วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 802

"ใคร?"

โยชิดะ ชูอิจิตกใจ เลิกสัมผัสชิวซานหนานเกอ แล้วมองไปรอบๆ

ไม่เห็นเงาเลยสักเงา

“หยุดแอบได้แล้ว เก่งก็ปรากฎตัวออกมาซะ” โยชิดะ ชูอิจิตะโกน

แต่แล้วก็ไม่มีใครปรากฏตัว

ชิวซานหนานเกอฟังออกแล้วว่ามันเป็นเสียงของเยี่ยชิว และพูดอย่างเร่งรีบว่า: "อย่าสนใจฉันเลย รีบไปช้วยเสี่ยวเสวี่ยก่อน"

เมื่อโยชิดะ ชูอิจิได้ยินคำพูดของเธอแล้ว เขาก็รู้ตัวแล้วพูดอย่างเยาะเย้ยว่า: "นั่นแกใช่ไหม เยี่ยชิว"

“ไม่คิดว่าแกจะเร็วขนาดนี้ สามารถตามมาถึงที่นี่ได้”

“ในเมื่อแกแอบอยู่ไม่กล้าปรากฎตัว งั้นฉันก็จะฆ่าชิวซานหนานเกอตายต่อหน้าแก”

หลังจากที่โยชิดะ ชูอิจิพูดจบ เขาก็ลงมืออย่างรวดเร็วและบีบคอของชิวซานหนานเกอ

"เซียว!"

พลังงานกระบี่ก็คำรามเข้าหาเขา

รวดเร็วราวกับสายฟ้า

โยชิดะ ชูอิจิได้วางแผนไว้ก่อนแล้วจริงๆแล้วเขาไม่ได้อยากฆ่าชิวซานหนานเกอที่เขาทำแบบนี้ก็เพื่อเยี่ยชอวได้ปรากฎตัวออกมา

เมื่อพลังกระบี่เข้าโจมตีมา โยชิดะ ชูอิจิก็ถอยกลับอย่างรวดเร็วแล้วปล่อยหมัดไปทางมุม

เพราะเขาค้นพบว่าพลังกระบี่ได้ถูกปล่อยออกมาจากมุม

"บูม!"

หมัดถูกชกไปบนอากาศ

หืม?

โยชิดะ ชูอิจิเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจบนใบหน้า

ทำไมมันชกไม่โดน?

ในขณะนั้นเอง ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นพลังงานกระบี่อันแหลมคมมาจากด้านหลังเขา เขารีบย่อตัวลง และพลังงานกระบี่ก็เฉี่ยวผ่านหนังศรีษะของเขา

โยชิดะ ชูอิจิตกใจจนเหงื่อแตก

เมื่อมองกลับไปก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวข้างๆชิวซานหนานเกอ โดยมีมือขวาโอบรอบเอวของชิวซานหนานเกออยู่

“เยี่ยชิว!”

โยชิดะ ชูอิจิ ก็ดูตัวตนที่แท้จริงของชายหนุ่มออกทันทีและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: "แกเข้ามาได้ยังไง?"

เยี่ยชิวราวกับไม่ได้ยินคำพูดของโญชิดะ ชูอิจิแต่กลับถามชิวซษนหนานเกอเบา ๆ ว่า "คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?"

“ฉันไม่เป็นไร เขาล็อกจุดฝังเข็มฉัน...”

ก่อนที่ ชิวซานหนานเกอจะพูดจบ เยี่ยชิว ก็แตะร่างกายของเธอสองสามครั้งเพื่อช่วยเธอปลดล็อกจุดฝังเข็ม

ปลายนิ้วของเยี่ยชิวปล่อยพลังกระบี่ออกมาแล้วตัดเชือกทิ้ง ทันใดนั้น ชิวซานหนานเกอก็ได้รับอิสรภาพกลับคืนมา

“ขอบคุณนะ” ชิวซานหนานเกอกล่าวขอบคุณ

“ขอโทษนะ ฉันเองที่ทำให้คุณต้องมาลำบากด้วย” เยี่บชิวพูดอย่างรู้สึกผิด

โยชิดะ ชูอิจิต้องการล้างแค้นให้โยชิดะ นากะจิเป็นลัก ดังนั้นเขาจึงลงมือกับชิวซานหนานเกอ แต่จริงๆแล้ว โยชิดะ นาดะจินั้นตายในมือของเยี่ยชิว

“มันไม่เกี่ยวกับคุณ แม้ว่าโยชิดะ นากะจิ ยังไม่ตาย ศาลเจ้าอามาเทราสึ ก็จะไ่ปล่อยสำนักสุ่ยเยวี่ยของเราอยู่ดี” ชิวซานหนานเกอกล่าว

จากนั้น เยี่ยชิวก็สังเกตเห็นรอยฝ่ามือบนใบหน้าของชิวซานหนานเกอและเขาก็โกรธทันที: "เขาตีคุณเหรอ? เจ็บไหม?"

