วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 374

"อืม ฉันเชื่อเธอ" หานโม่หยางพูด แต่เขามีแผนอื่นในใจ

เขาเข้าร่วมตระกูลหานได้เพราะแต่งงานกับหานเหมิง

ตอนนี้กระกูลหลักมีปัญหาเกิดขึ้น ถ้าเขาสามารถช่วยอะไรได้ เขาก็จะกลายเป็นคนเก่งอย่างแท้จริง ไม่ต้องถูกคนดูถูกว่าเป็น "คนที่แต่งงานเข้ามา" อีกต่อไป

หานเหมิงรู้ แต่เธอไม่พูด ริมฝีปากของเธอปรากฎรอยยิ้มจาง ๆ

ฉู่ชื่อกรุ๊ป

ณ ห้องผู้บริหาร

"คุณชายฉู่ครับ สถานการณ์ในเมืองหลวงเป็นไปโดยราบรื่น คุณชายฉู่ยังต้องไปดูด้วยตนเองอีกเหรอครับ? ยิ่งกว่านั้น เดือนหน้าก็จะมีงานแต่งงานของคุณชายกับคุณอี้หลิน..."

หลังจากเว่ยเหอรายงานสถานการณ์ในเมืองหลวง เขารู้สึกประหลาดใจที่คุณชายฉู่ตัดสินใจแบบนั้นในเวลาอันรวดเร็ว

นอกจากนี้ ตราบใดที่คุณท่านรองยังควบคุมสถานการณ์อยู่ที่นั่น น่าจะไม่มีปัญหาอะไร

"หานเทียนปกครองตระกูลหานในอดีตมาหลายรุ่น ดำรงตำแหน่งมานานที่สุด นี่แสดงให้เห็นความแข็งแกร่งของเขาอย่างชัดเจน เขาจะถูกจับได้ง่าย ๆ ไหม?"

ฉู่หลินเฉินสูดหายใจเบา ๆ และการแสดงออกที่เย็นชานั้น แสดงให้เห็นว่าเขาได้ตัดสินใจแล้ว และยากที่จะเสนอความคิดเห็นใด ๆ ให้กับเขา

“สถานการณ์ตอนนี้ดูเหมือนเราจะมีข้อได้เปรียบ แต่ในความเป็นจริง เรามาถึงทางตันแล้ว ฉันต้องพบกับจิ้งจอกเฒ่าตัวนี้ด้วยตนเอง”

เว่ยเหอเงียบ ได้แต่พยักหน้า "ถ้าอย่างนั้นผมจะไปจัดการนะครับ"

ฉู่หลินเฉินตอบเรียบ ๆ "อืม" ตอนที่เขากำลังจะออกไป ก็มีเสียงดังขึ้น "เดี๋ยวก่อน"

"คุณชายฉู่มีอะไรจะสั่งเพิ่มเหรอครับ?" เว่ยเหอหยุดชะงักและมองเขาอย่างสงสัย

ริมฝีปากบางของเขาขยับ แต่สุดท้ายเขาไม่พูดอะไร และโบกมือ "ไม่มี... ไปเถอะ"

รอให้เว่ยเหอออกไปแล้ว เขาก็รู้สึกหมดหนทาง

อย่างไรก็ตาม จุดหลัก ๆ ที่คนภายนอกพูดถึงกันก็คือ การที่หานโม่หยางไม่ลังเลที่จะแต่งงานกับคุณหนูผู้พิการและไม่เป็นที่โปรดปราน ความตั้งใจคือการประจบประแจงกับตระกูลหาน!

ในคืนวันแต่งงาน หานโม่หยางเห็นข่าวทางโทรศัพท์และใบหน้าของเขาซีดเผือด

เขาใช้ความกล้าที่เกิดจากการดื่มเหล้า เปิดชุดแต่งงานและเห็นขาที่ผิดรูปของหานเหมิง ดวงตาของเขาก็หรี่ลง เขาไม่สามารถปกปิดอารมณ์ที่ต่อต้านของเขาได้อีกต่อไป

หานเหมิงหัวเราด้วยเสียงต่ำ เธอพูดด้วยความสนใจและหยอกล้อ "คุณกลัวเหรอ?"

แม้ว่าในช่วงนี้เธอและหานโม่หยางจะเล่นละครที่รักใคร่กัน แต่ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะต้องซื่อสัตย์ต่อกันและกันแล้ว

ทุกอย่างคือสิ่งที่เธอได้คาดกาณ์เอาไว้แล้ว

หานโม่หยางเงยหน้ามองเธอ ด้วยว่าประดักประเดิด ความรู้สึกที่ไม่เป็นธรรมชาติปรากฎขึ้น

หานเหมิงคลุมขาของตัวเองอย่างไม่เร็วไม่ช้า และพูดขึ้นอย่างเยาะเย้ย "ไม่ต้องบังคับตัวเองหรอกนะ ฉันไม่มีอารมณ์เกี่ยวกับเรื่องแบบนั้นของผู้ชายกับผู้หญิงหรอก และไม่ได้สนใจว่าคุณจะแตะต้องฉันหรือเปล่า สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือตอนนี้เราเป็นสามีภรรยากัน ต้องได้ประโยชน์เท่ากัน"