ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 284

พอหลิงอวี๋ได้ยินเสียงกวนอิ่ง ยังคิดไม่ถึงว่านางต้องการทำอะไรตน

เสียงแส้ม้าเพียะ เพียะ เพียะ ไม่ขาดสาย

หลิงอวี๋ได้ยินเสียงม้าร้องฮี้อย่างเจ็บปวด รถม้าโคลงเคลงขึ้นลงหลิงอวี๋ถูกปะทะจนตุปัดตุเป๋

นางรีบคว้าขอบหน้าต่างรถไว้มั่นพลางตรึงร่างตนให้คงที่สุดแรง

ประเดี๋ยวเดียวหลิงอวี๋ก็มองกระจ่างทันที กวนอิ่งมิใช่ต้องการชีวิตตน นางแค่ทำให้ตนอับอายด้วยวิธีเช่นนี้ ให้ตนรับความระทม

หากคนตายจะไม่จบ แต่ถ้ากลิ้งไปมาถูกกระแทกจนจ้ำช้ำเขียวเต็มร่างอย่างนี้

นี่กวนอิ่งกำลังแสดงอำนาจใส่ตน!

หลิงอวี๋ตระหนักรู้จุดนี้ พลางร่างกายร่วงหล่น พลางคิดหาแผนรับมือ

กวนอิ่งแค่หมายตนอ้อนวอนกันแสงลั่นฟ้าโขกหัวสู่ดินต่อนาง ระบายความขุ่นเคืองจากความอัปยศอดสูในวันนั้น!

หลิงอวี๋ไม่สบายใจที่ถูกสั่นสะเทือน นางกำลังฝืนยันก็พลันได้ยินเสียงเรียกคลุมเครือ

“คุณหนูใหญ่ คนของท่านอ๋องอี้ไล่ตามมาแล้วขอรับ!”

หลิงอวี๋ถอนหายใจโล่งอก เซียวหลินเทียนตามมาแล้วนั่นดีนัก!

“เฮอะ ตัวข้ากลัวคนง่อยนั่นรึไง?”

“นี่คืออาณาบริเวณของตระกูลกวนแล้ว หากเขากล้ามา แม้แต่เขาตัวข้าก็จะเก็บกวาดด้วย!”

เมื่อกวนอิ่งนึกถึงวันนั้นที่ขอแต่งงานกับเซียวหลินเทียนทั้งเรื่องที่ถูกเซียวหลินเทียนปฏิเสธก็โกรธจัดทันใด

นางตั้งมั่ใจจะจัดการเซียวหลินเทียนด้วยเช่นกัน

“คุณหนูใหญ่ รีบหยุดมือเถิดขอรับ!”

“อย่างไรเสียท่านอ๋องอี้ก็คือท่านอ๋อง ฮูหยินใหญ่เคยบอกว่าสั่งสอนพระชายาอ๋องอี้ให้เป็นบทเรียนก็พอ ไม่อนุญาตให้ต้านราชสำนักหนาขอรับ!”

พ่อบ้านเหอโน้มน้าวอย่างไม่เป็นสุข

“เฮอะ… ราชสำนักจอมปลอม ต่อหน้าตระกูลกวนเรานับเป็นกระไร! มิใช่ทุกปีเอาเงินกับตระกูลกวนอย่างหน้าด้าน ๆรึ?”

หากเปลี่ยนเป็นลูกสาวตน ท่านกวนเอ้อร์คงอดตบหน้าเน้น ๆ ไม่ไหวไปนานแล้ว

กวนอิ่งสะบัดแส้ม้า สายตาเหยียดหยามกำลังมองท่านกวนเอ้อร์

“เหอะ ตัวข้าทำเรื่องไม่ต้องการเจ้ามายุ่ง”

“กวนผิง ตัวข้าเรียกเจ้าว่าอารองคือให้เกียรตินายท่าน เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นอารองข้าจริง ๆ รึ!”

“ตัวข้าบอกเจ้า เจ้าเป็นแค่สุนัขของตระกูลกวนข้า เจ้าไม่คู่ควรยุ่งเรื่องของข้า!”

สีหน้าท่านกวนเอ้อร์ดำทะมึน เขายังไม่ทันพูดอะไร

เจียงเผิงผู้ติดตามเขาพลันอดไม่ไหว เขาตะโกนเดือดดาล

“คุณหนูใหญ่ ท่านพูดจาสุภาพหน่อย! กระไรเรียกว่าท่านเอ้อร์ของเราคือสุนัขที่ตระกูลกวนเลี้ยง? หากไม่มีท่านเอ้อร์ของเราทุ่มเทสติปัญญาเพื่อตระกูลกวน…”

ท่านกวนเอ้อร์ปรายจ้องเจียงเผิงเคืองขุ่น “เจียงเผิง เลิกพูดแล้วไปดึงรถม้าซะ!”

เจียงเผิงขบฟันแน่นพลางกระโดดขึ้นรถม้าดึงบังเหียนให้มั่นแล้วรถม้าก็หยุดลง