วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 999

เยี่ยชิวหมกมุ่นอยู่กับการแทงเข็ม และในเวลาเพียงครู่เดียว เขาก็แทงเข็มทองมากกว่าสี่สิบเข็มบนร่างกายของซูลั่วยิง

หลังจากเเทงเข็มทองเหล่านี้ไว้แล้ว

เยี่ยชิวพูดกับซูลั่วยิงว่า“ต่อไป ฉันจะเเทงเข็มให้เธออีกสองสามเข็ม เจ็บนิดหน่อย เธออดทนหน่อยนะ”

ซูลั่วยิงยิ้ม“ไม่เป็นไร หมอเยี่ยนายแทงไปเลย ฉันไม่กลัวเจ็บ”

“อืม”

เยี่ยชิวหยิบเข็มทองที่ยาวเจ็ดนิ้วออกมา จากนั้นจับเข็มทองด้วยสองนิ้ว แล้วค่อยๆเเทงเข็มทองเข้าไปในจุดไป๋ฮุ่ยของซูลั่วยิง

เมื่อเข็มทองแทงเข้าไป ซูลั่วยิงไม่รู้สึกอะไรเลย รอเยี่ยชิวปล่อยมือ ซูลั่วยิงรู้สึกเจ็บที่แทงอะไรเข้าไปในสมองทันที

เจ็บจนน้ําตาเธอไหลออกมา

แม้ว่าร่างกายของซูลั่วยิงจะอ่อนนุ่ม แต่แข็งแกร่งมาก และเธอไม่ค่อยนํ้าตาไหล

แม้ว่า จะเจ็บเกินไป ทำให้ร่างกายของเธอก็เริ่มสั่นขึ้นมา

“อดทนไว้สามสิบวินาที!”

หลังจากเยี่ยชิวพูดจบ เขาก็กดไปที่จุดขมับของซูลั่วยิงไว้

ในชั่วพริบตา พลังภายในก็หลั่งไหลเข้ามา

หลังจากสามสิบวิผ่านไป ความเจ็บปวดก็บรรเทาลง

ซูลั่วยิงสูดลมหายใจยาว

“ลั่วยิง เธอลุกขึ้นนั่ง เยี่ยชิวกล่าว

ซูลั่วยิงลุกขึ้นนั่ง

เยี่ยชิวหยิบเข็มทองยาวเจ็ดนิ้วออกมา มาที่ด้านหลังของซูลั่วยิง เเล้วกดไหล่ของซูลั่วยิงด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วพูดว่า “อดทนอีกหน่อย”

ต่อมา

เยี่ยชิวเเทงเข็มทองผ่านเสื้อผ้า จากด้านข้างของกระดูกสันหลังส่วนเอวที่สามของซูลั่วยิง

ในทํานองเดียวกัน ทันทีที่เยี่ยชิวปล่อยมือ ซูลั่วยิงก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แทงทะลุหัวใจ

ความรู้สึกแบบรี้ เหมือนมีคนเจาะกระดูกสันหลังส่วนเอวของเธอด้วยสว่านไฟฟ้า

ใบหน้าของซูลั่วยิงซีดเซียวถูกปกคลุมไปด้วยนํ้าเหงื่อ

สามสิบวินาทีต่อมา

ความเจ็บปวดหายไป

เยี่ยชิวหยิบเข็มทองยาวเจ็ดนิ้วขึ้นมาอีกครั้ง แล้วพูดว่า “ลั่วยิง เธอเปลี่ยนท่า และเผชิญหน้ากับฉัน”

ซูลั่วยิงปรับท่านั่งทันที และเผชิญหน้ากับเยี่ยชิว

“เธออดทนอีกหน่อย ”

เยี่ยชิวกําลังจะแทงเข็ม มองลงไป เเล้วไม่ลงมือสักที

“หมอเยี่ย เป็นอะไร?”ซูลั่วยิงเงยหน้าขึ้นมองเยี่ยชิวและถาม

เยี่ยชิวกล่าวว่า“ตําแหน่งของเข็มนี้ค่อนข้างพิเศษ ลั่วยิง ฉันเกรงว่าต้องลําบากให้เธอแก้เสื้อผ้าออก”

ใบหน้าของซูลั่วยิงมีสีแดงปรากฏขึ้นที่หน้าซีด เเล้วก้มลง ค่อยๆแก้เสื้อผ้าออก

“หมอเยี่ย แบบนี้ได้ไหม?”