เดิมทีชิวซานหนานเกอจะบอกว่ามันไม่เจ็บ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง เธอก็เห็นดวงตาของ เยี่ยชิวนั้นเต็มไปด้วยความกังวลอย่างสุดซึ้ง เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้สึกน้อยใจในใจ หลั่งน้ำตาสองข้างก็ไหลออกมา และกระซิบว่า : "เจ็บ"

“ฉันขอโทษนะที่ทำให้เธอต้องถูกเอาเปรียบ” เยี่ยชิวกอดชิวซานหนานเกอ

เมื่อโยชิดะ ชูอิจิเห็นว่าเยี่ยชิวมองข้ามเขาและยังคงกอดชิวซานหนานเกอไว้ในอ้อมแขนอีก เขาก็โมโหและพูดด้วยความโกรธว่า: "ชิวซานหนานเกอ ฉันคิดว่าแกเป็นผู้หญิงที่บริสุทธิ์ากัอีก ไม่คิดเลยว่า แกกับไอ่นี้จะมีอะไรกัน…”

“หุบปาก อย่าพูดไร้สาระ!” ชิวซานหนานเกอตะโกนด้วยความโกรธ

โยชิดะ ชูอิจิพูดด้วยใบหน้าเข้มว่า: "ดูการกนะทำของพวกอกสองคนสิว่าฉันกำลังพูดไร้สาระอยู่หรือเปล่า? ชิวซานหนานเกอในเมื่อผู้ชายที่แกชอบคือเยี่ยชิว งั้นฉันจะฆ่าเขาต่อหน้าแก"

จากนั้นดวงตาของเยี่ยชิวก็ตกไปที่โยชิดะ ชูอิจิ

เขาสำเร็จรอบๆอย่างรวดเร็ว

โยชิดะ ชูอิจิสูงเพียง 160 เซนติเมตร หัวเล็กและแหลมเหมือนหนู ตาก็เล็ก และมีหนวดบนคาง รูปร่างหน้าตาเหมือนกับหนูหัวกวาง

สิบวินาทีต่อมา

เยี่ยชิวส่งสายตาให้กับชิวซานหนานเกอ แล้วพูดกับ โยะชิดะ ชูอิจิว่า: "แม้ว่าหนานเกอจะไม่สามารถใช้กำลังภายในของเธอได้ แต่ฉันก็สามารถฆ่าคุณได้"

โยชิดะ ชูอิจิโกรธมาก: "หยิ่งยโส! ฉันเป็นปรมาจารย์ศิลปะกานต่อสู้ของต้าตง การขยี้แกให้ตายนั้นง่ายกว่าการขยี้มดสักอีก!"

เยี่ยชิวถามต่อว่า: "เชียนซานเสวี่ยอยู่ที่ไหน"

โยชิดะ ชูอิจิ ยิ้มอย่างชั่วร้ายและพูดว่า: "เชียนซานเสวี่ยอยู่ที่นี่ รอฉันฆ่าแกทิ้งก่อน ฉันก็จะไปฆ่าเชียนซานเสวี่ยด้วย ... "

บูม!

เยี่ยชิวลงมือทันทีก่อนที่โยชิดะ ชูอิจิ จะพูดจบก่อน

เหตุผลที่เขาถามถึงตำแหน่งของเชียนซานเสวี่ยนั้นก็เพื่อที่จะยืนยันว่าเชียนซานเสวี่ยนั้นอยู่ที่นี่หรือเปล่า?

ตอนนี้รู้ที่ตำแหน่งของเชียนซานเสวี่ยแล้ว ฉะนั้นก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาอีกต่อไป

โยชิดะ ชูอิจิ หัวเราะเยาะเมื่อเห็นเยี่ยชิวชดหมัดมาที่เขา และเขาก็ได้ชกหมัดไปที่เยี่ยชิวเช่นกัน

เมื่อเห็นว่าหมัดทั้งสองกำลังจะปะทะเข้าหากัน เยี่ยชิวก็ปล่อยหมัดออก ชี้นิ้วออกไป

เซียว!

พลังงานกระบี่ระเบิดออกมา

โยชิดะ ชูอิจิสะดุ้ง และเขาก็รีบขยับหมัดออกไป พยายามหลีกเลี่ยงพลังกระบี่ แต่ในขณะนี่นเองเยี่ยชิวปล่อยพลังกระบี่โดนกลับมือยิงไปที่คอของโยชิดะ ชูอิจิ

โยชิดะชูอิจิทำได้แค่ถอยและหลบไปพร้อมๆกันเท่านั้น

เยี่ยชิวก้าวไปข้างหน้า เปิดใช้งานพลังกระบี่ด้วยมือทั้งสอง บังคับให้โยชิดะ ชูอิจิต้องก้าวถอยกลังอย่างต่อเนื่อง

โยชิดะ ไม่ได้คิดว่าทักษะฝีมือของเยี่ยชิวจะทรงพลังมากขนดเนี้ ไม่น้อยกว่าผู้ที่เป็นปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ต้าตงอย่างเขาเลย โดยเฉพาะดรรชนีกระบี่หกชีพจรที่เยี่ยชิวใช้นั้นลึกลับอย่างมาก และพลังกระบี่นั้นก็ซ่อนอยู่ในอากาศปล่อยมาอย่างกะทันหัน ซึ่งทำให้ป้องกันไม่ทัน

โยชิดะ ชูอิจิเลิกความคิดที่ประเมินศัตรูต่ำไป และมุ่งความสนใจไปที่กับการจำกัดเยี่ยชิว

แต่ในขณะนั้น เสียงตะโกนอันไพเราะดังก้องมาจากข้างหู: "คาถายันต์นิ่ง!"

บูม--

โยชิดะ ชูอิจิถูกโจมตีอย่างหนักตรงเสื้อกั๊กของเขา และกระแทกจนบินออกไปทันที

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