เยี่ยชิวรู้สึกตื่นเต้นในอกของเขาร้อนวูบวาบ
เขาคิดไม่ถึงว่าวันนี้ถังถังจะเป็นฝ่ายรุกเขาเสียเอง ทั้งยังกล้าถามเขาอย่างโจ่งแจ้งอีกว่าอยากกินอะไร
จริงๆแล้ว จะมีผู้หญิงคนไหนที่ไม่อยากมีอารมณ์รักกันล่ะ?
คนโบราณว่าไว้ไม่มีผิด!
เยี่ยชิวยิ้มกรุ้มกริ่มพลางพูดว่า “แน่นอนว่าผมเลือกอย่างหลัง”
ผั๊วะ!
จู่ๆถังถังก็ปล่อยมือจากเยี่ยชิวและเขกกระบาลเขาไปหนึ่งทีแล้วพูดว่า “ฉันรู้อยู่แล้ว คุณมีเจตนาไม่ดี”
“ที่ฉันพาคุณมาที่นี่ จริงๆแล้วฉันอยากให้คุณลองชิมอาหารเช้าของโรงแรมนี้หน่อย”
“อาหารเช้าที่นี่อร่อยจริงๆนะ”
เยี่ยชิวยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วพูดว่า “งั้นเรากินอาหารเช้ากันก่อน หลังจากนั้นก็ไปกิน......” เยี่ยชิวหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์
มีแค่เด็กๆเท่านั้นที่เลือกคำตอบ แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่อะไรก็เอาหมด
“หึ ทางที่ดีคุณเลิกทำสายตาเจ้าเล่ห์นั่นซะ ไม่งั้นฉันจะไม่สนใจคุณแล้วนะ”
ถังถังทำเสียงฮึดฮัดออกทางจมูกก่อนจะเปิดประตูรถและพาเยี่ยชิวไปที่โรงแรมเพื่อทานอาหารเช้า
ต้องบอกเลยว่าอาหารเช้าที่โรงแรมนี้หลากหลายมากจริงๆ มีโจ๊กมากกว่าสิบสองอย่าง นอกจากอาหารเช้าแบบจีนแล้วยังมีอาหารเช้าแบบตะวันตกด้วย
“ทำไมดูเหมือนคุณทานแบบไม่มีรสชาติเลย ไม่อร่อยเหรอคะ?” ถังถังถามขึ้น
เยี่ยชิวตอบกลับไปว่า “อาหารเช้าจะอร่อยแค่ไหน แต่จะอร่อยสู้คุณได้มั้ยครับ?”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ใบหน้าถังถังก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง จากนั้นเธอก็กระซิบบอกอะไรบางอย่างกับเยี่ยชิว
หลังจากฟังจบ เยี่ยชิวก็รู้สึกมีพลังและรีบกินอาหารนั่นอย่างมูมมาม
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
ถังถังทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว เธอจูงมือเยี่ยชิวและเดินไปยังห้องVIPชั้นบนสุดของโรงแรม
เยี่ยชิวแปลกใจนิดหน่อย ที่เห็นว่าถังถังมีคีย์การ์ดห้องอยู่แล้ว
นี่มันแปลว่าอะไรเหรอ?
ชัดเจนว่าเธอเตรียมการไว้แล้ว!
ดูเหมือนว่าถังถังจะอ่านความคิดของเยี่ยชิวออก เธอพูดทั้งหน้าแดงว่า “คุณอย่าเข้าใจฉันผิดนะ เวลาฉันต้องถ่ายละครยาว ก็มีบางทีที่ต้องทำงานจนดึกดื่น กลับบ้านไปก็กลัวรบกวนเวลาพักผ่อนของคุณปู่ ฉันก็เลยต้องเปิดห้องที่นี่เอาไว้น่ะ”
เป็นคำอธิบายที่ปกปิดความจริงมาก
เยี่ยชิมยิ้มแล้วพูดว่า “โอเค ผมเข้าใจแล้ว”
“หึ~” ถังถังทำเสียงฮึดฮัดออกทางจมูกอีกครั้ง
เมื่อเข้ามาในห้อง ทั้งสองเริ่มกอดและจูบกันอย่างดูดดื่ม
พวกเขาทั้งสองค่อยๆหยุดและนั่งลงบนโซฟา
ถังถังนั่งอยู่บนตัวของเยี่ยชิว จับหัวเยี่ยชิวไว้ด้านหน้าของเธอด้วยมือทั้งสองข้างด้วยความใกล้ชิด กลิ่นหอมหวนที่น่าเย้ายวนปะทะเข้าที่หน้าของเขา
ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็นึกถึงคำโฆษณาที่คุ้นหูว่า
ของขวัญจากพระเจ้า......
