วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 663

ในช่วงเวลาที่อันตราย เยี่ยชิวผลักชิวซานหนานเกอลงไปที่พื้น และกดเธอไว้ข้างใต้เขา

“ปัง!”

กระสุนอีกนัดพุ่งเข้าหา

เยี่ยชิวกลิ้งอย่างรวดเร็วโดยมีชิวซานหนานเกออยู่ในอ้อมแขนของเขาบนพื้น

“ปล่อยฉันนะ”

ชิวซานหนานเกอเกือบคลั่งไคล้

คนงี่เง่าคนนี้ยื่นมือของเขาต่อหน้าเธอจริงๆ และสิ่งที่เกลียดที่สุดคือ เขาถึงกับคว้าเธอไว้ด้วยซ้ำ

เยี่ยชิวหัวเราะ “ฉันลืมบอกคุณไปว่าฉันเป็นหมอ และฉันช่วยเหลือคนได้ดีที่สุด คุณอยากลองดูไหม?”

“เจ้าโง่-”

“ปัง!”

กระสุนอีกนัดพุ่งเข้าหา

คราวนี้เยี่ยชิวมองเห็นได้ชัดเจน เป้าหมายของกระสุนคือชิวซานหนานเกอ

“คุณมาเพื่อฆ่าฉัน แต่มีคนต้องการจะฆ่าคุณ น่าสนใจทีเดียว”

คราวนี้เยี่ยชิวไม่ได้หลบ เขาใช้มือซ้ายทุบกระสุนโดยตรง

สาเหตุที่เขาไม่ใช้มือขวา นั่นเป็นเพราะว่ามือขวาของเขายังคงจับชิวซานหนานเกออยู่

ไอ้เวรนี่ตั้งใจทำแน่ๆ

เขาสามารถทำลายกระสุนได้อย่างชัดเจน แต่เขาเลือกที่จะผลักฉันลงไป เขาคงตั้งใจทำมันแน่ๆ

ชิวซานหนานเกอรู้สึกคันด้วยความโกรธ

ในขณะนั้น ชายสี่คนก็โผล่ออกมาจากความมืด

สามคนแต่งกายด้วยชุดนินจา โดยปกปิดใบหน้า และมีมีดสองเล่มเอียงอยู่บนหลัง

นินจา!

คนที่อยู่ตรงขอบถือปืนไรเฟิลอยู่ในมือ

แน่นอนว่าเขาคือคนที่ยิงเมื่อกี้นี้

เจตนาฆ่าแวบเข้ามาในดวงตาของเยี่ยชิว ขณะที่เขามองไปที่ชายคนที่สี่

ชายคนนี้เป็นชายชราอายุประมาณหกสิบปี สวมชุดกิโมโนหลวมๆ รองเท้าไม้ที่เท้า และมีดาบซามูไรอยู่ที่เอว

“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่เป็นที่ชื่นชอบในประเทศของคุณเอง ไม่เช่นนั้นทำไมคนเหล่านี้ถึงมาที่เมืองจีนเพื่อฆ่าคุณ?”

เยี่ยชิวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ฮึม” ชิวซานหนานเกอตะคอกอย่างเย็นชา มองดูชายชราและเปิดริมฝีปากสีแดงของเธอเบาๆ “ว้าวลาว้าวลา……”

ชายชรามีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าและยังพูดคำว่า “ว้าวลาว้าว ลา” ด้วย

นี่คือภาษาของต้าตงซึ่ง เยี่ยชิวไม่สามารถเข้าใจได้

เยี่ยชิวดึงชิวซานหนานเกอขึ้นมาจากพื้น แล้วพูดอย่างไม่พอใจ “พวกคุณช่วยหยุดพูดคำพล่อยๆ แล้วพูดอะไรบางอย่างในภาษาที่ฉันเข้าใจได้ไหม”

“ฮ่าๆๆ……”

ชายชราหัวเราะคิกคัก มองเยี่ยชิวด้วยความชื่นชมแล้วพูดว่า “ปรมาจารย์ชิวซานหนานเกอเป็นเทพีแห่งประเทศต้าตงของเรา ก่อนที่เธอจะเกษียณ ผู้คนจีบเธอตั้งแต่จากโตเกียวไปยังภูเขาไฟฟูจิ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะสามารถเอาชนะใจปรมาจารย์ชิวซานหนานเกอได้ น่าอิจฉาจริงๆ”

“คุณไม่เข้าใจเสน่ห์ของฉัน”

เยี่ยชิวแสร้งทำเป็นว่าเจ๋งเสร็จแล้ว จากนั้นกอดเอวของชิวซานหนานเกอ ราวกับว่าเขากำลังแสดงอำนาจเหนือกว่า

“ปล่อยฉันนะ” ชิวซานหนานเกอกระซิบ

โดยไม่สนใจเธอ เยี่ยชิวจึงถามชายชราว่า “คุณเป็นใคร และทำไมคุณถึงมุ่งเป้าไปที่ชานหนานเกอของฉัน?”

