ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 459

เซียวหลินเทียนผงะไปครู่หนึ่ง พลันมองทางจ้าวซวน

จ้าวซวนขบคิดแล้วกล่าวว่า “พระชายาอ๋องอี้ บางทีหลี่ต้าหนิวอาจเข้าใจผิด! คนแซ่เซียวมิใช่องค์ชายแน่ อาจเป็นองค์หญิงก็ได้ขอรับ!”

“ข้าได้ยินว่าช่วงนี้ฉินซานกับองค์หญิงหกเดินแนบชิดกันนัก… ก่อนหน้านี้ก็เคยถามเรื่องอภิเษกขององค์หญิงหก ไทเฮาก็ทรงเร่งเร้าฮองเฮาให้แสวงเลือกคนที่เหมาะสมกับองค์หญิงหกขอรับ!”

“ไทเฮาอาจจะคิดว่าฉินซานก็ไม่เลว จึงให้โอกาสทั้งสองสร้างความสัมพันธ์ขอรับ!”

“สองวันก่อน ฉินซานก็ออกไปจุดธูปบูชาเป็นเพื่อนองค์หญิงหกขอรับ…”

หลิงอวี๋ตะลึงตาค้างเมื่อได้ยิน และคำอธิบายของจ้าวซวนก็ดูสมเหตุสมผล

องค์หญิงหกเซียวทงออกไปจุดธูปบูชา บางทีอาจเป็นหญิงแต่งชาย ฉะนั้นคนในหมู่บ้านหลี่จึงเข้าใจผิดคิดว่าเป็นพวกลักเพศ!

“ข้ามิได้เป็นศัตรูคู่แค้นกับองค์หญิงหก เหตุใดพระนางถึงหมายหัวข้าเช่นนี้?”

หลิงอวี๋ส่ายศีรษะ “มิใช่บังเอิญแน่นอน! มีที่ไหนพระนางเสด็จออกจากวังครั้งแรกแล้วถูกใจโรงงานยาของข้าพอดิบพอดี! ยังใช้อำนาจระรานจักเอาเทียบยากับโรงงานยาของข้า!”

หลิงอวี๋ลืมเรื่องที่เซียวทงบงการนางกำนัลมิให้จัดที่นั่งของตนในงานฉลองพระราชสมภพครั้งก่อนไปนานแล้ว

ครั้นเอ่ยขึ้นคราวนี้ หลิงอวี๋ก็พลันนึกเรื่องนี้ขึ้นได้

แต่มิใช่ว่าเซียวทงให้ตนขอโทษขอขมาในพระตำหนักของไทเฮาคราก่อนแล้วหรือ เรื่องนี้มิถือว่าเป็นอดีตไปแล้วหรือ?

หรือว่าเจ้าเด็กนี่ผูกอาฆาตมาตลอด นี่นางมาแก้แค้นหรือ?

นี่จะจิตใจคับแคบเกินไปแล้วกระมัง!

จ้าวซวนกล่าว “บางทีองค์หญิงหกอาจมิทราบว่าเป็นโรงงานยาของท่าน! คิดว่าเป็นของพ่อค้าสักคน!”

หลิงอวี๋ยิ้มหยันกล่าว “แม้มิเป็นของข้า! แต่เห็นผู้อื่นได้กำไรจากโรงงานยาก็อิจฉาตาร้อนอยากได้บ้าง…คนในราชวงศ์เป็นคนหน้าเงินกันรึ?”

“หากข้าเห็นอัญมณีเครื่องหยกของผู้อื่นแล้วอยากได้มัน ข้าก็แย่งมาได้เลยกระมัง?”

จ้าวซวนรู้สึกอักอ่วนไม่รู้จะตอบเช่นไร

เซียวหลินเทียนเห็นหลิงอวี๋โกรธเคือง พลันกล่าวปลอบ

“เรื่องนี้แก้ไขง่ายนัก ข้าจักเข้าวังไปพูดกับเซียวทงให้กระจ่างก็ได้แล้ว! ตัวข้าเป็นเสด็จพี่ของนาง นางจะมิเชื่อฟังวาจาข้าได้รึ?”

เซียวหลินเทียนขบคิดแล้วกล่าว “หรือจักให้ข้าให้เงินองค์หญิงหก ช่วยนางซื้อที่ดินนั้นเสียเลยเล่า!”

หลิงอวี๋นิ่งเงียบลงครู่หนึ่ง นางส่ายหน้ากล่าวว่า

“องค์หญิงหกกระทำสิ่งนี้ก็เพื่อบีบคั้นให้เกิ่งเสี่ยวหาวมอบสูตรยารักษาแผล… หากมิบรรลุเป้าหมาย พระนางต้องขายที่ดินให้ข้าราคาสูงลิ่วแน่ หรือว่าหม่อมฉันต้องให้นางไปจริง ๆ?”

“เงินของหม่อมฉันมิใช่ลอยมาตามลม หม่อมฉันยอมบริจาคให้คนยากจนดีกว่ายอมรับการข่มขู่ของพระนาง!”

หลิงอวี๋ยิ่งคิดยิ่งมีโทสะขึ้นเรื่อย ๆ ทีแรกเป็นจ้าวเฉียงฮั๋ว บัดนี้ก็เป็นองค์หญิงหกอีก…

หากครั้งนี้หลิงอวี๋ถอยให้จริง ๆ เช่นนั้นต่อไปมิว่าผู้ใดก็กล้าวางอำนาจบาตรใหญ่บนหัวตนได้สิ!

จะปล่อยให้เป็นแบบนี้มิได้!

พระเชษฐนี พี่สะใภ้

พระเชษฐา พี่ชาย

พระกนิษฐา น้องสาว