จินหลิงหลิงกล่าวด้วยเสียงหัวเราะโดยไม่ทันได้สังเกตสีหน้าของเถียนฟาง "คาดว่าตอนนี้ คนชื่อหลินคงรู้ถึงท่าทีของฉันแล้วล่ะ ส่วนหลังจากนี้ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่ฟางแล้วล่ะ"
"พี่ฟางเป็นคนมีประสบการณ์สูงและเชี่ยวชาญกับการจัดการเรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว"
"เอาอย่างนี้แล้วกัน ถ้าเจรจากับพวกเขาจนโอเคแล้ว ฉันจะมอบเงินส่วนตัวของฉันให้พี่หนึ่งแสนตกลงไหม?"
หนึ่งแสน?
เธอคิดว่าฉันเป็นขอทานหรือยังไงกัน!
เถียนฟางรู้สึกสงสัยมากว่าจินหลิงหลิงเสียสติไปแล้วหรือยังไงกัน ทำไมเธอถึงได้โง่เขลามากขนาดนี้
แน่นอนว่าจินหลิงหลิงไม่ได้เสียสติไป
เถียนฟางรู้ดีว่าที่จินหลิงหลิงทำเช่นนี้ก็เป็นเพราะเธอได้รับผลประโยชน์มากมายมหาศาลจนรุ่มหลงกับชื่อเสียงและทรัพย์สินที่ได้มาจนไม่รู้จักตัวเองซะแล้ว
"โง่ชะมัด ถ้าฉันไม่ขุดเธอขึ้นมาปั้นละก็ ตอนนี้เธอก็คงเป็นแค่สาวเรียกแขกในคลับเฮาส์เท่านั้น"
เถียนฟางแอบด่าในใจ แม้ว่าเธอจะโกรธแต่เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอจึงทำได้เพียงแค่อดทนเท่านั้น
เพราะจินหลิงหลิงเป็นตัวเงินตัวทองสำหรับเธอ
"จินหลิงหลิงอวดดีเหลือเกิน รอให้เรื่องนี้จบเมื่อไรจะต้องหาทางกดเธอให้ได้ ไม่งั้นต่อไปเธอจะต้องสร้างเรื่องให้ฉันแน่นอน"
เถียนฟางคิดถึงตรงนี้ก็พูดออกไป "หลิงหลิง เธอลบโพสต์ในเวยปั๋วก่อน เรื่องนี้เดี๋ยวฉันจะไปพูดกับประธานหลินเอง"
"ทำไมต้องลบโพสต์เวยปั๋ว? ฉันแค่ต้องการแสดงความคิดเห็นเพื่อให้พวกเขารู้สึกกดดัน" จินหลิงหลิงกล่าว "พี่ฟางก็เห็นแล้วว่าตอนนี้เพื่อนๆ ในโลกโซเชียลต่างก็สนับสนุนเรา"
"หลิงหลิง เธอเคยคิดไหมว่าถ้าประธานหลินไม่ขอโทษล่ะ เธอจะทำยังไง?" เถียนฟางถาม
"เธอกล้าไม่ขอโทษเหรอ งั้นฉันจะทำให้ร้านของเธอต้องปิดตัวลง"
"หลังจากที่กิจการของเขาถูกปิดล่ะ?"
"หลังจากนี้? ฉันยังไม่ได้คิดเลย" จินหลิงหลิงกล่าว "ถึงยังไงถ้าเธอไม่ทำตามที่ฉันบอก ฉันก็จะทำครอบครัวของเธอ"
"จินหลิงหลิง เธอเป็นแค่ดาราคนหนึ่งที่ไม่มีอำนาจอะไรเลย เธอจะทำแบบนั้นได้ยังไงกัน?"
"อีกอย่าง ประธานหลินเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวที่อยู่ในวงการธุรกิจมาหลายปีขนาดนี้ แน่นอนว่าเธอต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน"
"ยังมีแฟนของเธออีกคน ในขณะที่เขารู้ว่าเธอเป็นดาราก็ยังกล้ายุ่งกับเธอ เธอคิดว่าเขาเป็นคนประมาทอย่างนั้นเหรอ?"
เถียนฟางกล่าว "เรื่องนี้ฉันว่าต้องวางแผนให้ดีๆ และทางที่ดีที่สุดอย่าไปมีเรื่องกับหลินจิงจื้อเลย"
จินหลิงหลิงกลับไม่คิดแบบนั้น "พี่ฟาง หลินจิงจื้อเป็นเพียงแค่นังแพศยาคนหนึ่งเท่านั้นเอง พี่จะไปกลัวอะไรกับการมีเรื่องกับเธอ?"