ซูลั่วยิงก้มหน้าลง และถามอย่างเขินอาย

“น่าจะไม่ได้ และข้างในก็ต้องแก้”เยี่ยชิวกล่าว

ใบหน้าของซูลั่วยิงแดงยิ่งขึ้น ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ค่อยๆเเก้ออก

ทันทีที่น่าตื่นเต้น

หัวใจของเยี่ยชิวสั่นเล็กน้อย

ตั้งสติให้มั่นคง

เยี่ยชิวกําลังจะแทงเข็ม แต่ในเวลานี้มีเสียว“เกอจือ”ประตูเปิดออก และไป๋ปิงก็เดินเข้ามาจากด้านนอก

“เยี่ยชิว ทําไมนายยังไม่ไปล่ะ......”

ไป๋ปิงพูดถึงครึ่งหนึ่ง ก็เงียบลงอย่างกะทันหัน และสายตาของเขาก็ตกลงบนร่างกายของซูลั่วยิง

ทันใดนั้น น้ําตาก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของไป๋ปิง

ซูลั่วจิงรีบเอามือปิดหน้าอกไว้ แล้วก้มหัวลงและไม่พูดอะไร

เยี่ยชิวอธิบายว่า“ตําแหน่งของเข็มค่อนข้างพิเศษ ไม่ถอดเสื้อไม่ได้ ”

ไป๋ปิงดูออก เยี่ยชิวไม่ได้โกหกเธอ แต่ในใจเธอก็ยังรู้สึกไม่ดี

เธอได้ยินว่าวันนี้เยี่ยชิวมาที่โรงพยาบาล รออยู่ในสํานักงานหนึ่งวัน เพื่อรอให้เยี่ยชิวไปขาเธอ

เเต่ว่า รอจนถึงตอนกลางคืน ก็ไม่เห็นตัวของเยี่ยชิว

เธอรู้สึกบูดบึ้งในใจ และเดาว่าเยี่ยชิวน่าจะไปหาหลินจิงจื้อเเล้ว

แต่ไม่คาดคิด เมื่อตอนที่เธอลงมาจากชั้นบน ผ่านแผนกการแพทย์แผนจีน มองไปโดยไม่ได้ตั้งใจพบว่าสํานักงานของเยี่ยชิวยังสว่างอยู่ จากนั้นก็เข้ามาเลย

ก็เลยเห็นฉากตรงหน้า

ผู้ชายเหม็นคนนี้ ทําไมถึงให้คนหมดห่วงไม่ได้?

เยี่ยชิวรักษาซูลั่วยิงมาระยะหนึ่งแล้ว จะหยุดตอนนี้ไม่ได้ และกล่าวว่า“สถานการณ์ของลั่วยิงนั้นพิเศษมาก พูดตามตรง ฉันค่อนข้างกังวล ไม่รู้ว่าฉันจะรักษาเธอให้หายดีได้รึเปล่า”

“พี่ปิง หรือว่าเธออยู่ที่นี่ช่วยฉัน?”

“เธอเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ตะวันตก เผื่อฉันเกินอะไรขึ้น เธอก็มาช่วย เป็นไง?”

เยี่ยชิวรู้ใจของไป๋ปิงเลย ดังนั้นเขาจึงจงใจพูดแบบนี้ออกมา

พูดตรงเเล้ว ก็แค่อยากให้ไป๋ปิงเฝ้าดูอยู่ที่นี่เพื่อ จะได้ให้เธอไว้วางใจ

ไป๋ปิงได้เห็นฉากนี้แล้ว เธอจะออกไปด้วยความไว้ใจได้ไง เพราะเยี่ยชิวและซูลั่วยิงชายโสดและหญิงม่ายอยู่ในห้องเดียวกัน วิธีการรักษายังสนิทสนมกันแบบนี้อีก

แม้ว่าไป๋ปิงจะกลับไป แต่ด้วยนิสัยขี้หึงของเธอ เธอก็จะคิดไปเรื่อย และนอนไม่หลับทั้งคืนเเน่นอน

แทนที่จะทำแบบนี้ ยังไม่ดีกว่าขายหน้าให้ไป๋ปิง ปล่อยให้เธออยู่ที่นี่

ตามที่เยี่ยชิวคาดไว้

หลังจากได้ยินคําพูดของเยี่ยชิวแล้วมไป๋ปิงก็แสร้งทําเป็นคิดครู่หนึ่งก่อน ถึงพูดว่า “โอเค งั้นรอดูต่อก็ได้”

เเหม ยังหยิ่งขึ้นมาด้วย

เยี่ยชิวยิ้มและพูดว่า “ลั่วยิง พวกเราเอาต่อ”

เยี่ยชิวเดินไปข้างหน้าซูลั่วยิง หายใจเข้าลึกๆ แล้วรีบแทงงเข็มลงอย่างเร็ว

โดยไม่คาดคิดว่า เข็มทองเพิ่งเเทงลงไป ก็มีบางอย่างเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน