ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 458

“เหอะ ๆ!”

เกิ่งเสี่ยวหาวรู้สึกว่าน่าขบขันนัก สาเหตุที่ก่อความวุ่นวายก็แค่เพื่อสูตรยารักษาแผล!

เถ้าแก่เซียวผู้นี้ช่างบ้าบิ่นยิ่งนัก!

เขาร่วมเปิดโรงงานยากับหลิงอวี๋ เทียบยาที่หลิงอวี๋เสนอ กำไรล้วนแบ่งกับตนห้าส่วน!

เถ้าแก่เซียวมิออกอะไรเลยยังโลภมากต้องการกำไรแปดส่วน!

เขาคิดว่าตนโง่หรือไร?

“เถ้าแก่เซียวจอมตลบตะแลงที่ใดกัน พอกันที พวกมันคิดว่าข้าโง่งั้นรึ?”

เกิ่งเสี่ยวหาวยังข่มความโกรธที่โดนจ้าวเฉียงฮั๋วหลอกสี่แสน เมื่อได้ยินสิ่งนี้ก็พลันระเบิด

“ข้ามิย้าย ดูสิว่าคนหมู่บ้านหลี่ของพวกเจ้าจักกล้าพังโรงงานของข้าหรือไม่!”

หลี่ต้าหนิวเอ่ยด้วยจิตใจร้อนรุ่ม “ท่านเกิ่ง แม่นางหลิง ข้าคิดว่าพวกท่านย้ายเถิดขอรับ!”

“ข้าได้ยินว่าเถ้าแก่ผู้นั้นพากองทัพหลวงมาด้วย และผู้นำคือแม่ทัพฉินแห่งกองทัพหลวงขอรับ!”

แม่ทัพฉิน?

คนแซ่ฉินที่เป็นแม่ทัพที่หลิงอวี๋รู้จักก็มีเพียงฉินซาน!

ในความประทับใจของหลิงอวี๋ ฉินซานคือคนที่เที่ยงธรรมยิ่ง เขาจะกระทำเรื่องช่วยคนชั่วทำผิดได้เยี่ยงไร?

หรือมีเงื่อนงำบางอย่างภายใน?

อีกอย่าง นอกจากคนในราชวงศ์ยังจะมีผู้ใดได้อีกที่ให้ฉินซานไปด้วยได้ ทั้งยังแซ่เซียว!

เพียงแต่ว่า เถ้าแก่เซียวผู้นี้คือองค์ชายองค์ที่เท่าใด?

องค์ชายใหญ่ องค์ชายรองก็ล้วนเคยพบสิ้นและมิน่าใช่พวกลักเพศ!

“เสี่ยวหาว เจ้าห้ามบุ่มบ่าม เรื่องนี้มีลับลมคมใน เราต้องสืบให้แน่ชัดว่าผู้ใดกันแน่ที่กำลังหมายหัวพวกเราเสียก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”

หลิงอวี๋ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกผิดปกติ เรื่องที่เกิ่งเสี่ยวหาวโดนหลอกเพิ่งจะเกิดขึ้นก็ดันมีคนจะมาพังโรงงานยาเข้าทันใด

ทั้งหมดทั้งมวลคือหมายทำลายธุรกิจของตนกับเกิ่งเสี่ยวหาว!

“เสี่ยวหาว ตอนแรกเจ้าตั้งโรงงานยาอยู่หมู่บ้านหลี่ได้อย่างไร? เช่าที่ดินโรงงานมากี่ปีแล้ว?” หลิงอวี๋ถาม

ครานั้นนางกำลังพักฟื้นอยู่ตำหนักอ๋องอี้ ทั้งเตรียมตัวเข้าร่วมงานเลี้ยงวังหลวงด้วย เรื่องเหล่านี้เลยมอบให้เกิ่งเสี่ยวหาวหมด!

แม้แต่ฉินซานยังร่วมด้วยกับอีกฝ่าย ครานี้หากมิยืมอิทธิพลของเซียวหลินเทียน นางก็ไร้ทางต่อกรกับอีกฝ่ายแล้ว

เซียวหลินเทียนกำลังทานอาหารกลางวันกับพวกจ้าวซวน ครั้นเห็นหลิงอวี๋รุดเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ลู่หนาน ออกไปเฝ้าระวัง!”

หลิงอวี๋หากไม่มีธุระคงไม่มาบัดนี้เซียวหลินเทียนเข้าใจนางเป็นอย่างดี จึงมิกล้าชะล่าใจเป็นธรรมดา

“เซียวหลินเทียน นอกจากองค์ชายใหญ่ องค์ชายรอง บรรดาพี่น้องของท่านมีผู้ใดทำการค้าอีกและพูดจาอย่างพวกลักเพศ?”

หลิงอวี๋ถามตรงประเด็น

“เกิดกระไรขึ้นอีกรึ?” เซียวหลินเทียนถามอย่างฉงน

เดิมทีบรรดาพี่น้องของพวกเขาต่างเรียนรู้มารยาทจากท่านมหาราชครูในวังหลวงทั้งนั้น จักรพรรดิอู่อันสั่งสอนพวกเขาเข้มงวดมากเช่นกัน จะยอมให้องค์ชายพูดจาอย่างพวกลักเพศได้อย่างไร

หลิงอวี๋เล่าเรื่องโรงงานยาพลางยิ้มหยันกล่าว

“มีฉินซานติดตามมาได้ ทั้งแซ่เซียว มิใช่องค์ชายแล้วจะเป็นผู้ใด?”

“สมสู่มารดามันเถอะ… สารเลวนี่คิดเรื่องเงินจนเพี้ยนไปแล้วรึ? ตัวเองไม่มีปัญญาหาเงินเลยเรียนรู้ใช้เล่ห์แย่งชิง? มิขายหน้าหรือไร?”