วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 661

ในสายตาที่สวยงามของผู้หญิง ความโกรธก็เผาไหม้อย่างดุเดือด

เธอไม่ได้คาดหวังว่า เยี่ยชิวจะทำแบบนี้

สิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดคือ เยี่ยชิวยืนอยู่ห่างออกไปสิบเมตร สูดดมด้วยมือที่หน้าจมูก ยิ้มแล้วพูดว่า “กลิ่นหอมมาก”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ร่างกายที่บอบบางของผู้หญิงก็สั่นเล็กน้อย

นับตั้งแต่เธอเข้าวงการ เธอไม่เคยถูกมองว่าแบนขนาดนี้มาก่อน มันเป็นเพียงความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง

ผู้หญิงคนนั้นชี้ดาบยาวไปที่เยี่ยชิว พูดอย่างเย็นชาว่า “กล้าทำให้ฉันอับอาย วันนี้คุณจะต้องตาย”

“อับอายเหรอ?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของเยี่ยชิวก็หรี่ลงเล็กน้อยในขณะที่เขาถามว่า “คุณมาจากลัทธิแม่มดจริงๆ?”

“ด้วยทักษะและความงามของคุณ สถานะในลัทธิแม่มดน่าจะค่อนข้างสูงใช่ไหม?”

“ถ้าฉันพาคุณกลับไปอุ่นเตียง สาวกของลัทธิแม่มดจะคลั่งหรือเปล่า?”

หวด!

เพื่อตอบสนองต่อเยี่ยชิว ผู้หญิงคนนั้นจึงโจมตีด้วยดาบอย่างเย็นชา

ด้วยความโกรธ พลังการต่อสู้ของเธอจึงเพิ่มขึ้นมากกว่าสามเท่าจากเมื่อก่อน ร่างของเธอเคลื่อนไหวเหมือนผี และโจมตี เยี่ยชิวอย่างรวดเร็ว

ในพริบตาเดียว เธอได้โจมตีด้วยดาบเจ็ดสิบสองครั้ง

รอบๆ เยี่ยชิว ท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยเงาดาบ

การเคลื่อนไหวของดาบเหล่านี้มีไหวพริบและคาดเดาไม่ได้ ทำให้ยากต่อการป้องกัน

แม้ว่าเยี่ยชิวจะป้องกันอย่างระมัดระวัง แต่เขาก็ยังถูกดาบของผู้หญิงคนนั้นโจมตีถึงสามครั้ง

โชคดีที่ร่างกายของเขาแข็งแกร่งมาก ดังนั้นการโจมตีด้วยดาบจึงไม่ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ

หลังจากการโจมตีอันดุเดือด ความเร็วของผู้หญิงคนนั้นก็ช้าลงเล็กน้อย

“ได้เวลา!”

แสงวาบปรากฏขึ้นในดวงตาของเยี่ยชิว ในขณะที่เขาใช้คาถาห้าสายฟ้า

บูม!

สายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้า กระทบดาบยาว

ทันใดนั้น คราบเลือดก็ปรากฏขึ้นบนมือของผู้หญิงขณะที่ดาบยาวหลุดออกจากมือ

ใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ เยี่ยชิวปล่อยพลังดาบสามอันออกจากปลายนิ้วของเขาอย่างต่อเนื่อง

ซิ่ว ซิ่ว ซิ่ว!

ผู้หญิงคนนั้นหลบอย่างรวดเร็วโดยใช้เทคนิคร่างกาย

เวลานี้ เยี่ยชิวก็พุ่งออกไปราวกับลมกระโชกแรง

ผู้หญิงคนนั้นเพิ่งหลบพลังดาบไปสามเล่มเมื่อเธอเห็น เยี่ยชิว เอื้อมมือไปที่คอเสื้อของเธอ เตรียมที่จะฉีกเสื้อผ้าของเธอ

ประณามมัน!

ความอับอายและความโกรธปรากฏขึ้นในดวงตาของผู้หญิงคนนั้น และอยากจะฉีกเยี่ยชิวออกเป็นชิ้นๆ

คุณควรรู้ว่า บนสนามหญ้าของเธอ มีผู้สักการะเธอนับพัน และไม่มีใครกล้าดูหมิ่นเธอ แม้จะมองดู ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผู้หญิงคนนั้นฝึกฝนตัวเองโดยคิดว่าเธอสามารถสงบสติอารมณ์ได้ ไม่เคยคิดว่า เธอจะโกรธเพราะเยี่ยชิว

โกรธ!

โกรธอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!

“คุณทำให้ฉันโกรธสำเร็จแล้ว ตอนนี้คุณคงสนุกไปกับความโกรธของฉัน!”

ใบหน้าของผู้หญิงเริ่มเย็นชามากขึ้น

เยี่ยชิวยิ้มและพูดว่า “ฉันไม่ต้องการที่จะเพลิดเพลินไปกับความโกรธของคุณ ฉันแค่อยากจะเพลิดเพลินกับการบริการของคุณ คุณจะรับใช้ฉันเมื่อไหร่?”

“เจ้าโง่ การทำให้ฉันโกรธมีแต่จะเพิ่มความตายของคุณ”

บูม!

