ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 315

เมื่อเซียวหลินเทียนได้ยินสิ่งนี้ก็ยิ้มหยัน “คำพูดของคุณหนูใหญ่กวนงี่เง่าไร้เหตุผลแล้ว!”

“ตัวข้ามิได้ก่อเพลิงใส่พวกเจ้า! ข้าคิดว่าทุกคนไร้เรือนกลับจึงช่วยสุดกำลังเท่าที่ทำได้!”

“ชาวเมืองทั้งหลาย ราชสำนักจักจัดสรรเงินช่วยทุกคนร่วมฝ่าวิกฤต! แต่พวกเราก็มิอาจรอการสงเคราะห์จากราชสำนักที่เดียวได้!”

เซียวหลินเทียนพูดฮึกเหิม “แคว้นโดยรอบยังจ้องฉินตะวันตกตาเป็นมัน ทุกคนควรคำนึงถึงความลำบากของราชสำนัก!”

“ตัวข้าบริจาคเงินหนึ่งล้านตำลึง คาดหวังทุกคนที่มีกำลังบริจาคเงินช่วยเหล่าชาวเมืองสร้างบ้านเกิดเมืองนอนขึ้นใหม่!”

“ส่วนผู้ที่ไม่มีเงินก็ออกแรงช่วย พวกเรามีกำลังเท่าไรก็สนับสนุนกำลังเท่านั้น!”

กวนอิ่งยิ้มหยันกล่าวขัดเซียวหลินเทียน “ทุกคนอย่าฟังเขา! เขาแค่อยากปฏิเสธความรับผิดชอบให้พวกเจ้าออกเงินออกแรง!”

เซียวหลินเทียนโกรธตะโกนสะเทือนฟ้า “คุณหนูใหญ่กวนจงใจหาเรื่องหรือไม่? เจ้าทนดูทุกคนได้ดิบได้ดีมิได้? ไม่อยากให้ทุกคนสร้างเรือนใหม่ได้ในเร็ววันหรือไร?”

“คนมากหลายที่นี่ต่างเคยซื้อของร้านเจ้าใช่หรือไม่? พวกเขาทำเงินกำไรอักโขให้ตระกูลกวนของเจ้า!”

“เหตุใดเล่า? ครั้นทุกคนตกทุกข์ได้ยาก ตระกูลกวนของเจ้านิ่งดูดายมิบริจาคเงินสักเฟินเดียว ยังอยากให้ทุกคนซ่อมร้านตระกูลกวนของเจ้าเปล่า ๆ หรือ?”

กวนอิ่งยังไม่ทันเอ่ยก็มีผู้ประสบภัยบางคนตะโกนขุ่นเคือง

“ตระกูลกวนใจจืดใจดำเช่นนี้เห็นคนตายมิช่วย งั้นต่อไปผู้ใดก็อย่าไปซื้อของตระกูลกวน ให้พวกเราทำการค้ามิได้เถอะ!”

เถ้าแก่หลินร้านผ้าไหมแม้ร้านถูกเผาแล้ว แต่ได้ยินเซียวหลินเทียนริเริ่มบริจาคเงินหนึ่งล้านเขาก็เปลี่ยนข้างแล้วเช่นกัน

เถ้าแก่หลินร้องขึ้น “ท่านอ๋องอี้เอ่ยตรัสถูกแล้ว พวกเราหมายรีบสร้างบ้านเกิดเมืองนอนใหม่ มีเงินก็ออกเงิน มีแรงก็ออกแรง!”

“ท่านอ๋องอี้ ร้านของกระหม่อมถูกเผาสิ้นแล้ว กำลังมีจำกัดกระหม่อมขอบริจาคห้าหมื่นพ่ะย่ะค่ะ!”

มีเถ้าแก่หลายคน ตื้นตันคำพูดของเซียวหลินเทียนพลันแย่งกันพูด “กระหม่อมบริจาคสามหมื่นพ่ะย่ะค่ะ!”

“กระหม่อมบริจาคหนึ่งหมื่นพ่ะย่ะค่ะ!”

เถ้าแก่นักบวชเต๋าคนหนึ่งกล่าวตื่นเต้น “เมื่อวานบรรพชิตเห็นหมดแล้ว แม่ทัพเฉินกับท่านอ๋องอี้ไม่ได้นอนทั้งคืนพาทหารไปดับไฟทั้งยามพ่ะย่ะค่ะ!”

“ใจคนล้วนเป็นเลือดเนื้อ พวกเรามิอาจลืมบุญคุณได้!”

“บรรพบุรุษตระกูลข้าต่างทำมาหากินอยู่ประตูใหญ่ตะวันออก! ไม่มีใครอยากให้เกิดอัคคีภัยนี้! พวกเรามีโอกาสสร้างบ้านเกิดเรือนนอนใหม่ เหตุใดมิออกแรงเท่าที่ไหวเล่า!”

“ทุกคนมาร่วมแรงร่วมใจ พวกเราจักได้กลับเรือนในเร็ววัน!”

เมื่อกวนอิ่งเห็นก็ทวีกระทืบเดือนดาล นางยังเอ็ดตะโรว่า

“ตระกูลกวนของเราจักมิบริจาคเงิน… ข้าขอบอกว่าพวกเจ้าหลงกลเซียวหลินเทียน โดนเขาหลอกแล้ว!”

“สองผัวเมียท่านอ๋องอี้ใช้เงินน้อยนิดซื้อพวกเจ้า ซื้อชื่อเสียง!”

เถ้าแก่หลินทนฟันไม่ไหวต่อไปแล้ว ร้องขึ้นถากถาง

“คุณหนูใหญ่กวน ว่าคนอื่นใช้เงินซื้อชื่อซื้อเสียง หากท่านมีความสามารถก็ใช้เงินทำให้พวกเราเห็นสิ!”

“มิทำกระไรจักมาว่าติ เงินเฟินเดียวมิออกยังป้ายสีท่านอ๋องอี้ มีเจตนาบิดเบือน! ทุกคนอย่าหลงกลนาง!”

“ไปให้พ้น! ตระกูลกวนปอกลอกหลอกคน ยังกระพือลมติดไฟ(1)ที่นี่อีก ต่อไปพวกเราจักมิไปซื้อของตระกูลกวนเด็ดขาดแล้ว!”

คำพูดของกวนอิ่งยั่วโทสะเหล่าผู้ประสบภัยนั้น มีสตรีหลายคนมิเกรงใจถุยเสมหะใส่กายากวนอิ่ง

กวนอิ่งโดนถ่มใส่จนรับมือมิไหว จำใจต้องวิ่งหนีกับคนติดตามของตนอย่างเศร้าหมอง…

กระพือลมติดไฟ (煽风点火) อุปมาว่า ยุยงคนอื่นให้ทำเรื่องบางอย่าง ส่วนใหญ่เป็นเรื่องที่ไม่ดี