เยี่ยชิวเดินไปที่ด้านหน้าของศัตรูและหยุดอยู่ครู่หนึ่งและจ้องมองไปที่บันไดทั้งเจ็ด
เขาสังเกตุเห็นว่าถึงแม้จะมีรอยดาบนับไม่ถ้วน แต่เขาก็ไม่ได้รับรู้ถึงพลังดาบ
“เสี่ยวเสวี่ยบอกว่ามีพลังดาบเหลืออยู่โดยเซียนกระบี่จ่งหยวนในทุกย่างก้าว ทำไมฉันถึงไม่เห็นมันหล่ะ?”
เยี่ยชิวรู้สึกแปลกในใจ จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้า เขาก้าวด้วยก้าวแรก
ขณะที่เท้าของเขาก้าวลงไปก็มีเสียง “เจิ้ง” และเสียงลากดาบดังขึ้น
จู่ๆพลังดาบขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนขั้นบันได
เยี่ยชิวรู้สึกราวกับว่าเขาอยู่ท่ามกลางป่าดาบ เมื่อเขาก้มหัวลงไป เขาเห็นพลังดาบจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นบนขั้นบันได
อย่างไรก็ตาม พลังดาบเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเยี่ยชิวเลย
บูม!
เยี่ยชิวก้าวลงมาอย่างรุนแรง และพลังดาบก็พังทลายลงทันที
เชียนซานเสวี่ย และชิวซานหนานเกอต่างก็ตกใจเมื่อเห็น
“ท่านอาจารย์ เยี่ยชิวสามารถระงับพลังดาบของเซียนกระบี่ได้”
“เด็กคนนี้ช่างกล้าจริงๆ”
“ท่านอาจารย์ จะไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”
“ไม่รู้สิ ดูไปก่อนเดี๋ยวบอก”
ทั้งเซียนซานเสวี่ย และเชียนซานหนานเกอ ไม่เคยพบกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน
ในอดีต หลังจากที่พวกเขาก้าวขึ้นไปบนขั้นบันได และพวกเขารู้สึกถึงพลังดาบ พลังดาบจึงหายไปโดยอัตโนมัติ
แต่เยี่ยชิวโชคดี สามารถระงับพลังดาบได้ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว
นี่คือพลังดาบที่เซียนกระบี่วางไว้ เยี่ยชิวกำลังยั่วยุเขาอย่างที่สุด สำหรับผลที่ตามมาเชียนซานเสวี่ยละชิวซานหนานเกอยังไม่รู้
ในขณะที่เยี่ยชิวก้าวเข้าสู่ขั้นที่สอง
“เจิ้ง!”
เสียงดาบดังขึ้น…
บูม!
ก่อนที่เยี่ยชิวจะปล่อยพลังดาบทั้งหมดบนบันไดได้ เขาก็ก้าวลงทันที ทันใดนั้นพลังดาบขั้นที่สองก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
ไม่ถึงสองวินาที
นี่……
เชียนซานเสวี่ยตกตลึงด้วยความตกใจ และสักพักเขาก็พูด “เขาเผด็จการเกินไปแล้ว!”
เผด็จการ……
เมื่อชิวซานหนานเกอได้ยินสองคำนี้ เขาจำได้ว่าเมื่อคืนนี้ในห้องของเชียนซานเสวี่ย เยี่ยชิวบังคับให้เธอเรียกว่า สามี จึงอดไม่ได้ที่จะหน้าแดง
“สารเลว เลวมาก~”
ชิวซานหนานเกอฮัมเพลงอย่างแอบๆ
“อาจารย์ คุณกำลังคิดอะไรอยู่?” เชียนซานเสวี่ยถาม
ชิวซานหนานเกอเลิกคิดแบบแอบๆ แล้วพูดว่า “ฉันสงสัยว่าเยี่ยชิวสามารถเดินได้กี่ก้าว”
เชียนซานเสวี่ย “อาจารย์ ท่านคิดว่าเยี่ยชิวจะเดินได้กี่ก้าวเหรอ?”
เชียนซานหนานเกอคิดเรื่องนี้แบบจริงจังและกล่าว “ระดัพลังยุทธ์ของเเยี่ยชิวสูงกว่าฉัน เขาควรจะสามารถก้าวขั้นที่สี่หรือห้าได้”
“มันเป็นไปไม่ได้!”ชิวซานหนานเกอกล่าว “ผู้ก่อตั้งสำนักสุ่ยเยวี่ยของพวกเราเป็นผู้ที่สามารถก้าวสู้ขั้นที่ห้าได้เท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่เยี่ยชิวจะเหนือกว่าผู้ก่อนตั้งสำนัก”
เชียนซานเสวี่ยกล่าว “ฉันมันใจในตัวเยี่ยชิว อาจารย์หากท่านไม่เชื่อ งั้นพวกเราก็คอยดูเถอะ”
…
หลังจากที่เยี่ยชิวเอาชนะพลังดาบในขั้นที่สอง เขาก็ก้าวเข้าสู่ขั้นตอนที่สามทันทีโดยไม่หยุดพัก
“เจิ้ง!”
