วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1336

เยี่ยชิวหัวเราะและพึมพำในใจ เมื่อกี้ผมเตือนท่านแล้ว ท่านบอกไม่เป็นไร ตอนนี้เป็นไงล่ะ......

ใครจะคิดว่า จังหวะที่เขายื่นมือออกไปช้าเพียงแค่นิดเดียว ผู้อาวุโสถังก็เป็นลมล้มพับไปแล้ว

“ผู้อาวุโสถัง!” เทพแห่งสงครามอุทาน

เยี่ยชิวรีบตรวจหาชีพจรของผู้อาวุโสถังทันที

“เกิดอะไรขึ้นกับผู้อาวุโสถัง?” เทพสงครามถามขึ้น

“เป็นเพราะความดันโลหิตสูง ทำให้เขาหมดสติครับ” เยี่ยชิวกล่าว

เทพสงคราม “......”

เยี่ยชิวปล่อยพลังชี่เข้าสู่ร่างกายของผู้อาวุโสถัง ไม่นานผู้อาวุโสถังก็ลืมตาขึ้น

“ผู้อาวุโสถัง ท่านไม่เป็นไรใช่มั้ยครับ?” เยี่ยชิวถามด้วยความเป็นห่วง

“หึ นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเซอร์ไพรส์เท่านั้น แต่ยังเป็นเรื่องน่าตกใจอีกด้วย” ผู้อาวุโสถังถลึงตาใส่เยี่ยชิว ในฐานะที่เป็นผู้ควบคุมสูงสุด ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะเป็นลมล้มพับต่อหน้าคนอื่น จริงๆคือ......

มันน่าขายหน้าจริงๆ!

เยี่ยชิวพยุงผู้อาวุโสถังขึ้นพร้อมกับหัวเราะเหอะๆก่อนจะกล่าวว่า “ท่านชอบเซอร์ไพรส์นี่ไหมครับ?”

ชอบ แม่งโคตรชอบเลย

ผู้อาวุโสถังสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะถามว่า “ทั้งหมดเท่าไหร่?”

“สองหมื่นตันครับ” เยี่ยชิวกล่าว

“ทั้งหมดนี้มาจากตระกูลโรเดลงั้นเหรอ?”

“อืม”

ผู้อาวุโสถังวางมือลงบนไหล่ของเยี่ยชิวแล้วพูดว่า “ไอ้หนู ครั้งนี้นายทำได้ดีมาก”

เทพสงครามอารมณ์พลุ่งพล่านกล่าวว่า “คิดถึงปีนั้นที่เริ่มก่อตั้งประเทศ รายได้รวมต่อปีของประเทศเรายังไม่มากนัก”

“แม้ว่าเศรษฐกิจจะรุ่งเรืองและพัฒนาอย่างรวดเร็ว แต่ก็มีจุดที่ใช้เงินมากเกินไป และทุกการใช้จ่ายจะต้องเป็นไปอย่างระมัดระวัง”

“ตอนนี้เพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆเราก็มีทองคำมากมายเต็มคลัง”

ผู้อาวุโสถังยังกล่าวอีกว่า “ใช่แล้ว ด้วยทองคำพวกนี้และทองคำสำรองของประเทศ เราจะกลายเป็นประเทศที่มีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก”

“และที่สำคัญที่สุดคือ พวกเราสามารถทำอะไรได้อีกมากมาย”

“พวกเราสามารถพัฒนาการเกษตร มุ่งเน้นโครงสร้างพื้นฐาน และค้นคว้าวิจัยด้านอาวุธ......”

“พูดได้เลยว่า มันสามารถทำให้เราก้าวหน้าไปสู่การเป็นมหาอำนาจอันดับหนึ่งของโลกได้เร็วขึ้น!”

ชายชราสองคนรู้สึกตื่นเต้นมาก

“แต่ว่า ตอนนี้เรามีปัญหาบางอย่าง” เทพสงครามกล่าว

“มีปัญหาอะไรงั้นเหรอ?” ผู้อาวุโสถังถามขึ้น

“เยี่ยชิวสร้างคุณงามความดีไว้มากมายขนาดนี้ ฉันไม่รู้จริงๆว่าจะให้อะไรเป็นรางวัลแก่เขา?”เทพสงครามกล่าว

ผู้อาวุโสถังไม่พูดไม่จา

นั่นสินะ จะตอบแทนอะไรเยี่ยชิวดีล่ะ?

เยี่ยชิวได้รับการยกย่องให้เป็นเทพเจ้าสงครามของประเทศ อำนาจและอิทธิพลท่วมท้นมากจนไม่สามารถเลื่อนขั้นได้อีกแล้ว

ถ้าในสมัยก่อนคงง่ายกว่านี้ เขาจะได้ใบรับรองป้ายเหล็กอักษรชาด แต่งตั้งลูกชายให้เป็นกษัตริย์ สืบทอดทายาท และครอบครัวจะได้รับพระคุณจากสวรรค์ตลอดไป

แต่ตอนนี้ ควรทำอย่างไรดี?

