วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 665

เยี่ยชิวเดินไปหาจี๋เถียนจงเอ้อร์ พร้อมกับดาบในมือแล้วพูดว่า

“ฉันไม่เคยมีความรู้สึกดีๆ ต่อปีศาจตัวน้อยเช่นคุณเลย”

“วันนี้ ฉันจะฆ่าคุณก่อน”

“จากนั้นฉันจะไปที่ศาลเจ้าอามาเทราสึ และสังหารพี่ชายของคุณ และไอ้เทพหมาแห่งการต่อสู้”

สีหน้าของจี๋เถียนจงเอ้อร์กลายเป็นเรื่องจริงจัง

หลังจากที่เยี่ยชิวจัดการนินจาทั้งสาม เขาก็ตระหนักถึงทักษะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งของเยี่ยชิว

จี๋เถียนจงเอ้อร์เริ่มเสียใจกับเรื่องนี้

ถ้าเขารู้ว่าเยี่ยชิวทรงพลังแค่ไหน เขาคงไม่แสดงตัวเองก่อนหน้านี้ แต่เขาคงจะรอจนกว่าเยี่ยชิวและซิวซานหนานเกอแยกจากกัน ก่อนจะลงมือ

ในกรณีนั้น ซิวซานหนานเกอจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ตอนนี้ ไม่เพียงแต่เขาสูญเสียผู้ใต้บังคับบัญชาไปสามคนเท่านั้น เขายังล้มเหลวในการฆ่าชิวซานหนานเกออีกด้วย แถมเขากลับยั่วยุเยี่ยชิวผู้ทรงพลัง ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย

สายเกินไปแล้ว เขาถอยกลับไม่ได้

เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องต่อสู้

จี๋เถียนจงเอ้อร์มองไปที่เยี่ยชิว รอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่จริงจังของเขา “ฉันค่อนข้างแปลกใจที่มีนายน้อยเช่นคุณอยู่ในจีน”

“อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร”

“ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะออกไปทันที ไม่เช่นนั้น ทั้งคุณและชิวซานหนานเกอจะต้องตาย”

จี๋เถียนจงเอ้อร์จงใจพยายามข่มขู่เยี่ยชิว เพื่อทำให้เขากลัว

อย่างไรก็ตาม เขาคิดผิด

เยี่ยชิวแม้จะอายุน้อย แต่ก็เคยผ่านวิกฤตชีวิตและความตายมาหลายครั้งแล้ว ดังนั้นการข่มขู่ของจี๋เถียนจงเอ้อร์จึงไม่มีผลกระทบต่อเขาเลย

“แม้จะใกล้จะตาย คุณก็กล้าพูดมาก ดูเหมือนว่าคุณจะทะนุถนอมชีวิตของคุณมากเกินไป!”

“ในกรณีนี้ ฉันอาจจะเป็นคนดี แล้วส่งคุณไปตามทาง!”

หลังจากพูดสิ่งนี้แล้ว เยี่ยชิวก็กระทืบพื้นอย่างดุเดือดด้วยเท้าขวาและกระโดดขึ้นไปในอากาศ

เขาถือดาบของเขา พร้อมลงมือ

ในทันที ออร่าที่น่าประหลาดก็ปะทุออกมาจากร่างของเยี่ยชิว ราวกับว่าเขาเป็นดาบ ที่สามารถฟันผ่านทุกสิ่งในโลกได้

“นี่มันวิชาดาบประเภทไหนกัน?”

“เหตุใดจึงน่ากลัวเช่นนี้”

“มันรู้สึกน่ากลัวยิ่งกว่าทักษะดาบของเยี่ยหวู่ซวงเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว”

ซิวซานหนานเกอยืนอยู่ไม่ไกล ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ

เธอไม่เพียงแต่เป็นปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ของต้าตงเท่านั้น แต่ยังเป็นปรมาจารย์ด้านดาบอีกด้วย ขณะที่เยี่ยชิว กวัดแกว่งดาบของเขา เธอก็ตระหนักถึงพลังที่ไม่เคยมีมาก่อนของทักษะดาบ

“เจ้าตัวร้ายนี้ยังมีมโนธรรมอยู่บ้าง เขาไม่ได้ใช้ท่านี้กับฉันก่อนหน้านี้ ไม่เช่นนั้น ฉันจะไม่เหลือแม้กระทั่งกระดูก ฮึ่ม”

จู่ๆ ซิวซานหนานเกอก็จำพฤติกรรมที่ไม่สมเหตุสมผลของเยี่ยชิวที่มีต่อเธอได้ บนแก้มของเธอเริ่มแดง

“เขาบอกว่าฉันเล็ก เล็กจริงเหรอ?”