ผู้หญิงคนนั้นรีบไปหาเยี่ยชิว

ครั้งนี้ เธอไม่ได้ใช้ดาบด้วยซ้ำ เตรียมเผชิญหน้ากับเยี่ยชิวโดยตรง

เนื่องจากความเร็วของเธอ อากาศรอบตัวพวกเขาจึงเต็มไปด้วยเสียงแตกขณะที่พวกเขาเคลื่อนไปข้างหน้า

ฉากนั้นน่ากลัวมาก

เยี่ยชิวตระหนักว่าผู้หญิงคนนี้จริงจังในครั้งนี้

“ดีมาก เป็นโอกาสที่ดี ที่จะทดสอบความแข็งแกร่งของฉัน”

โห่!

เยี่ยชิวก็พุ่งไปข้างหน้าเช่นกัน

พวกเขาเหมือนกระสุนสองนัดถูกยิงออกมาบรรจบกันตรงกลางทำให้เกิดการชนกันอย่างน่าตกใจ

บูม!

การต่อสู้ปะทุขึ้น

อย่างไรก็ตาม มันก็สายเกินไป

สามวินาทีอาจเป็นเวลานานสำหรับคนธรรมดา แต่สำหรับปรมาจารย์ หนึ่งวินาทีสามารถกำหนดชีวิตหรือความตายได้

ก่อนที่ผู้หญิงจะหลุดพ้นจากการพันธนาการ เข็มทองคำสามเข็มก็แทงเข้าไปในจุดฝังเข็มไป๋ฮุ่ยบนศีรษะของเธอ ทันใดนั้นความแข็งแกร่งทั้งหมดในร่างกายของเธอก็ถูกผนึกไว้อย่างสมบูรณ์

เยี่ยชิว ไม่ได้ใช้โอกาสใดๆ เลยกำหนดเป้าหมายไปที่จุดฝังเข็มบนร่างกายของเธอหลายสิบจุด

ผู้หญิงคนนั้นไม่สามารถขยับกล้ามเนื้อได้

“ปล่อยฉันนะ” ผู้หญิงสั่งด้วยความโกรธ

โดยไม่สนใจเธอ เยี่ยชิวก็คว้าคางของเธอแล้วพูดว่า “มีผู้เชี่ยวชาญด้านความสัมพันธ์ที่เคยกล่าวไว้ว่า วิธีเดียวที่จะจัดการกับผู้หญิงคนหนึ่ง คือการเอาชนะเธอ ตีเธอจนกว่าเธอจะยอมแพ้อย่างสมบูรณ์”

เพี๊ยะ!

เยี่ยชิว ตบผู้หญิงคนนั้นอย่างแรงที่เอวของเธอ

ผู้หญิงคนนั้นโกรธมาก ดวงตาของเธอแทบจะโผล่ออกมา “คุมันสารเลว”

เพี๊ยะ!

เยี่ยชิวตบเธอที่จุดเดิมอีกครั้ง แต่คราวนี้ หลังจากการตบ เขาไม่ได้ดึงมือของเขาออก เขากลับค่อยๆ เริ่มลูบไล้เธอแทน

“มันยากที่จะจินตนาการว่าผู้หญิงวัยเดียวกับคุณยังคงมีผิวที่ดีเช่นนี้ เต็มไปด้วยความแวววาวและความยืดหยุ่น ซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากอย่างแท้จริง”

เยี่ยชิวพูดพร้อมกับยิ้มแย้มข้างหูของผู้หญิงคนนั้นว่า “เราไปหาโรงแรมกันดีกว่า และพูดคุยกันอย่างลึกซึ้ง คุณชอบเตียงน้ำหรือเตียงไฟฟ้า?”

บี๊บ บี๊บ บี๊บ!

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

เยี่ยชิวตรวจสอบและเห็นว่าเป็นสายจากเฉายวน ดังนั้นเขาจึงรับสาย

“เมื่อกี้ทำอะไรอยู่? ทำไมจู่ๆ สายก็ตัดไปล่ะ?” เฉายวนถาม

“ตอนนี้ฉันกำลังจัดการกับบางสิ่งบางอย่าง” เยี่ยชิวตอบ “เป็นยังไงบ้าง ไท้เจี่ยน?”

“ช่วงนี้ระวังตัวด้วย” เฉายวนกล่าว “ฉันได้รับข่าวว่า อาจารย์ของเชียนซานเสวี่ย ซึ่งเป็นหัวหน้าคนปัจจุบันของสำนักสุ่ยเยวี่ยและหนึ่งในสามปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ผู้ยิ่งใหญ่แห่งตะวันออก ชิวซานหนานเกอ ได้ไปที่ซูหางแล้ว ฉันสงสัยว่าเธอจะมาหาคุณ”

“ทักษะของผู้หญิงคนนั้นน่ากลัวมาก เธอยังต่อสู้กับพ่อของคุณเมื่อยี่สิบปีที่แล้วด้วยซ้ำ”

“ถ้าเจอเธอ คุณก็ต้องระวัง”

หัวใจของเยี่ยชิวเต้นรัว

ให้ตายเถอะ มันอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้เหรอ?