หนานเกอของคุณ?

เมื่อได้ยินคำพูดของเยี่ยหนาน ชานหนานเกอก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็รู้สึกอายและโกรธ

ไอ้เวรนี่เรียกฉันแบบนั้นจริงๆ ต่อหน้าคนอื่น จงใจเอาเปรียบฉัน

“ฉันชื่อจี๋เถียนจงเอ้อร์ จากศาลเจ้าอามาเทราสึ” ชายชราพูดด้วยรอยยิ้ม

จงเอ้อร์?

เยี่ยชิวพิจารณาชายชราอย่างจริงจัง เขาดูค่อนข้างฉุนเฉียว

“ฉันจำได้ว่ามีปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ในต้าตง ชื่อจี๋เถียนสั่วอี เขาเป็นมหาปุโรหิตของศาลเจ้าอามาเทราสึ คุณมีความสัมพันธ์อย่างไรกับเขา?” เยี่ยชิวถาม

“ไม่นานมานี้ อันเป้ยชิงมู่เดินทางมายังจีนด้วยตัวเอง แม้ว่าเขาจะเสียชีวิต แต่ศาลเจ้าอามาเทราสึก็ใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างในการรวมพลังของตระกูลอันเป้ย”

“ถ้าพวกเขาฆ่าฉันในครั้งนี้ พวกเขาจะตามเสี่ยวเสวี่ยและปราบสำนักสุ่ยเยวี่ย”

“เป้าหมายของศาลเจ้าอามาเทราสึคือการรวมศิลปะการต่อสู้ในต้าตงให้เป็นหนึ่งเดียว จากนั้นคว้าโอกาสที่จะบุกจีนอีกครั้ง พวกเขาต้องการล้างแค้นให้กับความอัปยศอดสูเมื่อยี่สิบปีก่อน”

ทะเยอทะยานจริงๆ!

ตอนนี้เยี่ยชิวมีความเข้าใจคร่าวๆ เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของศาลเจ้าอามาเทราสึแล้ว นอกเหนือจากปรมาจารย์คนอื่นๆ ปัจจุบันศาลเจ้าอามาเทราสึยังมีเทพเจ้าแห่งการต่อสู้และปรมาจารย์อีกด้วย อาจกล่าวได้ว่าด้วยความแข็งแกร่งดังกล่าว การกวาดล้างศิลปะการต่อสู้ในต้าตง จึงเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น

หากพวกเขารวมศิลปะการต่อสู้ไว้ในต้าตง จีนก็จะประสบปัญหาต่อไป

ตราบใดที่ยังไม่ทราบชะตากรรมของเยี่ยหวู่ซวง ใครจะยืนหยัดต่อสู้กับกงเปิ่นหวู่ฉางได้อีก?

เมืองต้องห้ามมีความสามารถอย่างแน่นอน แต่ผู้เฒ่าเหล่านั้นจะไม่ก้าวมายุ่งอย่างแน่นอน

เมื่อถึงตอนนั้น จะเกิดการนองเลือดและความวุ่นวายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เยี่ยชิวจับเอวของชิวซานหนานเกอและกระซิบเบาๆ ที่หูของเธอ “มาทำข้อตกลงกันเถอะ ฉันจะช่วยคุณกำจัดคนเหล่านี้ แต่เราจะต้องไม่โกรธเคืองกันอีก ว่าไงบ้าง?”

“ได้” ชิวชานหนานเกอเห็นด้วยอย่างเต็มใจ

“คุณสวยมาก คุณจะไม่หลอกลวงฉันใช่ไหม?”

เธอเห็นด้วยอย่างพร้อมเพรียงเกินไป ทำให้เยี่ยชิวรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

ชิวซานหนานเกอตะคอกอย่างเย็นชา “เชื่อหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับคุณ”

เยี่ยชิวปล่อยจุดฝังเข็มบนร่างกายของชิวซานหนานเกอ และดึงเข็มทองคำออกมา

จากนั้น ชิวซานหนานเกอพูดกับคนทั้งสี่ว่า “พวกคุณก็แค่ขยะไม่กี่ชิ้น พยายามฆ่าฉันเหรอ ประเมินความสามารถสูงเกินไปจริงๆ”

“ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกพวกคุณ แต่คุณไม่สามารถทนต่อการเคลื่อนไหวจากคนของฉันแม้แต่ครั้งเดียว”

“ถ้าไม่เชื่อ พวกคุณก็ลองดูได้”

ทันใดนั้น นินจาทั้งสามที่อยู่ข้างๆ จี๋เถียนจงเอ้อร์ก็รีบวิ่งไปหาเยี่ยชิวอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่พวกเขาเข้าร่วมการต่อสู้ ท่าทางของเยี่ยชิวก็เปลี่ยนไป

ให้ตายเถอะ หญิงชราคนนี้หลอกฉัน!