วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 800

เมื่อได้ยินเสียงร้องแหลมของคนรับใช้ บอดี้การ์ดก็เตรียมพร้อมที่จะลงมือ

“เดี๋ยวก่อน” จี๋เถียนโซ่วอีหยุดบอดี้การ์ด สายตาของเขามองไปที่ยักษ์ทั้งสอง

ยักษ์ทั้งสองก้าวไปข้างหน้า ไม่นานก็มาถึงข้างหน้าของจี๋เถียนโซ่วอี

บอดี้การ์ดรู้สึกประหม่ามาก เกรงว่ายักษ์ทั้งสองจะต่อสู้กับหัวหน้า แต่ทว่าวินาทีต่อมา ยักษ์ทั้งสองก็คุกเข่าข้างหนึ่งลงทันที

พรึ่ง!

ทันใดนั้น รอยแตกยาวกว่าสองเมตรก็ปรากฏที่พื้น

“สวัสดีหัวหน้าตระกูลจี๋เถียน เราพร้อมให้ความช่วยเหลือตามคำสั่งของคุณได้ตลอดเวลา”

ยักษ์กล่าว

“ฉันรู้แล้ว“ จี๋เถียนโซ่วอีสั่งคนรับใช้ “หาที่ให้เขาพักผ่อน“

หลังจากพูดอย่างนั้น จี๋เถียนโซ่วอีก็กลับเข้าไปในห้อง

“จี๋เถียน คุณพอใจกับของขวัญที่ฉันมอบให้ไหม?” ชายสวมหน้ากากถามจากวิดีโอคอลที่หน้าจอนั่น

”พวกมันคืออะไร?” จี๋เถียนโซ่วอีถาม

ชายสวมหน้ากากยิ้มและพูด “สุดยอดทหาร”

สุดยอดทหาร?

จี๋เถียนโซ่วอีขมวดคิ้ว

ชาสวมหนื้ากากอธิบาย “ พวกเขาเป็นนักรบที่ฉันฝึกฝนมาอย่างดี ด้วยการเปลี่ยนแปลงทางยาพันธุกรรม ตอนนี้พวกเขาแข็งเหมือนเหล็ก ไม่กลัวดาบปืน และมีความแข็งแกร่งที่น่าทึ่ง”

“จี๋เถียน เมื่อฆ่าเยี่ยชิวแล้ว ฉันจะมอบนักรบทั้งสองนี้ให้กับคุณ”

จี๋เถียนโซ่วอีถาม “คุณให้เงินฉันแล้วยังมอบสุดยอดทหารให้ฉัน คุณมีจุดประสงค์อะไร?”

ชายสวมหน้ากากยิ้มและพูดว่า “แน่นอนว่าเพื่อการร่วมมือกับคุณ”

“หลังจากที่เยี่ยวชิวเสียชีวิตแล้ว ฉันจะโอนเงินที่เหลือให้คุณ”

“ฉันหวังว่าเราจะร่วมมือกันอย่างเป็นสุข”

“ ลาก่อน!”

หลังจากที่ชายสวมหน้ากากพูดจบ วิดีโอก็วางสายไป

จี๋เถียนโซ่วอีขมวดคิ้วอีกครั้ง

“ชายสวมหน้ากากคนนี้คือใคร?”

“เค้ารู้ได้อย่างไรว่าพี่ชายของฉันเสียชีวิตด้วยน้ำมือของเยี่ยชิว”

“เข้าร่วมมือกับฉันเพื่อจะฆ่าเยี่ยชิวจริงๆเหรอ?”

ตุ๊ด ตุ๊ด —

ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ขัดจังหวะความคิดของจี๋เถียนโซ่วอี

จี๋เถียนโซ่วอีรับสายแล้วถาม “เป็นไงบ้าง?”

คนที่อยู่ปลายสายของโทรศัพท์พึมพำสองสามคำ

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ จี๋เถียนโซ่วอี ก็พูด “ดีมากค่าเยี่ยด้วยทุกวิถีทาง แล้วฉันจะให้รางวัลคุณอย่างมหาศาลในภายหลัง”

วางสาย

รอยยิ้มอันชั่วร้ายปรากฏขึ้นที่มุมปากของจี๋เถียนโซ่วอี “ถึงเวลาที่จะได้พบกับชิวซานหนานเกอ ผู้หญิงที่ฉันชื่นชอบมานาน”

หลังจากพูดอย่างนั้น จีเถียนโซ่วอีก็เอื้อมมือไปกดใต้โต๊ะ ด้วยเสียง “บูม” พื้นตรงมุมห้องก้แยกออกจากกันและมีอุโมงค์ปรากฏขึ้น

จี๋เถียนโซ่วอีเดินไปที่อุโมงค์ และกำลังก้าวท้าวลง แต่ก็ยังลังเล

“คนของสำนักสุ่ยเยวี่ยมักจะชอบมาทำความสะอาดอยู่เสมอ ฉันควรเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน ฉันเกรงว่าชิวซานหนานเกอจะไม่ชอบฉัน”

“อีกอย่าง ฉันก็ต้องไปรับชิวซานหนานเกอ แน่นอนว่าต้องมีพิธีการหน่อย”

จี๋เถียนโซ่วอีสวมชุดกิโมโนสีขาว เหยียบรองเท้าไม้และเดินเข้าไปในอุโมงค์

อุโมงค์มีความยาวประมาณ 30 เมตร

หลังจากเดินผ่านอุโมงค์ประตูเหล็กก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

มีรหัสล็อคอยู่ที่ประตู

จี๋เถียนโซ่วอี กดรหัสสองสามครั้ง พอเสียง “ติ๊ง” ประตูเหล็กก็เปิดออก

ทันใดนั้นนินจาพิเศษสองคนก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา

“หัวหน้าตระกูล!”