ให้เงินรางวัลเขาหน่อยแล้วกัน เยี่ยชิวก็มีเงินไม่ขาดมือ

จะว่าไปแล้ว ถ้าเยี่ยชิวชอบเงิน เขาคงยักยอกทองคำสองหมื่นตันนี้ไปก็ได้ ไม่มีใครรู้หรอก

งั้นรางวัลควรเป็นอะไรดีนะ?

ผู้อาวุโสถังคิดหนัก

เยี่ยชิวยิ้มพลางพูดว่า “ในฐานะที่เป็นคนจีนคนหนึ่ง เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ช่วยเหลือประเทศชาติ ผู้อาวุโสถัง ท่านไม่จำเป็นต้องให้รางวัลผมหรอกครับ”

“ไม่ได้!” ผู้อาวุโสถังพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ทำดีก็ต้องได้รับรางวัล ทำชั่วก็ต้องได้รับโทษ นี่คือเรื่องของหลักการ นายมีส่วนร่วมอย่างมากในครั้งนี้ ไม่ว่าจะยังไงฉันก็ต้องให้รางวัลกับนาย”

“แต่ว่ารางวัลเป็นอะไรดีล่ะ?”

“เยี่ยชิว นายบอกฉันมา นายอยากได้อะไร ถ้าอะไรที่ฉันให้ได้ ฉันก็จะยกให้นาย”

“ผู้อาวุโสถัง ผมไม่อยากได้อะไรจริงๆครับ......” เยี่ยชิวกล่าว

“ฉันคิดออกแล้ว” จู่ๆผู้อาวุโสถังก็พูดขึ้น

“เจ้าหมอนี่เก่งไปซะทุกอย่าง เขามีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีกับสาวๆมากเกินไป เจ้าชู้ไปทั่ว ที่สำคัญคือเขาไม่รังเกียจใคร และยังทุ่มเทให้กับเขาเต็มที่”

“หากไม่ใช่หลานสาวฉันชอบเขา ฉันคงไม่เห็นด้วยกับอะไรทั้งนั้น”

เทพสงครามกล่าวว่า “ผู้อาวุโสถัง ท่านหยุดดูถูกแล้วเลิกอวดฉลาดเสียเถอะ เราได้ทองคำมามากมายขนาดนี้ ทำไมท่านถึงยกหลานสาวให้กับเขาล่ะ?”

“ถ้าหากฉันมีหลานสาว ฉันจะให้ทุกอย่างกับเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ให้อะไรเลยก็ตาม”

ผู้อาวุโสถังหัวเราะเสียงดัง “หมอนี่ค่อนข้างมีความสามารถแต่เขาโตมาอย่างประมาท เขาไม่คู่ควรกับหลานสาวฉันเลย”

งั้นจะเสแสร้งไปเพื่อใครกันล่ะ?

เทพสงครามกลอกตามองบนพลางพูดว่า “ผู้อาวุโสถัง ท่านไม่ได้นอนมาทั้งคืน รีบกลับไปพักผ่อนเถอะ ปล่อยให้ที่เหลือเป็นหน้าที่ของฉัน”

“โอเค” ผู้อาวุโสถังพยักหน้าพร้อมกับหันหลังเดินจากไป

เขาเดินไปแค่สองก้าว ผู้อาวุโสถังก็หันกลับมากำชับเทพสงครามว่า “ใช่แล้ว ห้ามพูดเรื่องที่ฉันเป็นลมนั่นกับใครเชียวล่ะ ได้ยินมั้ย?”

......

เยี่ยชิวออกมาจากตึกแปดสิบเอ็ด เขาเห็นถังถังยังนั่งอยู่ในรถไม่ไปไหน

“ทำไมคุณถึงยังไม่ไปล่ะ?”เยี่ยชิวถาม

“ก็รอคุณไง!”ถังถังยิ้มและถามว่า “คุณทำธุระเสร็จรึยัง?”

“อื้ม” เยี่ยชิวตอบกลับ

“รีบขึ้นรถสิ ฉันจะพาคุณไปทานอาหารเช้า ฉันรู้จักร้านโต้วจืออยู่ร้านนึงอร่อยมากเลยนะ”

โต้วจือ......

เมื่อเยี่ยชิวได้ยินสิ่งนี้สีหน้าเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย

เมื่อถังถังเห็นสีหน้าของเขา เธอยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “คุณไม่ชอบดื่มโต้วจือหรอคะ? งั้นไม่เป็นไร ฉันจะพาคุณไปทานของอร่อยอย่างอื่นแทนนะ”

จากนั้นเยี่ยชิวก็ขึ้นรถ

ถังถังพาเยี่ยชิวไปถึงถนนที่พลุกพล่าน ในที่สุด รถก็หยุดอยู่ที่หน้าประตูโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง

เยี่ยชิวถามด้วยความสงสัยว่า “มาทำอะไรที่นี่? คุณบอกจะไปทานอาหารเช้าไม่ใช่เหรอ?”

ถังถังเอียงตัวแล้วใช้สองมือกอดไปที่คอของเยี่ยชิว เธอถามอย่างเขินอายว่า “คุณอยากกินอาหารเช้าหรืออยากกินฉันล่ะ?”