เมื่อเสียงลากดาบดังขึ้น พลังดาบก็พุ่งออกมาจากบันไดและแทงหัวใจของเยี่ยชิว
ความเร็วที่รวดเร็ว
เยี่ยชิวไม่ได้ตื่นตระหนกเลย เขายกมือขึ้นเพื่อใช้พลังดาบและสลัดพลังดาบที่แทงเขาอยู่
จากนั้นเขาสังเกตเห็นว่าพลังดาบสองเล่มที่พยายามพุ่งออกมาจากบันไดเพื่อจะโจมตีเขา เขาจึงต่อยขั้นบันไดโดยตรง
“บูม!”
พลังดาบทั้งสองถูกทำลายลง
จากนั้นในขั้นที่สามก็กลับคืนสู่ความสงบ
เยี่ยชิวยังคงก้าวต่อไปในขั้นที่สี่ ทันทีที่เท้าของเยี่ยชิวก้าวไปที่ขั้นที่สี่เขาก็รู้สึกถึงความวิกฤติ
“เจิ้ง!”
พลังของดาบออกมาจากบันไดและพุ่งขึ้นไปบนฟ้าลงมาหาเยี่ยชิว มันเหมือนสายฟ้าแลบและรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
เยี่ยชิวไม่มีเวลาหลบ และพลังดาบก็โจมตีเขาทันที
พลังดาบนั้นคมมาก
ก่อนที่ดาบจะเข้าหาเยี่ยชิว เขารู้สึกว่าผิวหนังของเขาเจ็บและรู้ทันทีว่าร่างกายของเขาไม่สามารถรับไหว
ในขณะนั้นเยี่ยชิวปล่อยดาบศักดิ์สิทธิ์ทั้งหกด้วยความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขา
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!
ดาบศักดิ์สิทธิ์ทัและพลังดาบทั้งหกปะทะกันในอากาศ และพวกเขาก็อยู่ในทางตันเป็นเวลาครึ่งนาที ในที่สุด พลังดาบก็หายไป
สำเร็จ!
เยี่ยชิวหายใจออกและจ้องไปที่ขั้นที่เจ็ด
“เหลือเพียงขั้นสุดท้ายเท่านั้น”
เยี่ยชิวไม่ชะล่าใจ หลังจากผ่าน6ขั้นแรกแล้ว เขาก็ตระหนักว่าขั้นที่เจ็ดจะต้องอันตรายมากกว่าเดิมมากแน่นอน
คิดอยู่สักพักหนึ่ง
ในสุดเยี่ยชิวก็ก้าวขึ้นมาโดยทันที พอเท้าขวาของเขาเหยียบลงบนบันได พลังดาบอันอลังการก็กระแทกเขาออกไป
ปัง
เยี่ยชิวล้มลงไปสิบเมตรและกระอักเลือดอกมาเต็มปากของเขา
เชียนซานเสวี่ยและชิวซานหนายเกอก็รีบเข้าไปช่วยเยี่ยชิว ผู้หญิงสองคนมองเขาอย่างกังวล
“ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง“
เยี่ยชิวยิ้มเล็กน้อย เช็ดเลือดจากมุมปากของเขาและพูด ”เสี่ยวเสวี่ย ให้ฉันยืมดาบหน่อยสิ“
เชียนซานเสวี่ยมองดาบจิงหงให้กับเยี่ยชิวอย่างไวทันที
เยี่ยชิวชักดาบออกมา กวาดออกไปและก้าวขึ้นไปบนขั้นที่เจ็ด ด้วยแรงกล้า
วินาทีต่อมา
พลังดาบหลายร้อยพุ่งออกมาจากขั้นเจ็ด เต็มไปด้วยความต้องการฆ่าอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้เยี่ยชิวจมน้ำ
เยี่ยชิวแข็งแกร่งมากและใช้การเคลื่อนไหวครั้งแรกและครั้งที่สองของวิชาดาบชาวจึโดยตรง
"บูม!"
สามนาทีต่อมา พละงดาบนับร้อยก็หายไป
สันติภาพกลับคืนมาระหว่างสวรรค์และโลก
จากนั้น เยี่ยชิวก็นั่งสมาธิบนหินสี่เหลี่ยมและเริ่มตระหนักถึงความจริง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...