“ฮือฮือฮือ…” ชิวซานหนานเกอคร่ำครวญและดิ้นรนอย่างหนัก

จี๋เถียนโซ่วอีเดินไปหยิบลูกบอลผ้าออกจากปากของชิวซานหนานเกอ

“เสี่ยวเสวี่ยอยู่ที่ไหน คุณทำอะไรกับเสี่ยวเสวี่ย?” ชิวซานหนานเกอถามเกี่ยวกับอาการของเชียนซานเสวี่ย

“อย่ากังวลไปเลยชิวซาน เชียนซานเสวี่ยสบายดีแล้ว” จี๋เถียนโซ่วอียิ้มและพูด “ยังไงก็เถอะ มีอีกอย่างที่ฉันลืมบอกคุณ คือเยี่ยชิวมาที่ต้าตงแล้ว”

“เขาอยู่ไหน” ชิวซานหนานเกอถาม

“เขาอยู่ที่ศาลเจ้าอามาเทราสึ” จี๋เถียนโซ่วอีกล่าว “ไอโง่นั่นคิดว่าเธอถูกฉันขังอยู่ในศาลเจ้าอามาเทราสึ เขาเลยวิ่งไปช่วยคุณ”

“อย่างที่รู้ ฉันได้วางกับดักไว้ที่ศาลเจ้าอามาเทราสึแล้ว”

“เวลานึ้ เขาก็คงต้องตายแล้ว“

เมื่อได้ยินคำนี้ ใบหน้าของชิวซานหนานเกอก็เปลี่ยนไป และเธอก็ตะโกนด้วยความโกรธ ”จี๋เถียน คุณคิดอยากจะทำอะไรกันแน่?”

จี๋เถียนโซ่วอียิ้มอย่างน่ากลัว “คุณไม่รู้เหรอว่าฉันอยากจะทำอะไร? ฉันอยากจะล้างแค้นให้กับน้องชายของฉัน“

ชิวซานหนานเกอกล่าว ”เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเยี่ยชิว ฉันเป็นคนฆ่าพี่ชายของคุณเอง ปล่อยเยี่ยชิวกับเสี่ยวเสวี่ยซะ ฉันจะมอบชีวิตของฉันให้คุณเอง“

“ชีวิตของเธอฉันก็ต้องการ คนของเธอก็ด้วย” จี๋เถียนโซ่วอีพูดจบ เขาก็คว้าเสื้อของชิวซานหนานเกอมาฉีกอย่างแรง

“แขวก” เสียงเสื้อคลุมของชิวซานหนานเกอถูกฉีกขาดเป็นชินๆ เผยให้เห็นผิวที่ขาวและเสื้อสีแดงข้างในของเธอ

ดวงตาของจี๋เถียนโซ่วอีเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที และเขาก็ยิ้วอย่าวชัวร้าย “ชิวซาน ฉันรักคุณหลายปีแล้ว หากคุณสัญญาว่าจะอยู่กับฉัน งั้นวันนี้เรื่องราวจะเป็นอย่างไร?”

“แน่นอน ฉันอยากให้คุณทำแบบนี้มากกว่า มันน่าตื่นเต้นมากกว่าสำหรับฉัน”

“จุ๊จุ๊จุ๊ ชิวซาน ฉันไม่นึกเลยว่าผิวของคุณจะดูดีขนาดนี้ ดียิ่งกว่าสาววัยรุ่นเสียอีก…”

ขณะที่จี๋เถียนโซ่วอีกำลังพูด เขาเอื้อมมือไปแตะไหล่ของชิวซานหนานเกอ

“ไปให้พ้นนะ” ชิวซานหนานเกอตะโกนด้วยความโกรธ

“ชิวซาน หยุดเสแสร้งได้แล้ว ใครจะไม่รู้ว่าคุณเหมือนกับเชียนซานเสวี่ย เผินๆดูจริงจัง แต่จริงๆแล้วก็ไม่เท่าไหร่ ฮิฮิ…”

จี๋เถียนโซ่วอีพูดแบบนี้และยิ้มแล้วพูด “กับเชียนซานเสวี่ย คุณก็แค่สนุกไปกับมันเถอะ!”

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะอ่อนโยน และรับรองได้เลยว่าจะทำให้คุณอยากตาย”

“บางที หลังจากที่คุณเห็นว่าฉันแข็งแกร่งแค่ไหน คุณอาจจะอยากแต่งงานกับฉันก็ได้ ฮ่าฮ่าฮ่า”

จี๋เถียนโซ่วอีหัวเราะไม่หยุด และมือเดิมจากที่แตะไหล่ของชิวซานหนานเกอ ก็เปลี่ยนไปแตะที่หน้าของชิวซานหนานเกอ