ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 252

หลี่ว์เซียงไม่อยากฟังอีกต่อไปพลางลุกขึ้นยืนตรงกล่าวว่า

“พระชายาอ๋องอี้ ท่านอ๋องอี้ ดึกดื่นแล้ว พวกท่านควรกลับไปพักผ่อน!”

“ท่านพ่อ อย่ารีบขอรับ! น้องหลิงยังพูดไม่จบเลย!”

ความอยากรู้อยากเห็นของหลี่ว์จงเจ๋อปะทุขึ้นพลางกล่าวเร่ง “น้องหลิง ข้าทายถูกหรือไม่?”

หลิงอวี๋มองหลี่ว์เซียงหมายถอนตัวกลางคัน ไฉนจะปล่อยเขาสมหวังเล่า!

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของตนคนเดียว!

นี่เกี่ยวข้องถึงตำหนักอ๋องอี้และประชาชนมากมายที่ร้องทุกข์ไม่ได้ในหมู่บ้านเยี่ยนเจียง ความเป็นความตายมีค่าเท่ากัน!

หลิงอวี๋ไม่ให้โอกาสหลี่ว์เซียงเปิดปากไล่อีก พลันกล่าวในพรวดเดียว

“มิใช่ชุดฉลองพระองค์!”

“เป็นศพ!”

“ทั้งหลุมแร่เต็มไปด้วยศพกระดูกขาวกองแน่นขนัดหลุม!”

“ทหารจูพูดว่าตอนที่เขาไปเหมืองก็มีกองกระดูกขาวมหาศาลในบ่อแร่อยู่แล้ว! เขาเพิ่งผ่านไปครึ่งปีร่างเพิ่มขึ้นเจ็ดสิบแปดศพ!”

“พี่ใหญ่หลี่ว์ พวกเขาคือราษฎรของฉินตะวันตก แม้ด้านในจะมีนักโทษประหารชีวิต แต่ก็คือคนเป็น ๆ ทั้งนั้นเลย!”

หลิงอวี๋นึกถึงฉากน่าสะพรึงนั้นก็เคืองขึ้น

“ชายผู้หนึ่งคือเสาหลักครอบครัวหนึ่ง! ซากกระดูกมหาศาลนั่นสื่อว่าครอบครัวกว่าร้อยสูญเสียเสาหลักไป!”

“สามีของจางเหมยสิ้นแล้ว อาชายเล็กของนางก็ถูกจับไปเหมืองด้วย ภายใต้ซากศพมากมายเกิดเรื่องโหดร้ายเหมือนครอบครัวจางเหมยมากแค่ไหนกัน?”

“ดังคนโบราณว่า น้ำพยุงเรือลอยได้ก็คว่ำเรือให้จมได้!(1)”

“แม่ทัพหลูกระทำเรื่องเช่นนี้ นั่นก็คือน้ำที่กำลังทำลายฉินตะวันตก!”

“รอครั้นสงครามสี่แคว้นปะทุอีก เหล่าปราษฎรที่ถูกแม่ทัพหลูทำทุกข์ระทมยังจะช่วยราชสำนักต้านการบุกของข้าศึกได้หรือ?”

หลิงอวี๋ยิ้มหยันกล่าว “บางทีพวกเขาอาจอยากให้เปลี่ยนแปลงราชวงศ์แทบแย่ ผันเป็นจักรพรรดิที่ค้ำจุนพวกเขาได้!”

ประโยคสุดท้ายทำให้เซียวหลินเทียนกับหลี่ว์เซียงตกใจจนเหลือบจ้องหลิงอวี๋

ผิดมหันต์!

แม้คำพูดประเภทนี้เป็นความจริง แต่สามารถเอ่ยอย่างกำเริบเสิบสานเช่นนี้ได้รึ?

เซียวหลินเทียนเข้าใจความใจกล้าของหลิงอวี๋สด ๆ ร้อน ๆ งานเฉลิมฉลองพระราชสมภพคราก่อนนางกล้าพูดว่าองค์จักรพรรดิเป็นบุตรนอกสมรส!

บัดนี้ แม้แต่การเปลี่ยนองค์จักรพรรดิยังกล้าพูดด้วย!

หลิงอวี๋คือแม่นางหลิงหมอขั้นเซียน วิชาแพทย์เหนือชั้น งั้นขาของเซียวหลินเทียนนางรักษาหายได้หรือไม่?

ด้วยฝืมือการบัญชาการกองทัพของเซียวหลินเทียนเมื่อก่อน หากสามารถยืนได้อีกเขาก็มีหวังตำแหน่งรัชทายาท!

แม้หลี่ว์เซียงไม่คิดยุ่งสงครามแบ่งพรรคพวก แต่เขาก็มีหัวใจเพื่อแคว้นเพื่อราษฎร

หากเซียวหลินเทียนเป็นจักรพรรดิผู้ปราดเปรื่อง เช่นนั้นการสนับสนุนเซียวหลินเทียนเป็นรัชทายาทก็คือข่าวดีต่อฉินตะวันตกเหมือนกัน!

ความคิดเหล่านี้แวบเข้าสมองหลี่ว์เซียง เขาพลันสำรวมทันควัน

เซียวหลินเทียนคู่ควรเป็นรัชทายาทหรือไม่ เขายังต้องสังเกตให้ดีอีกที

ความสำคัญเร่งด่วนคือเรื่องจัดการปัญหาตรงหน้าเสียก่อน

หลี่ว์เซียงตริตรองรอบคอบทั่วทุกด้าน ถึงกล่าวแช่มช้า

“ท่านอ๋องอี้ ท่านประสงค์ให้กระหม่อมทำอันใดเพื่อราษฎรที่ตายไม่เป็นธรรมเหล่านี้พ่ะย่ะค่ะ?”

น้ำพยุงเรือลอยได้ก็คว่ำเรือให้จมได้ (水能载舟亦能覆舟) เป็นคำโบราณที่ไม่เชิงเป็นสุภาษิต แต่เป็นคำเตือนสติผู้นำ โดยเฉพาะผู้นำระดับประเทศ ผู้นำอยู่ได้ก็ด้วยประชาชนสนับสนุน และผู้นำก็ถูกเอาลงจากตำแหน่งได้ด้วยประชาชนเช่นเดียวกัน

กระดาษห่อไฟไม่ได้ (纸包不住火) อุปมาว่า ความจริงเป็นสิ่งที่ไม่อาจปิดบังได้

รังคว่ำไซร้ ไข่ย่อมแตก (覆巢之下无完卵) อุปมาว่า เมื่อแคว้นพังทลายลง คนไม่สามารถอยู่รอดได้