วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 657

ในตาของชายชราตัวเตี้ยแวบวาบความเคร่งขรึมไป

 

ทักษะของชายชราผมขาวเข้ายี่สิบคนแรกในอันดับเสือได้เเน่นอน แต่คาดไม่ถึงว่า จะถูกเยี่ยชิวปราบปรามด้วยหมัดเดียว

 

“ก็ว่าทำไมนายอายุน้อย แล้วสามารถเป็นมหาทูตหนึ่งในสี่แห่งหลงเหมินได้ นึกแล้วเชียวว่านายมีความสามารถจริงๆ ”ชายชราตัวเตี้ยฮื้ออย่างเย็นชา

 

อะไรนะ เขาเป็นคนหลงเหมิน?

 

หวงเหล่าเสียและเสี่ยอวี๋ตกใจไปทีหนึ่ง

 

“ความสามารถฉันสูงนะ ฆ่านายก็เหมือนเหยียบมดตัวหนึ่งให้ตายอย่างง่ายๆ ถ้านายไม่เชื่อ ก็มาลองได้ ”

 

เยี่ยชิวทํามือใส่ชายชราตัวเตี้ย เต็มไปด้วยการยั่วยุ

 

ชายชราตัวเตี้ยเล่ห์เหลี่ยมมาก เขาไม่ได้ลงมือโดยตรง แต่ตะโกนบอกลูกศิษย์ลัทธิเเม่มดที่อยู่ในเหตุการณ์ว่า“พวกนายยังรออะไรอยู่?”

 

“โอกาสที่จะได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นและร่ำรวยขึ้นอยู่กับข้างหน้า โอกาสไม่ควรปล่อยให้หลุดมือ เสียไปเเล้วก็ไม่อาจย้อนกลับมาได้”

 

“ถ้าพวกนายเป็นห่วงว่าไม่สามารถฆ่าเขาได้ด้วยตนเอง งั้นก็รุมมันพร้อมกัน”

 

“ถ้าฆ่าเขาทิ้ง พวกนายจะได้เงินรางวัลหนึ่งเเสนทุกคน”

 

“ถ้าใครสามารถสับหัวของเขาลงได้ ฉันจะไปรายงานกับท่านผู้นำเอง ว่าขอเลื่อนนายไปตําแหน่งผู้อาวุโส ”

 

“ใครสามารถตัดแขนไปข้างหนึ่งของเขาได้ ฉันจะให้รางวัลสิบล้าน ”

 

เยี่ยชิวยิ้ม“นายน่าจะรู้ดี ไอ้ขยะเหล่านี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน นายเข้ามาเองเถอะ!”

 

“พวกพี่น้อง พวกนายฟังดู เขาด่าพวกนายต่อหน้า ว่าพวกนายเป็นขยะ นี่จะทนได้เหรอ?”

 

“ไปด้วยกัน ”

 

“ฆ่าเขา!”

อ้าวๆๆ

 

ลูกศิษย์ของลัทธิแม่มดอยู่ภายใต้การกระตุ้นจากความโกรธและเงินรางวัล รุมเข้าหาเยี่ยชิวหมด ในท่าทางที่ไม่อยากมีชีวิตอยู่ ในปากของพวกเขาส่งเสียงกรีดร้องแปลกๆออกมา

 

“ยังไงก็ไม่ได้คิดจะเหลือชีวิตใครอยู่เเล้ว ในเมื่อพวกนายรอไม่ไหวที่อยากตาย งั้นฉันจะสมความปราถนาพวกนาย”

 

เยี่ยชิวพุ่งออกมา

 

บู้มๆๆ

 

ทั้งสองฝ่ายสู้กันอย่างวุ่นวาย

 

เมื่อเห็นฉากนี้ ในตาของชายชราตัวเล็กวูบวาบไปด้วยรอยยิ้มที่ได้บรรลุแผนชั่วร้ายไป

 

เขารู้ดีว่า ลูกน้องเหล่านี้ของเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเยี่ยชิว เหตุผลที่เขาปล่อยให้คนเหล่านี้ต่อสู้กับเยี่ยชิวนั้น มีจุดประสงค์เดียว นั่นก็คือผลาญเเรงของเยี่ยชิวให้หมด

 

ถึงแม้แรงนายเยอะ แต่คนฉันเยอะ

 

ฉันสามารถผลาญจนนายหมดเเรงตาย

 

รอตอนที่นายใกล้จะหมดเเรง ฉันค่อยลงมือ ค่อยๆทำาให้นายตายอย่างทรมาน

 

ชายชราตัวเตี้ยคิดแผนในใจ

 

ในไม่ช้า รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็แข็งทื่อ

 

เขาเห็นว่า คนของเขาตกอยู่ในสระเลือดทีละคน เยี่ยชิวเป็นเหมือนเทพเจ้าแห่งสงคราม กล้าหาญไร้เทียมทาน และไม่มีใครขวางเขาได้

 

ไม่ถึงห้านาที ลูกศิษย์ของลัทธิแม่มดหลายสิบคนถูกเยี่ยชิวจัดการไปหมดเเล้ว

 

ในใจของชายชราตัวเตี้ย มีความรู้สึกไม่ดีก็ปรากฏขึ้น

 

ส่วนหวงเหล่าเสียและเสี่ยวอวี๋ เย็นชาทั้งตัวไปในขณะนี้

 

พวกเขาอยู่ในยุทธภพมาหลายปีแล้ว ก็เคยเห็นคนที่โหดเหี้ยมอํามหิตบางคน แต่คนที่ตัดสินอย่างเด็ดขาดแบบนี้ พวกเขาเพิ่งได้เห็นเป็นครั้งเเรก

 

น่ากลัวจริงๆ!

