ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 478

“เอามันไป!”

เมื่อจ้าวเจินเจินเห็นว่าหมอพูดในสิ่งที่ตนต้องการ​ ก็ตะโกน

องครักษ์​คนหนึ่งเข้ามา​ ปิดปากหมอแล้วลากเขาออกไป

“องค์ชาย… กวนอิ่งยังเคยไปหาหมออีกสองคนด้วยเพคะ!”

“หากองค์ชายมิเชื่อที่หม่อมฉันพูด หม่อมฉันจักเรียกพวกเขาเข้ามาให้องค์ชายสอบสวน!”

จ้าวเจินเจินแสร้งทำเป็นมิรู้ว่าเซียวหลินอี้เองก็ติดโรคนี้เช่นกัน​ พลางเอ่ยอย่างกังวล

“เจินเจินมิได้อยากทำให้กวนอิ่งลำบากใจเพคะ​ แต่กลัวว่าองค์ชายอาจมิได้ป้องกันตัวจากนางแล้วถูกนางหลอก!”

“มิต้อง...”

ใบหน้าของเซียวหลินอี้ดูมิสู้ดี ร่างกายของตนสามารถพิสูจน์ได้ เขาจะมิเชื่อสิ่งที่จ้าวเจินเจินพูดได้เยี่ยงไร!

“ฆ่าหมอพวกนี้ให้หมด!”

เซียวหลินอี้สั่งออกมาอย่างเย็นชา

จ้าวเจินเจินยิ้มเยาะในใจ แต่แสร้งทำท่าทีเป็นกังวล

“องค์ชาย วันนี้เจินเจินได้ยินมาอีกเรื่องเพคะ… เงินทั้งหมดในร้านค้าของตระกูลกวนถูกองค์ชายเว่ยปล้นไปแล้วเพคะ!”

“ว่ากระไรนะ?”

เซียวหลินอี้เด้งตัวลุกขึ้นยืนทันที พลางเอ่ยอย่างร้อนใจ “ข่าวนี้เป็นเรื่องจริงรึ?”

จ้าวเจินเจินพยักหน้า “ลูกพี่ลูกน้องของหม่อมส่งคนมาบอกเพคะ​ เขามีร้านอยู่ใกล้​ ๆ​ ของตระกูลกวน​ ได้ยินมาว่าเมื่อคืนวานนี้ หัวหน้า​องครักษ์ขององค์ชายเว่ยพาคนไปปล้น!”

จ้าวเจินเจินเงียบไปครู่หนึ่ง​ แล้วเอ่ยขึ้นมาอีกครั้งอย่างลังเล “บางทีพวกเขาอาจเข้าใจผิดก็ได้...”

ไม่รอให้จ้าวเจินเจินพูดต่อ เสียงของหัวหน้าองครักษ์ของเซียวหลินอี้ก็ดังมาจากด้านนอก

“องค์ชาย กระหม่อมมีข่าวสำคัญมาทูลรายงานพ่ะย่ะค่ะ!”

“เข้ามา!”

เซียวหลินอี้กังวลยิ่ง

เพื่อที่จะได้ทรัพย์สินของตระกูลกวน เขาก็อดทนต่อความรังเกียจกวนอิ่ง แล้วรับกวนอิ่งสารเลวนี่เข้ามา

บัดนนี้ผลประโยชน์อันใดก็มิได้ ทั้งยังป่วยอีก!

หากข่าวเป็นจริง เขาก็อยากจะสับกวนอิ่งให้ตายไปเสีย

หัวหน้าองครักษ์รีบเดินเข้าไป เห็นจ้าวเจินเจินไม่ห้าม​ จึงเอ่ยไปตรง​ ๆ

“องค์ชาย วันนี้อิ่งเอ๋อร์มิสบาย​ มิสามารถปรนนิบัติองค์ชายได้! องค์ชาย…”

ไม่รอให้กวนอิ่งพูดต่อ เซียวหลินอี้ก็เอาแส้ฟาดหน้านางทันที

เสียงเพียะดังขึ้น​ ทันใดนั้นใบหน้าของกวนอิ่งก็เป็นรอยเลือด

“องค์ชาย… เป็นกระไรไปเพคะ?”

กวนอิ่งกุมหน้าอย่างมึนงง​ พลางตะโกนขึ้นมา

“มิสบายรึ? ช่างแย่จริง ๆ​!”

เมื่อเซียวหลินอี้นึกถึงโรคที่ติดจากนางสารเลวผู้นี้ ก็ขึ้งโกรธมากจนอยากจะฆ่านางเสีย

“นางสารเลว… เจ้ากล้าดีเยี่ยงไรมาทำให้ข้าเดือดร้อน!”

เซียวหลินอี้อายที่จะพูดเรื่องโรคของตน​ จึงเอาแส้ฟาดกวนอิ่งอย่างโหดร้าย

“องค์ชาย… องค์ชายบ้าไปแล้วรึ? ตีหม่อมฉันด้วยเหตุใด?”

กวนอิ่งกลิ้งไปมาอยู่บนเตียง พยายามหลบแส้ของเซียวหลินอี้

แต่เตียงใหญ่มาก นางจะไปหลบที่ใดเล่า?