ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 484

หลิงอวี๋และทั้งสองคนนำหัวกวนอิ่งมาถึงหน้าหลุมศพของหลิงซินเรียบร้อย

เถาจื่อกำลังวางหัวคนลงหน้าหลุมศพหลิงซินพลางพูดประโลม

“หลิงซินไปสู่สุคติเถิด! คุณหนูล้างแค้นให้เจ้าแล้ว!”

หลิงอวี๋จ้องหลุมศพหลิงซินอย่างเงียบงัน แม้จะช่วยหลิงซินล้างแค้นแล้ว แต่หัวใจหลิงอวี๋ก็ยังคงหนักอึ้งนัก

หลิงซินยังเด็ก… และนางยังมิได้ใช้ชีวิตให้มีความสุขเลย!

คนต่ำช้ายิ่งกว่าสัตว์เช่นกวนอิ่ง… สมควรตายจริง ๆ!

หลิงอวี๋แอบสาบานว่า ต่อไปนางจะมิปล่อยให้เกิดเรื่องเช่นนี้กับคนข้างกายตนอีกเด็ดขาด นางจะปกป้องทุกคนอย่างเต็มกำลัง!

ครั้นทำพิธีเซ่นไหว้หลิงซินเสร็จ เถาจื่อก็ถือหัวกวนอิ่งหมายหาที่ฝังสักที่

การวางหน้าหลุมศพอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้จะก่อเรื่องเอาได้!

เมื่อหลิงอวี๋เห็นสถานการณ์จึงรีบปราม “อย่าฝัง หัวคนยังมีประโยชน์อยู่!”

เถาจื่อมองทางหลิงอวี๋ค่อนข้างสับสนพลางกล่าวเฉยเมย “คุณหนู มันมีประโยชน์ันใดเจ้าคะ! ขนาดสุนัขยังมิกินหัวคนเลยเจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋ยิ้มมีเลศนัย “เอากลับไปถวายเซียวหลินเทียนเถอะ!”

ช่วงหลายวันมานี้ เซียวหลินเทียนก็ออกแรงวางกลเช่นกัน

การที่นางกับท่านกวนเอ้อร์ขนย้ายสมบัติของตระกูลกวนได้ราบรื่น เป็นเพราะเซียวหลินเทียนใช้สัมพันธไมตรีกับเหล่าสหาย

ฉะนั้นจึงไม่ถูกทหารพบตอนพวกเขาขนย้ายทรัพย์สินร้านค้าของตระกูลกวนในยามดึก

แม้เถาจื่อจะไม่เข้าใจว่าเหตุใดหลิงอวี๋ถึงส่งหัวคนให้เซียวหลินเทียน แต่ก็ยังห่อมันกลับตำหนักอ๋องอี้อย่างเชื่อฟัง

หลิงอวี๋พาเถาจื่อไปส่งให้เซียวหลินเทียน ครั้นเซียวหลินเทียนเห็นหีบกมิได้แสดงท่าทีสงสัยอันใด

แต่ลู่หนานกลับขวัญหนีดีฝ่อ

เป็นเพราะหูของหลิงซินที่ถูกยัดใส่หีบส่งกลับมาในเหตุการณ์วันนั้น

สองวันมานี้ใจเขาเลยยังรู้สึกเจ็บปวดต่อหีบนัก

ลู่หนานชี้หีบพลางถามด้วยสีหน้าไม่สู้ดี

“พระ… พระชายา… นี่คงมิใช่หัวของคนผู้นั้นใช่หรือไม่ขอรับ?”

ถึงแม้หลิงอวี๋จะไม่บอกแผนตนทั้งหมด แต่จากรายละเอียดบางอย่าง และยังมีข่าวที่อิ๋นฮู๋ไปสืบถาม เขาก็พอจะเดาคร่าว ๆ ได้บ้างแล้ว

เมื่อเห็นหลิงอวี๋นำหัวกวนอิ่งกลับมาในบัดนี้

เซียวหลินเทียนคิดโยงไปยังตอนองค์ชายเว่ยส่งคนลอบฆ่าตนในคราก่อน และเรื่องที่แย่งกิจราชการฟื้นฟูย่านการค้าของตน…

ตอนนั้นตนยังคิดจะให้องค์ชายคังไปรับมือกับองค์ชายเว่ย ทั้งยังจะเอาหลักฐานที่ตนรวบรวมได้มาแอบเปิดเผยให้องค์ชายคังด้วย

เซียวหลินเทียนพลันยิ้มน้อย ๆ เอ่ยว่า “ขอบใจสำหรับของขวัญจากเจ้า! ตัวข้าขอรับไว้!”

“ท่านอ๋อง ท่านจักเอาสิ่งนี้ไปทำอันใดพ่ะย่ะค่ะ!” ลู่หนานกล่าวร้อนใจ

“เจ้าให้อิ๋นฮู๋มารับแล้วส่งไปฝังไว้ภูเขาหลังเรือนชนบทขององค์ชายคังเสีย!”

เซียวหลินเทียนออกคำบัญชาที่เป็นขั้นเป็นตอน “จากนั้นค่อยส่งคนไปปล่อยข่าวอย่างช้า ๆ ว่า องค์ชายคังเอาสมบัติของตระกูลกวนไป ทว่ากวนอิ่งทำพระองค์ติดกามโรค! ฉะนั้นองค์ชายคังจึงฆ่าคนปิดปาก!”

“อีกอย่าง ต้องดึงดูดคนมาหาศีรษะของกวนอิ่งให้พบในเวลาที่เหมาะสม แล้วค่อยปล่อยข่าวว่าองค์ชายคังยังสังหารหมอบริสุทธิ์ไปหลายคนเพื่อปกปิดกามโรคของพระองค์เอง!”

เมื่อหลิงอวี๋ฟังวาจาเช่นนี้ของเซียวหลินเทียนก็พลันยิ้มปริ่มเปรมทันใด

เซียวหลินเทียนเข้าใจเจตนาที่ตนส่งหัวกวนอิ่งให้เขาดังคาด!