 

เหงื่อเย็นแตกที่หน้าผากของหวงเหล่าเสีย และเขาแอบดีใจ ดีที่เมื่อเช้าตอนอยู่นอกบ้านตระกูลเฉียน ไม่ได้ไปรุกรานเยี่ยชิวจนเกินไป ไม่งั้นเขาจะเหมือนลูกศิษย์ของลัทธิเเม่มด ตายอย่างโหดเหี้ยมอยู่ในมือของเยี่ยชิว

 

ชายหนุ่มคนนี้ ดูยิ้มตาหยีแบบนี้ ตอนลงมือ อย่างกับปีศาจ

 

“ตอนนี้ ถึงนายแล้ว ”

 

เยี่ยชิวทํามือใส่ชายชราตัวเตี้ยอีกครั้ง

 

“อย่าอวดดี สิ่งที่นายฆ่าทิ้งไปเป็นเพียงพวกขยะเอง เมื่อเผชิญกับข้านายเหลือแต่ทางตายทางเดียว”

 

เมื่อคําสุดท้ายของชายชราตัวเตี้ยจบลง เขาก็มาถึงหน้าเยี่ยชิวแล้ว

 

เร็วแปลกๆ

สถานการณ์ไม่ค่อยถูก

 

มือของชายชราตัวเตี้ยตัดกันตรงหน้า เเล้วเปลี่ยนท่ามืออย่างรวดเร็ว ผ่านไปกี่วินาทีผ่าน เขาชี้ไปที่เยี่ยชิวอีกครั้ง “ล้ม!”

 

สิบวินาทีผ่านไป

 

เยี่ยชิวยังไม่ล้มอีก เหมือนคนไม่เป็นอะไรเลย

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

 

ในใจของชายชราตัวเตี้ยทั้งตกใจทั้งโกรธ เมื่อก่อนที่เขาใช้คําสาป ยิงถูกเป้าทุกครั้งครา แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ไม่เห็นผลในตัวเยี่ยชิวเลย

 

“นายยังจะเอาต่อไหม?”

 

เยี่ยชิวมองไปที่ชายชราตัวเตี้ยเเละยิ้มว่า“เมื่อกี๊ฉันเคยบอกนายไป ความสามารถของฉันเยอะเลย”

 

“คําสาปของนายอาจมีผลต่อคนอื่น แต่ไม่มีผลต่อฉันสักหน่อน ”

 

หลังจากพูดจบ เยี่ยชิวก็เดินไปหาชายชราตัวเตี้ย

 

ชายชราตัวเตี้ยมีความว้าวุ่นในใจ ทรัมป์การ์ดที่เก่งที่สุดของเขาคือคําสาป แต่คาดไม่ถึงเลยว่าคำสาปจะไม่มีผลต่อเยี่ยชิว

 

“ฮึ ถึงแม้จะตายวันนี้ ฉันก็จะลากนายไปตายด้วยกัน ”

 

หลังจากชายชราพูดจบ เขาก็โบกแขนเสื้ออย่างเเรง แล้วสบัดไปที่เยี่ยชิว

 

ชิ่วๆๆ!

 

เข็มพิษหลายร้อยเข็มพุ่งออกจากแขนนเสื้อของชายชราตัวเตี้ย ไปที่เยี่ยชิวอย่างปูฟ้าคลุมดิน ชั่วพริบตาก็ตกไว้ในตัวของเยี่ยชิวหมด ทำให้เกิดเสียง “ดิงๆ”

 

ยิงโดนเเล้ว!

 

ชายชราตัวเตี้ยดูมีความสุข

 

แต่ในวินาทีถัดมา ความตื่นตระหนกตกใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

 

“นี่...... เป็นไปได้ยังไง?”

 

เห็นเเต่ว่าหลังจากที่เข็มพิษร้อยกว่าเข็มยิงโดนเยี่ยชิวเเล้ว เข็มก็ทยอยตกลงไปที่ร่างกายของเยี่ยชิวก็เหมือนกําแพงแข็ง เจาะทะลุไม่ได้เลย

ในขณะที่ชายชราตัวเตี้อประหลาดใจ เยี่ยชิวทุบกําปั้นของเขา ไปที่บนกระดูกต้นคอของชายชราตัวเตี้ยด้วยความรวดเร็วฉับไว

 

“ไปตายซะ!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