ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 287

ท่านกวนเอ้อร์เห็นกวนอิ่งพาคนของนางออกไปแล้ว เขาก็ก้าวไปโค้งคำนับอย่างสุดซึ้ง

“หลานสาวกระหม่อมผู้นี้ถูกเอาใจจนนิสัยเสีย! แซ่กวนรู้ดีว่าหากช่วยนางปกปิดต่อไป ก็ปกปิดความจริงมิได้!”

“แซ่กวนจะไม่เอ่ยอันใดอีกต่อไป ขอแค่ท่านอ๋องอี้และพระชายาอ๋องอี้เห็นแก่แซ่กวน ช่วยรักษาให้นายท่าน! บุญคุณอันยิ่งใหญ่นี้ แซ่กวนจักจดจำมันไว้ในใจพ่ะย่ะค่ะ!”

“วันข้างหน้ามีตรงไหนที่แซ่กวนพอมีประโยชน์ แซ่กวนจักบุกน้ำลุยไฟโดยมิลังเลเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนมองหลิงอวี๋ พลางเอ่ยอย่างใจเย็น “พระชายาบอกจะรักษาก็ว่าตามนั้น!”

ท่านกวนเอ้อร์มองไปทางหลิงอวี๋อย่างคาดหวัง

หลิงอวี๋เห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่แล้ว ท่านกวนเอ้อร์ผู้นี้ในฐานะลูกบุญธรรมของตระกูลกวน ความห่วงใยที่มีต่อนายท่านยังดูเหมือนคนในตระกูลกวนยิ่งกว่ากวนอิ่งอีก!

สำหรับความจริงใจนี้ หลิงอวี๋ก็ไม่อยากทำให้ท่านกวนเอ้อร์ผิดหวังเช่นกัน

หลิงอวี๋เอ่ยยิ้ม ๆ “ท่านกวนเอ้อร์พูดเช่นนี้แล้ว หลิงอวี๋จักมิเข้าใจได้เยี่ยงไรเจ้าคะ! เพราะความกตัญญูของท่านกวนเอ้อร์ โรคนี้จึงต้องรักษาให้หาย!”

ท่านกวนเอ้อร์ถอนหายใจโล่งอก แล้วมองหลิงอวี๋อย่างลึกซึ้ง

พระชายาอ๋องอี้ผู้นี้ ไม่ว่านางจะมีความสามารถแท้จริงหรือไม่ แต่ความอดทนสามารถคุมคนได้ ก็คู่ควรให้เขากวนผิงนับถือแล้ว

“ท่านกวนเอ้อร์ เชิญนำทางเถิด!”

หลิงอวี๋ขึ้นรถม้าของเซียวหลินเทียน ลู่หนานยกนิ้วให้นาง ยิ้มพลางเอ่ยเงียบ ๆ

“พระชายา ข้าเชื่อในตัวพระชายาจริง ๆ สิ่งที่พระชายาพูด มันถูกต้องมาก!”

“ข้าอยากจะด่านาง แต่คิดคำพูดแบบพระชายาไม่ออก!”

หลิงซวนยิ้มอย่างภาคภูมิใจพลางเอ่ย “ผู้ชายอย่างพวกเจ้าทะเลาะไม่เป็นหรอก ย่อมต้องให้หญิงอย่างเราทำ!”

“แต่หากข้าด่า ข้าก็ไม่สามารถทำได้เช่นคุณหนู… ที่สามารถพูดคำพูดดุด่าออกมา… มีพลังเช่นนั้น!”

ลู่หนานพูดอย่างเสียดาย “พระชายา เดิมทีพวกเราอยากไปโรงน้ำชารอให้หมอจางก้มหัวขออภัย!”

“แต่ระหว่างทางหมอจางให้คนส่งตั๋วเงินมาแล้ว เขาบอกว่าวันนี้เขาเข้าเวรและไม่สามารถไปขอโทษที่โรงน้ำชาได้ จึงต้องให้คนมาส่งตั๋วเงินให้!”

หลิงอวี๋ได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะ ส่ายหัวพลางเอ่ย

“เจ้ายังหวังให้เขาก้มหัวขออภัยต่อหน้าสาธารณะจริง ๆ หรือ? แม้ว่าเขามิได้เข้าเวร ก็จักหาเหตุผลมิไปอยู่ดี!”

ด้านบนสุดคือคฤหาสน์ตระกูลกวน ซึ่งสร้างจากหินบลูสโตนทุกด้าน และล้อมรอบด้วยคูเมืองกว้าง

แม้ว่ากองทัพของราชสำนักจะมา ก็ต้องใช้เวลาพอสมควรจึงจะบุกเข้าไปได้

เซียวหลินเทียนมองพิจารณาอย่างสงบ และมีความคิดเช่นเดียวกับหลิงอวี๋ คฤหาสน์ตระกูลกวนมีการป้องกันหนาแน่น!

จากทางเข้าไปถึงตัวบ้านหลัก ระยะทางกว่าสามร้อยเมตร ตรงกลางยังมีจัตุรัสขนาดใหญ่อยู่ด้วย

หลิงอวี๋ตกใจเล็กน้อย ความมั่งคั่งของตระกูลกวนไม่ใช่สิ่งที่แคว้นศัตรูจะโอ้อวดได้จริง ๆ รูปแบบเช่นนี้เทียบเคียงกับวังหลวงได้เลย

จักรพรรดิอู่อันจะไม่มีข้อห้ามได้เยี่ยงไรกัน!

หลิงอวี๋เอ่ยด้วยอารมณ์ “ต้นไม้ใหญ่ย่อมรับลม(1)!”

ระหว่างทางนางเห็นว่าตระกูลกวนมีผู้คุ้มกันอยู่มากมาย ด้วยคนเหล่านี้ ตระกูลกวนจะต้องมีค่าใช้จ่ายเท่าใดในหนึ่งปี ยิ่งไม่ต้องพูดถึงส่วยที่พวกเขาต้องจ่ายให้ราชสำนักเลย!

แม้ว่าจะเป็นภูเขาเงินภูเขาทอง ก็อยู่ได้ไม่นานหรอก!

ต้นไม้ใหญ่ย่อมรับลม คนมีชื่อเสียงเงินทองย่อมดึงดูดผู้คนให้มีเรื่องวุ่นวายตามมา