี่ยชิวจ้องมองไปที่พระศาสดา “คุณคงรู้?”

“เป็นเพราะเรื่องก่อนหน้านี้หรือเปล่า? ฉันเห็นคุณไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ ไม่ชอบตอนโดนกดเหรอ” พระศาสดาพูด “คุณไม่ชอบตอนโดนกดสินะ งันรอบหน้าฉันให้คุณกดนะ?”

“ยังไงฉันก็ไม่อยากกลับมา” เยี่ยชิวพบว่าสถานที่แห่งนี้ไม่เป็นมิตรกับเขา โดยเฉพาะบางคนที่นี่ ไม่เป็นมิตรกับเขามาก

ตั้งแต่เช้าถึงเที่ยง เขารู้สึกเหมือนปลาตายไม่เคยพลิกกลับเลย

อึดอัดเกินไป.

ไม่ มันน่าละอาย!

ถามตัวเองว่า ผู้ชายคนไหนจะทนความอับอายได้ขนาดนี้?

“เอาน่า” พระศาสดาประสานแขนกับเยี่ยชิว กะพริบตาโตและร้องโอดครวญ “คราวหน้าคุณมา คุณจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ ฉันจะฟังคุณ โอเคไหม?”

“ไม่” เยี่ยชิวพูดด้วยใบหน้าตรง “ฉันจะไม่กลับมา”

“คุณกล้า!” พระศาสดาก็กลายเป็นผู้ครอบงำ “ถ้าคุณไม่มา ฉันจะไปหาคุณที่เจียงโจว จากนั้นฉันจะพาใครสักคนไปด้วย”

ที่นี่พระศาสดาตบท้องของเขา

“คุณขู่ฉัน?” เยี่ยชิวกล่าว “ฉันไม่เคยยอมรับคำขู่”

“เอาน่า คุณเคยบอกว่าคุณจะไม่ยอมรับการถูกกดขี่ แต่วันนี้ไม่ใช่……”

พระศาสดากล่าว เมื่อเห็นสีหน้าไม่พอใจของเยี่ยชิว เธอจึงเปลี่ยนน้ำเสียงและยิ้ม “อย่างไรก็ตาม ต่อให้คุณไม่อยากมาหาฉัน ฉันจะไปหาคุณ แล้วฉันจะบ่นกับผู้อาวุโสถังว่า คุณมันไม่แน่นอน”

เยี่ยชิวโกรธมาก “คุณ”

พระศาสดาหัวเราะ “คุณต้องเชื่อฉัน ฉันทำสิ่งที่ฉันพูดเสมอ”

ให้ตายเถอะ ยุ่งวุ่นวายอะไรอย่างนี้!

เยี่ยชิวมีอาการปวดหัว

“เอาล่ะ ขึ้นเครื่องเร็วเข้า อย่าลืมมาพบฉันเมื่อคุณมีเวลา!” พระศาสดาจูบเยี่ยชิวที่แก้ม จากนั้นตบท้องของเขาแล้วพูดว่า “ถ้าฉันมีข่าวดี ฉันจะบอกคุณเป็นอย่างแรก”

“ฝากไว้ก่อนเถอะ!” เยี่ยชิวทิ้งคำพูดที่รุนแรง และรีบขึ้นไปบนเครื่องบินส่วนตัว

ขณะที่เขาเดินผ่านประตูห้องโดยสาร พระศาสดาหันไปหาเยี่ยชิวแล้วพูดว่า “ยัยตัวแสบ ดูแลตัวเองด้วยนะ ครั้งต่อไปที่ฉันมา ถ้าพบว่าคุณผอม ฉันจะทำให้คุณเดินไม่ได้หนึ่งเดือน”

พระศาสดาหัวเราะเบาๆ “กำลังพยายามทำให้ฉันกลัวเหรอ? ฮึ่ม ใครกลัวใคร ฉันหวังว่าคุณจะมาเร็วๆ นี้ ฉันตั้งตารอที่จะแข่งขันกับคุณ”

“ฝากไว้ก่อนเถอะ” เยี่ยชิวตอบก่อนจะเข้าไปในห้องโดยสาร

ไม่นาน เครื่องบินส่วนตัวก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

เวลาสองทุ่ม

เซียวจ้านกล่าวต่อ “ดูเหมือนว่าหู่จื่อกำลังฝึกฝนเทคนิคชั่วร้าย ทุกครั้งที่เขาฝึกฝน หมอกสีดำจะปรากฏขึ้นรอบตัวเขา”

“เมื่อเขาฝึกฝนเทคนิคนี้ ทั้งรูปลักษณ์และรัศมีของเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก และมันทำให้เขารู้สึกกระหายเลือดมาก”

“ฉันกังวลว่า ถ้าหู่จื่อยังคงฝึกฝนเทคนิคนี้ต่อไปเป็นเวลานาน มันจะส่งผลต่ออารมณ์ของเขา”

ใบหน้าของเยี่ยชิวแสดงความตกใจในขณะที่เขาพูดว่า “เป็นเช่นนั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าฉันจะต้องคุยกับหู่จื่อเกี่ยวกับเรื่องนี้”

มีความลับมากมายเกี่ยวกับหู่จื่อ โดยเฉพาะยันต์แห่งชีวิตและความตาย ซึ่งเยี่ยชิวยังไม่ได้ค้นพบ

สำหรับเทคนิคชั่วร้ายที่เซียวจ้านกล่าวถึงนั้น เยี่ยชิวไม่ได้สอน ดังนั้นหู่จื่อเรียนรู้มันจากที่ไหน?

“มีอะไรอีกไหม?” เยี่ยชิวถาม

“ใช่แล้ว” เซียวจ้านพูด “ยังมีลูกพี่ลูกน้องของคุณด้วย เมื่อเร็วๆ นี้ เขาติดเน็ตไอดอล เพื่อที่จะได้เป็นพี่ชายอันดับต้นๆ เขาใช้เงินหลายหมื่นไปกับเน็ตไอดอลคนนั้น”

เยี่ยชิวโกรธมาก “คนนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะอยากเจอปัญหา ยังไงก็ตาม เขาสามารถเกลี้ยกล่อมเน็ตไอดอลคนนั้นได้หรือไม่?”

เซียวจ้านส่ายหัว “ไม่”

ให้ตายเถอะ เขาใช้เงินไปมากมาย แต่ก็ยังทำไม่สำเร็จ เป็นการตอกย้ำคำกล่าวที่ว่า การเลียปากนั้นจบไม่สวยจริงๆ

เซียวจ้านกล่าวต่อว่า “ฉันได้ตรวจสอบอย่างเงียบๆ และพบว่าเน็ตไอดอลประวัติไม่ค่อยสะอาด ชีวิตส่วนตัวของเธอวุ่นวาย ฉันบอกเป็นนัยๆ สองสามครั้ง แต่ฉันไม่รู้ว่า เฉียนตัวตัวไม่เข้าใจหรือแกล้งทำเป็นที่จะไม่รู้”

เยี่ยชิวกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ฉันจะสอนบทเรียนเด็กคนนั้นทีหลัง...…”

เพียงแค่นั้น

บี๊บ บี๊บ บี๊บ

จู่ๆ โทรศัพท์ของเยี่ยชิวก็ดังขึ้น

เขาหยิบมันออกมา และเห็นว่าเป็นสายจากชิวซานหนานเกอ เขารีบตอบ แต่ก่อนที่เขาจะพูดได้ เสียงกังวลของชิวซานหนานเกอก็ดังเข้ามา

“มีบางอย่างผิดปกติ เยี่ยชิวน้ำคร่ำของเสี่ยวเสวี่ยแตก!”