ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1074

องค์จักรพรรดิโกรธเคืองยิ่ง เขาหันหลังกลับโดยเอามือไพล่หลังไว้ “เจ้าสั่งปิดประตูเมืองแล้วหรือยัง? หน้าไม้จำนวนมากเช่นนั้นไม่มีทางขนออกนอกเมืองไปได้ภายในชั่วข้ามคืนแน่”

“กระหม่อมสั่งปิดประตูเมืองโดยทันที และส่งคนออกไปตรวจค้นทุกที่ที่เป็นไปได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“ให้อ๋องเยี่ยเป็นผู้นำในการลาดตระเวนครั้งนี้ ค้นหาหน้าไม้ทั้งหมดให้เจอ” จักรพรรดิกล่าวอย่างเคร่งขรึม

“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะไปเดี๋ยวนี้!” แม่ทัพจางกอบหมัดแล้วรีบจากไป

หลังจากที่แม่ทัพจางจากไปแล้ว จักรพรรดิก็ไม่มีอารมณ์ที่จะเสวยพระกระยาหารอีกต่อไป ทว่าอ๋องเป๋ยโม่ฉียังอยู่ที่นั่น ดังนั้นเขาจึงต้องพยายามอย่างหนักเพื่อจัดการกับอารมณ์

ภายในวังซีเหวย

ร่างทั้งสองค่อย ๆ ร่อนลงสู่พื้นอย่างเงียบเชียบ ลงจากหลังคากระเบื้องเคลือบ และเข้าไปในสวนเล็ก ๆ ที่ซุนฟางเอ๋อร์อาศัยอยู่โดยตรง

หลังจากนั้นไม่นาน ชายชุดดำก็ออกมาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งในอ้อมแขน ก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนหลังคาอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นไม่นาน ซุนฟางเอ๋อร์ก็เดินออกมาจากสวนขนาดเล็ก หลังจากที่นางเดินออกไป ก็กวาดตามองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น จากนั้นก็หลบออกไปจากประตูด้านข้าง

อย่างไรก็ตาม จักรพรรดิได้ส่งคนมาคอยจับตาดูนางไว้ตลอดเวลา ถึงแม้ว่านางจะไม่ได้ออกไปข้างนอกก็ตามที ทำให้ทันทีที่นางออกจากประตูวังซีเหวยไป ก็มีคนเห็นการกระทำของนาง

หนึ่งในคนที่มาเฝ้าจับตามองรีบเข้าไปรายงานต่อองค์จักรพรรดิ ในขณะที่อีกสองคนติดตามนางออกไป

บรรยากาศงานเลี้ยงอาหารค่ำในวังหลวงค่อนข้างอึมครึม เมื่อบ่าวรับใช้ในวังมารายงานต่อเขาว่าซุนฟางเอ๋อร์แอบออกไปอย่างเงียบ ๆ เขาก็กลับมาตื่นตัวอีกครั้ง อยากสืบให้รู้ว่าซุนฟางเอ๋อร์ออกไปพบใครกันแน่

อ๋องเหลียงก็มาเข้าเฝ้าจักรพรรดิด้วยเช่นกัน เดิมทีเขาอารมณ์เสียอยู่แล้ว เมื่อเห็นอ๋องเหลียงนั่งร่ำสุรา ก็กล่าวอย่างโกรธ ๆ ว่า “เจ้ามีอะไรอีกล่ะ?”

ดังนั้นเมื่ออ๋องเหลียงมาในครั้งนี้ ชางชิวจึงบอกกับอ๋องหนานหวายว่าจักรพรรดิต้องสั่งให้อีกฝ่ายมาสืบความจริงเกี่ยวกับอาการป่วยของเขาเป็นแน่ ฉะนั้นจะต้องจับตาดูให้ดี

อ๋องเหลียงนำองครักษ์ต้าจินเดินเข้ามา หลังจากเข้าไปแล้ว องครักษ์ต้าจินก็เคลื่อนตัวไปปิดประตูทันควัน หลังจากปิดประตูแล้ว พวกเขาก็มีสีหน้าตึงเครียด

การหันกลับมาของอีกฝ่ายทำให้ชางชิวตกใจมาก “องค์ชายผู้สำเร็จราชการ?”

อ๋องหนานหวายที่แสร้งนอนอย่างอ่อนแรงอยู่บนเตียง เมื่อเขาได้ยินชางชิวกรีดร้องดังนั้น ก็ดีดตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

แน่นอนว่า พวกเขาเห็นมู่หรงเจี๋ยเดินเข้าไปหาทีละก้าวโดยสวมชุดองครักษ์ต้าจิน ขณะที่อ๋องเหลียงยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูโดยไม่ขยับเขยื้อน

“เจ้ากล้าออกจากกองทัพโดยไม่ได้รับอนุญาตจริง ๆ รึ? บังอาจมาก ไม่กลัวฝ่าบาทจะรู้เรื่องนี้หรือ?” อ๋องหนานหวายมองหน้าเขาอย่างไม่เชื่อสายตา แม้พอจะคาดเดาได้ว่าเขาน่าจะกลับมาแล้ว แต่ก็ไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะกลับมาจริง ๆ ทั้งยังกล้าปรากฏกายในตำหนักของอ๋องหนานหวายอีกด้วย