วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 868

สองชั่วโมงครึ่งต่อมา

เครื่องบินลงจอดที่สนามบินเจียงโจว

ขณะที่เยี่ยชิวออกจากสนามบิน เซียวจ้านก็รอเขาอยู่แล้ว

“บอส ไปไหน?”

“โรงพยาบาลเจียงโจว” เยี่ยชิวกล่าว

เซียวจ้านขับรถตรงไปที่โรงพยาบาลเจียงโจว

ระหว่างทาง

เซียวจ้านแอบมองไปที่เยี่ยชิว และสังเกตเห็นหน้าของเยี่ยชิวดูเคร่งขรึมตั้งแต่วินาทีแรกที่พวกเขาพบกัน

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

เซียวจ้านก็กล่าวว่า “บอส หลงเหมินได้เปิดการโจมตีที่สำนักงานใหญ่ของลัทธิแม่มด และดูเหมือนว่ามีบางอย่างที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นในดินแดนแม้ว หานหลงพาคนห้าร้อยคนจากเจียงโจวไปสนับสนุนดินแดนแม้ว"

“ฉันรู้เรื่องนี้แล้ว มีกิจกรรมอะไรในเจียงโจวเมื่อเร็วๆ นี้บ้างไหม?” เยี่ยชิวถาม

เซียวจ้านตอบว่า "ทุกอย่างในเจียงโจวเป็นปกติดี"

เยี่ยชิวสั่งเซียวจ้านว่า “ช่วงนี้คุณต้องตื่นตัวอย่างสูง จับตาดูเจียงโจวอย่างใกล้ชิด หากมีอะไรเกิดขึ้น คุณสามารถดำเนินการได้โดยไม่ต้องรายงานให้ฉันทราบก่อน”

เซียวจ้านประหลาดใจและถามว่า “เป็นเพราะหลงเหมินหรือเปล่า…...?”

“ไท้เจี่ยนเสียชีวิตในดินแดนแม้ว”

เยี่ยชิวกล่าว ทำให้เซียวจ้านตกตะลึง

“สถานการณ์ไม่มั่นคงเมื่อเร็วๆ นี้ และเจียงโจวต้องไม่วุ่นวาย” เยี่ยชิวย้ำ “ฉันจะไปดินแดนแม้วเร็วๆ นี้ หากมีอะไรเกิดขึ้นในเจียงโจว คุณสามารถดำเนินการได้อย่างอิสระ ไม่จำเป็นต้องปรึกษาฉัน”

“จำไว้ว่า ไม่ว่าจะเป็นลัทธิแม่มดหรือสาวกหลงเหมิน หากพวกเขากล้าก่อปัญหาในเจียงโจว จงกำจัดพวกเขาโดยไม่ลังเล เพื่อป้องกันปัญหาในอนาคต”

“หากคุณพบกับสถานการณ์ที่ยุ่งยากและไม่แน่ใจ คุณสามารถปรึกษากับราชามังกรและจ้าวอวิ๋นได้ พวกเขาเป็นพันธมิตรที่น่าเชื่อถือ”

“และก็ ดูแลความปลอดภัยของตัวเองด้วย”

“รับทราบ” เซียวจ้านพยักหน้าอย่างหนัก

“ขับเร็วๆ หน่อย” เยี่ยชิวเร่งเร้า

เซียวจ้านเหยียบคันเร่งทันที และรถก็พุ่งออกไปราวกับลูกศร

สามสิบนาทีต่อมา

รถจอดที่ทางเข้าโรงพยาบาลเจียงโจว

“คุณรอฉันอยู่ที่นี่ อีกสักพักฉันจะกลับบ้าน” เยี่ยชิวบอกกับเซียวจ้านก่อนจะรีบวิ่งไปโรงพยาบาล

เยี่ยชิวไม่ได้ไปโรงพยาบาลมานานแล้ว ทันทีที่เขาเข้าไปในล็อบบี้ของโรงพยาบาล พยาบาลพนักงานต้อนรับที่โต๊ะประชาสัมพันธ์ก็ยิ้มให้เขาอย่างตื่นเต้น ราวกับแมวป่าที่อยากจะจีบเขา

“หมอเยี่ยดูหล่อมาก!”

“หมอเยี่ย เราไม่ได้เจอคุณมานานแล้ว คุณไปอยู่ที่ไหนมา?”

“หมอเยี่ย ขอแสดงความยินดีที่ได้เป็นปราชญ์แพทย์ที่อายุน้อยที่สุดในจีน!”

“หมอเยี่ย คุณจะรักษาเราเมื่อไหร่?”

