ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 394

เถาจื่อหน้าขรึมเดินไปด้านข้าง ไม่ให้หลิงซวนเห็นน้ำตาของนาง

ปี้ไห่เฟิงให้สหายผู้หนึ่งไปซื้อโลงศพอย่างเงียบ ๆ หลังหลิงซวนได้ยินก็ถือตั๋วเงินสองร้อยตำลึงส่งให้เขา กล่าวสะอึกสะอื้น

“ช่วยซื้ออาภรณ์ดี ๆ สักหน่อยด้วยเถิด!”

สหายผู้นั้นจึงถือตั๋วเงินขี่ม้าจากไป

หลิงอวี๋เหม่อมองด้านคฤหาสน์ตระกูลกวน มิรู้สถานการณ์ทางนั้นเป็นเช่นไร

พวกเขาอยู่ด้านกระท่อมเพิงมาตลอด ครั้นรอจนฟ้าสาง ท่านกวนเอ้อร์ก็พาเจียงเผิงกับคนของตนและพวกเกิ่งเสี่ยวหาวต่างกลับมากันแล้ว

“ท่านเอ้อร์ นายท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

หลิงอวี๋ถามอย่างเป็นห่วง

สีหน้าท่านกวนเอ้อร์ท้อแท้พลางส่ายหน้า เสียงแหบพร่า “นายท่านไปแล้ว…”

หลิงอวี๋ผงะไปฉับพลัน

“สมน้ำหน้าเขาชะมัด ไม่สมควรได้รับความเห็นใจ!”

ท่านกวนเอ้อร์ด่าอย่างรุนแรง แต่น้ำตากลับไหลลงอย่างควบคุมมิได้

เขาหันหลังไปเช็ดน้ำตา กล่าวเยือกเย็น

“กวนซินกับกวนอิ่งพาคนส่วนใหญ่กลับไปเอาทรัพย์สมบัติส่วนมากของตระกูลกวน! และได้ยินว่าไปขอพึ่งองค์ชายคัง!”

“พระชายาอ๋องอี้ เหตุผลที่กวนอิ่งทำกับเจ้าวันนี้ เป็นเพราะถูกองค์ชายเว่ยวางยาข่มขืน!”

“องค์ชายเว่ยตรัสว่าเป็นอุบายของเจ้า นั่นคือสาเหตุที่กวนอิ่งแก้แค้น!”

“หลิงอวี๋ตะลึงงัน เพิ่งรู้ว่าที่กวนอิ่งบ้าคลั่งนั้นมาจากสิ่งใด”

นางรู้สึกว่าไร้สาระเป็นที่สุด!

ตนมิได้เกี่ยวข้องอะไรกับองค์ชายเว่ยโดยสิ้นเชิง ขนาดความสัมพันธ์กับเซียวหลินเทียน พวกเขายังเป็นคู่อริกันเสียด้วยซ้ำ!

ไฉนนางต้องลอบวางแผนให้องค์ชายเว่ยสะสางกวนอิ่งด้วยเล่า?!

กวนอิ่งมิเพียงอำมหิต แต่สมองยังกลวงอีก!

ท่านกวนเอ้อร์สำรวมอารมณ์ที่สิ้นหวังท้อแท้เร็วรี่

“พระชายาอ๋องอี้ ข้าต้องไปจัดงานศพให้นายท่านแล้ว!”

แม้เขาจะเข้าใจความลำบากที่หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนต้องเผชิญ แต่ก็มิได้แปลว่าเขาจะให้อภัย!

หลิงอวี๋รีบกล่าว “ข้ามิได้หมายถึงอย่างอื่น… ข้ากำลังคิดว่า หากกวนอิ่งกับกวนซินรู้ว่าโดนหลอก จะต้องโกรธเจ้าแน่!”

“ท่านเอ้อร์ ข้าขออภัยที่หนนี้ช่วยท่านมิได้…”

“แต่หากท่านยังยอมรับข้าเป็นสหาย อย่าลังเลที่จะมาหาข้าเมื่อตกระกําลําบากในภายภาคหน้าเลย!”

“กวนอิ่งทำต่อข้าเช่นนี้ หากนางชิดเชื้อกับองค์ชายคังแล้ว มีแต่จะจองหองมากขึ้น!”

หลิงอวี๋พูดจริงใจว่า “พวกเรามีศัตรูร่วมกัน! ท่านเอ้อร์ โปรดให้ข้าช่วยท่านจัดการสะสางล้างแค้นเพื่อฮูหยินของท่านด้วยกันเถิด!”

เมื่อท่านกวนเอ้อร์ได้ฟังสีหน้าก็ผ่อนคลายเล็กน้อย เขาค่อย ๆ เดินไปตรงหน้าฮูหยินของตน และพบว่าหลิงอวี๋ได้ทำความสะอาดฮูหยินแล้ว จึงทำให้นางเหมือนกำลังหลับ

ท่านกวนเอ้อร์มิอาจเมินความหวังดีของหลิงอวี๋ลง

นี่มิใช่ความผิดของหลิงอวี๋!

เขาจะพาลใส่นางได้เยี่ยงไร!

เพียงแค่ เขายังต้องการเวลาไปทบทวน…