ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 828

“หลังจากลูกกู่ตาย แม่กูจะตายด้วยหรือไม่?”

แม่นมส่ายหน้า “ไม่ทราบเจ้าค่ะ”

“แล้วอาการของผู้ที่โดนพิษกู่ชนิดนี้เป็นอย่างไร?”

แม่นมส่ายหน้าอีกครั้ง “ข้าน้อยไม่ทราบถึงขั้นนั้นหรอกเจ้าค่ะ ท่านลองไปถามจากท่านหยวนพ่านดูก็ได้ ข้าได้ยินมาว่าเขารู้ลึกรู้จริงเกี่ยวกับศาสตร์นี้มากทีเดียว”

“เช่นนั้นข้าจะเข้าวัง” จื่ออันรอช้าไม่ได้แล้ว เดินนำตาวเหล่าต้าเข้าไปในวังทันที

หลังจากที่จื่ออันเข้าไปในเขตวังหลวงแล้ว นางก็ตรงไปหาหยวนพ่าน เพื่อสอบถามเกี่ยวกับกู่ร่วมชะตา

หยวนพ่านรู้สึกตกใจเมื่อได้ยินคำว่ากู่ร่วมชะตา “พระชายา ท่านถามเช่นนี้ หมายความว่าท่านพบกับคนที่ถูกกู่ร่วมชะตาทำร้ายงั้นหรือ?”

“ข้าก็ไม่แน่ใจ ข้าไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับเวทมนตร์คาถา ดังนั้นจึงมาถามจากท่านเพื่อความแน่นอน” จื่ออันยังรู้สึกประหม่าไม่หาย เนื่องจากไม่นานมานี้ นางสังเกตเห็นว่าชีพจรและหัวใจของมู่หรงเจี๋ยเต้นผิดปกติเล็กน้อย

หยวนพ่านเดินนำจื่ออันเข้าไปในห้องตำรา ซึ่งมีขนาดใหญ่โต มีตำรานับไม่ถ้วนวางเรียงเป็นแถวยาวไม่รู้จบ

ทั้งหมดล้วนเป็นตำราทางการแพทย์

จื่ออันตกตะลึง นางไม่คาดคิดมาก่อนว่าตำราแพทย์แผนโบราณจำนวนนับไม่ถ้วนจะถูกเก็บรวบรวมไว้ในพระราชวังตั้งมากมาย ทว่านางกลับไม่เข้าใจเลยว่า เหตุใดทักษะทางการแพทย์ของราชวงศ์นี้ถึงได้หยุดนิ่ง ทั้ง ๆ ที่มีการตกผลึกทางภูมิปัญญา และกลั่นกรองเป็นตำราทางการแพทย์เช่นนี้?

นางสุ่มหยิบออกมาหนึ่งเล่ม จึงเปิดดู แล้วพลิกอ่าน พบว่ามันเป็นเพียงบันทึกเภสัชวิทยาเกี่ยวกับยาสมุนไพร โดยไม่มีทฤษฎีเฉพาะเจาะจง ความรู้ทั้งหมดนี้เป็นเพียงผิวเผิน

ครั้นเปิดอีกเล่มหนึ่ง เนื้อหาก็ยังคล้ายเดิม

หลังจากเปิดหนังสือหลายเล่มติดต่อกัน นางพบว่าไม่มีเล่มไหนเลยที่น่าสนใจ แม้แต่กรณีตัวอย่างทางการรักษาก็ไม่ได้เขียนไว้

“เหตุใดที่นี่จึงมีตำราทางการแพทย์ถูกรวบรวมไว้มากมายนัก?” จื่ออันเดินเข้าไปถามหยวนพ่านที่กำลังไล่หาตำรา

อันที่จริงมันยังมีเนื้อหาเกี่ยวกับกู่ร่วมชะตาในหน้าต่อไป ทว่ามันถูกฉีกออก

จื่ออันลองพลิกดูทั้งด้านหน้าและด้านหลัง พบว่ารอยฉีกขาดของกระดาษหน้าสุดท้ายนั้นยังเป็นรอยใหม่ มีใครบางคนจงใจป้องกันไม่ให้นางเห็นข้อมูลทั้งหมดของกู่ร่วมชะตา

“แม่กู่สามารถต้านทานการถูกจำกัดได้ นั่นหมายความว่า ตราบใดที่ลูกกู่ตาย แม่กู่จะยังรักษาชีวิตของตัวเองต่อไปได้ อย่างมากก็ตายภายในสามวันให้หลัง” หยวนพ่านเกรงว่านางอาจไม่เข้าใจ ดังนั้นเขาจึงอธิบายเสริม

จื่ออันขมวดคิ้ว “แล้วอาการเล่า? ท่านเคยพบเห็นอาการของกู่ประเภทนี้หรือไม่?”

หยวนพ่านตอบว่า “ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนเช่นเดียวกัน ทว่าเคยได้ยินจากท่านอาจารย์มาบ้าง ผู้ที่ได้รับพิษจากกู่ร่วมชะตา จะมีอาการแปลกประหลาดเกิดขึ้นกับหัวใจเดือนละสองถึงสามวัน ชีพจรเต้นช้าลง หรือแม้กระทั่งเร็วขึ้น เป็นผลมาจากพิษกู่ที่ทำปฏิกิริยาต่อร่างกาย แต่อาการนอกเหนือจากนั้นก็เหมือนเช่นคนปกติ ไม่มีอะไรผิดสำแดง”

“เช่นนั้นหากแม่กู่ไม่ตาย ผู้ที่ได้รับพิษจากลูกกู่ก็จะไม่เป็นไรอย่างนั้นหรือ?”

“ใช่ พิษของลูกกู่นั้นทำงานตามฤทธิ์ของแม่กู่เป็นหลัก ตราบใดที่แม่กู่ยังคงปลอดภัย ลูกกู่มักไม่สร้างปัญหา และจะแฝงตัวอยู่ภายในร่างกายมนุษย์อย่างเงียบเชียบ ระหว่างนั้นก็ดูดซับสารอาหารบางอย่างโดยที่ไม่แพร่พิษออกมา แล้วค่อย ๆ เติบโตและเพิ่มจำนวนมากขึ้น”