เยี่ยชิวยังคงไม่มีท่าทางใดๆ ไม่สนใจพยาบาลและเข้าไปในลิฟต์โดยตรง

พวกพยาบาลก็ผิดหวัง

“ทำไมหมอเยี่ยถึงเพิกเฉยพวกเรา”

“ดูสีหน้าของหมอเยี่ยสิ เขาคงเคยเจออะไรบางอย่าง”

“ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้มานานแล้ว และนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นหมอเยี่ยดูเคร่งขรึมขนาดนี้”

“ฉันสงสัยว่าหมอเยี่ยประสบปัญหาอะไร?”

“ฉันจะบอกความลับแก่คุณ” พยาบาลพูดอย่างลึกลับ

ทันใดนั้นทุกคนรอบตัวก็เงี่ยหูฟัง

“ความลับอะไร?”

“ความลับก็คือ หมอเยี่ยดูหล่อขึ้นอีก เมื่อเขาอยู่ห่างไกล เขาเป็นเหมือนเจ้าชายในฝันของฉัน ฉันอยากให้เขาตรึงฉันไว้กับผนังจริงๆ……”

“หยุดฝันได้แล้ว หมอเยี่ยเป็นของฉัน ไม่มีใครแย่งเขาไปจากฉันได้”

“ฮ่า คุณมีแฟนมาหลายสิบคน หมอเยี่ยบริสุทธิ์และมีเกียรติ คุณคู่ควรไหม?”

“……”

พวกเขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกันอย่างชัดเจน

หน้าแดงจางๆ ปรากฏบนแก้มของซูเสี่ยวเสี่ยว และเธอก็ถามอย่างเขินอายว่า “หัวหน้า คุณต้องการอะไร?”

“บอกฉันหน่อยว่า ตำแหน่งของคุณในลัทธิแม่มด คืออะไร?” เยี่ยชิวถาม

ความตกใจที่แทบจะมองไม่เห็นแวบขึ้นมาในดวงตาของซูเสี่ยวเสี่ยว จากนั้นเธอก็ดูงุนงงและพูดว่า “หัวหน้า ลัทธิแม่มดคืออะไร?”

“ทำไมฉันไม่เข้าใจที่คุณพูด”

เสียงของเยี่ยชิวเย็นชา “ซูเสี่ยวเสี่ยว ฉันแนะนำให้คุณพูดความจริง”

ซูเสี่ยวเสี่ยวยังคงดูสับสน “หัวหน้า ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร”

แคร็ก!

ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็จับคอของซูเสี่ยวเสี่ยว แล้วยกเธอขึ้น

“ซูเสี่ยวเสี่ยว ฉันไม่มีเวลาคุยกับคุณตอนนี้ บอกฉันหน่อยว่าตำแหน่งของคุณภายในลัทธิแม่มดคืออะไร?”

ซูเสี่ยวเสี่ยวพยายามหายใจและพูดว่า “ หะ หัวหน้า ฉัน.…..ไม่เข้าใจจริงๆ...…”

แคร็ก!

เยี่ยชิวออกแรงอีกครั้ง และในทันที ใบหน้าของซูเสี่ยวเสี่ยวก็ซีดลง ปกคลุมไปด้วยเงาแห่งความตาย

“หัวหน้า...…คุณจะฆ่าฉันเหรอ?”

“ฉัน ฉันไม่รู้จริงๆว่าฉันทำอะไรผิดไป?”

“หัวหน้า ถ้าจะฆ่าฉัน คุณช่วย...…ให้ฉันตายอย่างเข้าใจได้ไหม?”

เยี่ยชิวแสดงเจตนาอันแรงกล้าที่จะฆ่า และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ซูเสี่ยวเสี่ยว หยุดเสแสร้งได้แล้ว ฉันรู้ว่าคุณมาจากลัทธิแม่มด ตั้งแต่คุณมาที่ภาควิชาการแพทย์แผนจีน”

“ถ้าฉันจำไม่ผิด จุดประสงค์ของคุณในการทำงานที่โรงพยาบาลเจียงโจวคือ การเข้าใกล้ฉันและคว้าโอกาสที่จะฆ่าฉันใช่ไหม?”

น้ำตาไหลจากดวงตาของซูเสี่ยวเสี่ยว เต็มไปด้วยความไร้เดียงสา เธอส่ายหัวเหมือนกลองสั่นแล้วพูดว่า “หัวหน้า ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงอะไรจริงๆ และฉันไม่รู้จักลัทธิแม่มด”

“พอเถอะ!”

เยี่ยชิวขัดจังหวะซูเสี่ยวเสี่ยวอย่างหยาบคาย พูดอย่างไม่อดทนว่า “หยุดแสร้งต่อหน้าฉัน นักปราชญ์หญิงแห่งลัทธิแม่มด!”