ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 285

“กวนอิ่ง ไม่ว่าเจ้าจะมองข้าเช่นไร กวนผิงทำเพื่อตระกูลกวนทั้งสิ้น!”

“พระชายาอ๋องอี้เป็นกวนผิงเชิญมา กวนผิงแค่มีหน้าที่รับรองความปลอดภัยของนาง!”

ท่านกวนเอ้อร์พูดใจเย็น “เจ้าไม่พอใจอะไรกวนผิงวันหลังค่อยว่ากัน ตอนนี้เชิญพระชายาไปตรวจโรคนายท่านก่อนเถอะ!”

“เว้นแต่เจ้ามิหวังให้นายท่านหายป่วย ไม่งั้นก็อย่ามาขัดขวางอีก!”

กวนอิ่งเหลือบจ้องท่านกวนเอ้อร์เคียดแค้น หัวเราะเยาะหยันพลางมองรถม้าหยุดลง หลิงอวี๋ยังไม่ทันออกมา

หญิงต่ำช้าผู้นี้ถูกกระแทกจนเป็นลมตายในรถม้าแล้วแน่รึ?

กวนอิ่งหัวเราะดีอกดีใจ ขณะคิดพาคนของตนไปก่อน เซียวหลินเทียนก็พาคนรุดมาแล้ว

กวนอิ่งเห็นเซียวหลินเทียนมาแล้ว นางเลยไม่คิดไปอีก

หากทำหลิงอวี๋อัปยศต่อหน้าเซียวหลินเทียนได้ นั่นคงระบายความโกรธนัก!

“คุณหนู…”

ครั้นหลิงซวนรอรถม้าหยุดลงก็วิ่งไปรถม้าที่หลิงอวี๋นั่งอย่างตะลีตะลาน

ความโกรธเต็มท้องที่นางถูกกลิ้งไปมา หลิงอวี๋เพิ่งจัดเสื้อผ้าหน้าผมเสร็จพลางตีหน้าขรึมจับมือหลิงซวนลงรถม้า

พอเห็นกวนอิ่ง หลิงอวี๋ก็พุ่งไปโดยตรง สะบัดมือตบหน้ากวนอิ่งอย่างเหี้ยมเกรียม

กวนอิ่งไม่คิดฝันว่าหลิงอวี๋จะตบตนพลางนิ่งงันไปชั่วขณะถึงโถมโจมตีอย่างกระหืดกระหอบ

“หลิงอวี๋ นางหญิงต่ำช้า เจ้ากล้าตบข้า! ข้าจักฆ่าเจ้า…”

ไม่รอให้กวนอิ่งตบหลิงอวี๋ หลิงอวี๋ยกขาถีบช่วงเอวกวนอิ่งหนึ่งบาทาทำให้กวนอิ่งถอยหลังไปหลายก้าวถึงทรงตัวได้

“บังอาจ กล้าดียังไงเสียมารยาทพระชายาของเรา!”

ลู่หนานไม่รอให้กวนอิ่งโถมโจมตีมาอีกพลันชักดาบพุ่งมาขวางตรงหน้าหลิงอวี๋ทันควัน

กวนอิ่งยังหมายโถมมาจึงถูกท่านกวนเอ้อร์คว้าไว้

ท่านกวนเอ้อร์ตะคอกเดือดดาล “กวนอิ่ง อย่าเสียมารยาท!”

กวนอิ่งอารมณ์บ้าคลั่งพลางดิ้นพลางโวยวาย “กวนผิง เจ้ามิเห็นนางตบข้ารึ? แค้นนี้ข้าต้องสะสางแน่!”

หลิงอวี๋ยิ้มหยันกล่าว “ท่านกวนเอ้อร์ พวกท่านเชิญตัวข้ามาตรวจโรคคือกระทำต่อข้าเช่นนี้หรือ?”

“คุณหนูใหญ่กวน ยังไม่รีบขออภัยพระชายาของเราอีก!”

กวนอิ่งขบฟัน ประชาชนไม่สู้กับขุนนาง(1)คือเหตุผลตั้งแต่โบราณ

แม้ตระกูลกวนของนางมีเงิน แต่ไร้ตำแหน่งขุนนาง ฉากหน้าดูมีหน้ามีตา ทว่าโดยเนื้อแท้พวกตนด้อยกว่าทุกด้าน!

แต่ให้กวนอิ่งกลืนคำพูด นางมิยินยอมเด็ดขาด!

หลิงอวี๋ไม่ใช่แค่พึ่งอิทธิพลเซียวหลินเทียนเจ้าง่อยผู้นี้โอ้อวดกำลังอยู่หรือ?

สายตากวนอิ่งตกสู่เก้าอี้ล้อของเซียวหลินเทียน พลางอดพูดจาโหดร้ายมิได้

“ท่านอ๋องอี้ พระชายาของท่านมารักษาการป่วยไข้ตระกูลกวนมิใช่หรือ? ช่างคุ้มค่าท่านไล่ตามมานักเชียว!”

“อ้อ หม่อมฉันลืมไปเสียได้ ท่านอ๋องอี้ยามนี้ขาของท่านพิการแล้วอยู่เรือนไม่มีงานมีการทำ ทำได้แค่วิ่งตามก้นสตรี!”

“ท่านอ๋องอี้ท่านขาดแคลนเงินหรือไม่เล่า? จึงต้องพึ่งพระชายาของท่านออกมาเสนอหน้าหาเงินในสังคม?”

ประชาชนไม่สู้กับขุนนาง (民不与官斗) หมายถึง ถ้าสู้คู่ต่อสู้ไม่ได้ก็ควรหลีกเลี่ยงคู่ต่อสู้ คนธรรมดาไม่ควรสู้กับข้าราชการ และคนจนไม่ควรสู้กับคนรวย