ไม่นานนัก เลือดสูบฉีดไปยังใบหน้าของถังถังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เลือดฝาดบนใบหน้าของเธอ ดูเหมือนแสงทองของพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้าทำให้ใบหน้าที่สวยงามอยู่แล้วของเธอยิ่งมีเสน่ห์ขึ้นมาอีกแบบ
ด้วยอารมณ์รักที่ร้อนแรง
ถังถังผลักเยี่ยชิวออก
“คุณรอฉันแปปนะ ฉันไปอาบน้ำก่อน”
ถังถังพูดจบก็รีบเข้าไปในห้องอาบน้ำทันที
กระจกในห้องอาบน้ำนั้นมีความพิเศษมาก ด้านบนจนถึงด้านล่างโปร่งใส มีเพียงแค่ตรงกลางที่สูงประมาณหนึ่งเมตรเท่านั้นที่เป็นฝ้าทึบ
จากโซฟาที่เยี่ยชิวนั่ง เขาสามารถมองเห็นถังถังที่กำลังถอดเสื้อผ้าของเธอออกได้อย่างชัดเจน เผยให้เห็นไหล่สีขาวนวล น่องขาวละเอียดเกลี้ยงเกลา และดอกบัวทองคำขนาดสามนิ้วที่งดงาม
ส่วนสิ่งที่เขาอยากเห็นกลับถูกบดบังด้วยฝ้าทึบที่อยู่ตรงกลาง
“แม่งเอ้ย ไอ้บ้าที่ไหนสร้างกระจกแบบนี้วะ มันไม่ตายดีแน่”
เยี่ยชิวสาปแช่งเบาๆ
“พี่หลิน มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ใช่สิ พวกพี่อยู่จางโจวไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมาที่เมืองหลวงได้ล่ะ”เยี่ยชิวถามด้วยความสงสัย
ฉินหว่านกล่าวว่า “ก็นางฟ้าไป๋ฮวาน่ะสิ เธออยากมาเที่ยวที่นี่ เลยให้ฉันพามา ใครจะรู้ล่ะ วันนี้พวกเราเพิ่งจะลงเครื่องก็เกิดเรื่องขึ้นซะแล้ว”
“มีเศรษฐีชายคนหนึ่งเห็นความงามของนางฟ้าไป๋ฮวาและพูดจาสกปรกใส่เธอ นางฟ้าไป๋ฮวาโกรธมาก เลยตบตาเศรษฐีนั่นไปหนึ่งที”
“ใครจะรู้ว่า แรงของเธอมีพลังมหาศาล เธอตบตาเศรษฐีนั่นจนตายคามือ”
“พวกเราถูกพามาที่สถานีตำรวจ พ่อแม่ของตานั่นก็อยู่ที่นี่ด้วย ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ธรรมดาเลยนะ พาทหารกลุ่มหนึ่งเข้าล้อมสถานีตำรวจด้วย”
“ตอนนี้พวกเขาต้องการให้นางฟ้าไป๋ฮวา ลู่หลัวกับฉันชดใช้ด้วยชีวิต ไม่งั้นพวกเขาจะทำลายสถานีตำรวจนี่”
“ฉันไม่อยากรบกวนนายหรอกนะ ก็เลยโทรหาเฉาชิงเฉิง แต่ไม่คิดว่าหลังจากที่เฉาชิงเฉิงมาถึง เธอก็ถูกกักตัวไว้ไม่ให้ออกไปเหมือนกัน”
เยี่ยชิวถามว่า “พวกพี่อยู่สถานีตำรวจไหนครับ?”
“ชีหลี่จวง” ฉินหว่านตอบ
“โอเคครับ พี่ใจเย็นๆก่อนนะ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้ล่ะ” ทันทีที่เยี่ยชิววางสายไป ถังถังก้โผล่หน้าออกมาจากห้องอาบน้ำอีกรอบก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนว่า “คุณจะเข้ามามั้ยคะ?”
เยี่ยชิวรู้สึกผิดและพูดออกไปว่า “ผมขอโทษนะ เกิดเรื่องขึ้นกับพวกพี่ฉินหว่านนิดหน่อย ตอนนี้อยู่ที่สถานีตำรวจชีหลี่จวง ผมต้องรีบไปเคลียร์เดี๋ยวนี้”
สีหน้าของถังถังเปลี่ยนเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ให้ฉันไปกับคุณด้วยมั้ย?”
“ไม่เป็นไร คุณเป็นดารามีชื่อเสียง ถ้าคุณไปที่นั่นก็จะยิ่งเป็นเรื่องใหญ่ ถ้าพวกนักข่าวเอาไปเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้คุณจะเสียหายได้”
เยี่ยชิวยิ้มแล้วพูดว่า “เรื่องเล็กน่า ผมจัดการได้อยู่แล้ว”
“โอเคค่ะ งั้นคุณขับรถฉันไปแล้วกัน กุญแจอยู่ในกระเป๋าฉันน่ะ”
“อื้ม”
เยี่ยชิวเปิดกระเป๋าถือของถังถังออก เขาเจอกับกุญแจรถ แต่เขาก็ต้องสะดุดตากับของบางอย่างที่อยู่ข้างๆ
ถุง……
ถุงยางอนามัย!
ดูเหมือนเธอจะเตรียมตัวมาอย่างดีจริงๆ
เมื่อนึกถึงเรื่องที่สวยงามเยี่ยชิวก็ถูกขัดจังหวะ เขารู้สึกขัดใจเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นว่า “นางฟ้าไป๋ฮวา เธอรอฉันก่อนเถอะ กูเอาแม่งตายแน่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...