ซิวซานหนานเกอมองลงไป

“เอ่อ ฉันอาจจะไม่ใหญ่ขนาดนั้นก็ได้”

……

สีหน้าของจี๋เถียนจงเอ้อร์เริ่มจริงจังมากขึ้น

เยี่ยชิวกวัดแกว่งดาบ เขารู้สึกถึงภัยคุกคามร้ายแรง คว้าดาบซามูไรทันที และพุ่งไปข้างหน้า

ผู้กล้าจะเป็นผู้ชนะ

เขาต้องการกำจัดเยี่ยชิว ก่อนที่ดาบของเยี่ยชิวจะฟาดลงมา

นี้เป็นวิธีเดียวที่จะหลีกเลี่ยงวิกฤติได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาไปถึง เยี่ยชิวก็ฟาดดาบลงมา

“บูม!”

ดาบตัวอักษรหญ้าปล่อยพลัง

ดาบซามูไรของจี๋เถียนจงเอ้อร์หักทันที เขาถูกส่งกระเด็นไปไกลกว่าสิบเมตร และกระอักเลือด

หลังจากนั้นไม่นาน จี๋เถียนจงเอ้อร์ก็ลุกขึ้นจากพื้น

“ฮะ ยังไม่ตาย?”

เยี่ยชิวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

แล้วเขาก็รู้สึกโล่งใจ

แม้ว่าการระเบิดดาบอักษรหญ้าจะทรงพลัง แต่การฝึกฝนของ เยี่ยชิวยังไม่ถึงจุดสุดยอด และจี๋เถียนจงเอ้อร์ก็เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์

“น่าเสียดาย ฉันเชี่ยวชาญแค่ขั้นแรกของดาบอักษรหญ้าเท่านั้น หากฉันสามารถฝึกอีกสักสองสามขั้น การล้มผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์คงจะง่ายเหมือนเค้กชิ้นหนึ่งสำหรับฉัน”

เยี่ยชิวถอนหายใจภายใน

เยี่ยชิวโกรธมาก ดีดนิ้วปล่อยดาบปราณ

โห่!

จี๋เถียนจงเอ้อร์เฝ้าระวังอยู่แล้ว เมื่อดาบปราณโจมตี เขาก็หลบมันและแทงไปที่หัวใจของชิวซานหนานเกอด้วยกริช

แม้ว่าซิวซานหนานเกอจะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์ แต่ความสนใจของเธอมุ่งเน้นไปที่เยี่ยชิวอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นเธอจึงละเลยความจริงที่ว่า จี๋เถียนจงเอ้อร์จะโจมตีเธอ

แน่นอนว่า ในฐานะผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์ ภายใต้สถานการณ์ปกติ การโจมตีดังกล่าวคงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำสำเร็จ

แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป

เธอได้รับบาดเจ็บ การโจมตีของจี๋เถียนจงเอ้อร์ถือเป็นการโจมตีที่ร้ายแรงอย่างไม่คาดคิด

เมื่อซิวซานหนานเกอตระหนักได้ กริชสีแดงก็อยู่ห่างจากหัวใจของเธอเพียงห้าเซนติเมตร

“ดอกบัวขั้นเก้า ตะวันยิ่งใหญ่”

ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ ชิวซานหนานเกอใช้วิชาลับในการผนึกดอกบัวด้วยมือซ้าย การเคลื่อนไหวที่สวยงามตระการตาและน่าหลงใหลได้ปลดปล่อยพลังแปลกๆ ออกมา ซึ่งเบี่ยงเบนกริชที่เล็งไปที่เธอทันที

จากนั้น ซิวซานหนานเกอก็ถอยกลับอย่างรวดเร็ว

“โห่!”

เกือบจะพร้อมกัน ดาบปราณของเยี่ยชิวที่ผสานเข้ากับดรรชนีกระบี่หกชีพจรพุ่งเข้าใส่จี๋เถียนจงเอ้อร์

จี๋เถียนจงเอ้อร์นั่งยองๆ ใช้วิธีที่ไม่รู้จัก ขับเคลื่อนตัวเองไปข้างหน้าราวกับลูกธนู ปรากฏต่อหน้าชิวซานหนานเกอ โดยมีกริชแทงเข้าหาเธออย่างต่อเนื่อง

เห็นได้ชัดว่า เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะไม่หยุดจนกว่าเขาจะสังหาร ซิวซานหนานเกอ

ในขณะนั้นเยี่ยชิวก็มาถึงและยืนอยู่ตรงหน้าซิวซานหนานเกอ

พัฟ!

กริชแทงเข้าไปในช่องท้องของเยี่ยชิว

ความเจ็บปวดอันรุนแรง พุ่งทะลุผ่านตัวเขา

เยี่ยชิวตกใจจนถึงแก่นแท้

เขาไม่คิดว่ากริชของจี๋เถียนจงเอ้อร์จะแหลมคมขนาดนี้ และแทงทะลุผิวหนังของเขาได้เลย

โห่!

เยี่ยชิวยกมือขึ้นแล้วปล่อยดาบปราณ แทงทะลุคอของจี๋เถียนจงเอ้อร์

“แม้ว่าฉันจะตาย ฉันจะจัดการคุณก่อน! สารเลว จะไม่มีใครรอด!”