"ฉันมีแฟนคลับมากมายขนาดนี้ ถ้าทุกคนร่วมมือกันยังไงก็ฆ่าหลินจิงจื้อได้แน่นอน"
"แฟนของเธอก็อีกคน เขาดูออกจะธรรมดาทั่วไป ซึ่งดูไม่ออกเลยว่าเขาจะเป็นคนใหญ่คนโตจากไหน"
"ไม่เป็นไรหรอก จัดการพวกเขาให้เต็มที่ จนกว่าพวกเขาจะยอมรับข้อตกลงของฉัน"
เถียนฟางทั้งโกรธทั้งโมโห
เธอกังวลว่าหากยังทำแบบนี้ต่อไป จินหลิงหลิงจะต้องไปมีเรื่องกับคนใหญ่คนโตสักคนอย่างแน่นอน
"หลิงหลิง ทำไมต้องบีบคนอื่นให้หมดหนทางเดินด้วย?" เถียนฟางพูดเกลี้ยกล่อม "เธอทำให้หลิงจิงจื้อต้องหมดหนทาง เธอระวังว่าเขาจะทำเรื่องที่ส่งผลเสียต่อเธอล่ะ"
"เพราะถึงยังไงการสู้กันซึ่งหน้ารับมือได้ง่ายกว่าการแอบแทงข้างหลัง"
"ฉันคิดว่าเรื่องนี้ต้องจัดการอย่างรอบคอบและรัดกุมจะดีกว่า"
จินหลิงหลิงรู้สึกรำคาญที่เถียนฟางพยายามเกลี้ยกล่อมไม่หยุด จากนั้นจึงพูดขึ้นมาอย่างหงุดหงิด "ในเมื่อพี่ฟางก็พูดมาขนาดนี้แล้ว งั้นเรื่องนี้ก็ปล่อยให้พี่เป็นคนจัดการแล้วกัน"
"แต่ฉันไม่มีทางลบเวยปั๋วอย่างแน่นอน"
"รอให้หลินจิงจื้อยอมรับข้อตกลงของฉันก่อนแล้วฉันถึงจะลบ"
เถียนฟางครุ่นคิดและกล่าว "งั้นฉันขอติดต่อประธานหลินก่อนแล้วกัน ฉันจะลองดูว่าเธอมีท่าทียังไง"
เมื่อพูดจบก็หยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรหาหลินจิงจื้อ
ผ่านไปสามวินาทีก็ถูกตัดสายไป
เถียนฟางพยายามโทรกลับอีกครั้ง ครั้งนี้กลับมีเสียงอัตโนมัติดังขึ้น "ขอโทษค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ขณะนี้ค่ะ....."
เกิดอะไรขึ้น?
เถียนฟางทำได้เพียงโทรหาแผนกประชาสัมพันธ์ของเหม่ยหรงคลับและในที่สุดก็โทรติด
"ฮัลโหล สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเถียนหางเป็นผู้จัดการส่วนตัวของจินหลิงหลิง......"
เถียนฟางยังพูดไม่ทันจบก็ถูกพูดแทรกขึ้นมาทันที
"พี่ฟาง เวยปั๋วเล่นตลกอะไร ทำไมถึงได้ระงับบัญชีของฉันไป?"
เวยปั๋วถูกระงับใช้งาน?
เถียนฟางหน้าถอดสีและรีบพูดขึ้นมา "หลิงหลิง เธอทำอะไรลงไป ทำไมเวยปั๋วถึงได้ระงับบัญชีของเธอได้?"
"ฉันไม่รู้....."
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด....
จินหลิงหลิงยังพูดไม่ทันจบ เสียงโทรศัพท์ของเถียนฟางก็ดังขึ้น
"เอ่อ เจ้านายโทรเข้ามา ฉันขอรับโทรศัพท์ก่อนนะ" เถียนฟางรีบกดรับสายและหลังจากฟังได้ไม่เท่าไรสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป
เวลาผ่านไปเสียงชั่วครู่หนึ่ง
เถียนฟางวางสายและพูดกับจินหลิงหลิง "เจ้านายบอกฉันว่า เหม่ยหรงคลับของหลินจิงจื้อหาแอมบาสเดอร์คนใหม่ได้แล้ว"
"แบรนด์แอมบาสเดอร์คนใหม่? ฮ่าๆ น่าขำชะมัด เขาจะต้องหาดาราตัวเล็กๆ มาแน่ๆ...."
"คือถังถัง"
เสียงหัวเราะของจินหลิงหลิงหยุดชะงักและมองไปที่เถียนฟางอย่างเหลือเชื่อ "พี่ว่ายังไงนะ?"
"พรีเซ็นเตอร์ของหลินจิงจื้อคือถังถัง และถังถังก็ตอบตกลงแล้ว เมื่อกี้เพิ่งจะมีประกาศออกมา"
จินหลิงหลิงตัวแข็งทื่อ
"แล้วก็ เจ้านายไม่พอใจกับการกระทำของเธอครั้งนี้มาก และให้ฉันมาบอกเธอว่า"
"ว่าอะไร?" จินหลิงหลิงรีบถาม
"บริษัทขอยุติสัญญาของเธอไว้แต่เพียงเท่านี้ หวังว่าเธอจะสำนึกผิดได้" เถียนฟางมองไปที่จินหลิงด้วยความสงสารพร้อมกับกล่าวอย่างเย็นชา "และสัญญาการเป็นผู้จัดการส่วนตัวของฉันก็ขอยุติลงแค่นี้"
"พี่ฟาง เพราะอะไร? พี่จะทิ้งฉันโดยไม่สนใจไยดีไม่ได้นะ ฉัน...."
"อยากรู้คำตอบก็ไปหาในเวยปั๋วเอาแล้วกัน" เถียนฟางพูดจบก็รีบออกจากห้องนั้นมา
จินหลิงหลิงเปิดดูเวยปั๋วและจากนั้นก็หน้าซีดเผือด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...