ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 528

คนที่ยืนอยู่ข้างองค์หญิงหกคือหวางซือแม่เลี้ยงของหลิงอวี๋ นางพาหลิงเยี่ยนไปคุยกับฮูหยินเหล่านั้นด้วย

หลิงอวี๋เหลือบมองหวางซือ นึกถึงสิ่งที่หลิงหว่านบอกเมื่อครู่ด้วยความรู้สึกรังเกียจในใจ

ใบหน้าของหวางซือดูซีดเซียวเล็กน้อย แม้ว่านางจะทาแป้งหนา ๆ แต่ก็มิสามารถซ่อนความซีดเซียวได้

ดูเหมือนว่ากู่ซุ่ยจะมีความดีความชอบมาก!

หลิงเยี่ยนดูท่าทางมีความสุขดี นางสวมชุดสีชมพู ตรงกระโปรงกับคอเสื้อมีด้ายสีทองประดับอยู่

เมื่อเทียบหลิงเยี่ยนกับหลิงหว่านแล้ว เห็นได้ชัดเลยว่าหลิงหว่านดูโทรมมาก

“องค์หญิงหก!”

หลิงอวี๋เป็นฝ่ายพาหลิงหว่านเข้าไปทักทาย

หลิงหว่านทำความเคารพอย่างรู้มารยาท นางเป็นลูกสาวของคนที่มีความผิด เทียบมิได้กับหลิงอวี๋เลย

องค์หญิงหกแสร้งทำเป็นมองมิเห็นหลิงหว่าน แต่ยิ้มให้หลิงอวี๋อย่างอบอุ่น

“พี่สะใภ้สี่ ข้าคิดว่าท่านจักมิมาร่วมงานชมบุปผาเสียแล้ว แต่ท่านก็มา!”

“วันนี้ต้องสนุกมากแน่!”

หลิงอวี๋ยิ้มเล็กน้อย “องค์หญิงเชิญ หลิงอวี๋จักมิมาได้เยี่ยงไร!”

“งานบุปผาขององค์หญิงจัดได้ประสบความสำเร็จอย่างมากทีเดียว หลิงอวี๋ได้เห็นบุปผานานาพันธุ์ องค์หญิงหกคงใช้ความตั้งใจอย่างมากในการเตรียมงานเพคะ!”

เซียวทงยิ้มอย่างมีเลศนัย “นั่นเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว! ข้าเตรียมงานชมบุปผาวันนี้มานานมากแล้ว! หากท่านมิมาข้าคงรู้สึกเสียใจมาก!”

“จริงสิ แม่ของท่านก็อยู่ตรงนี้ ไม่ทักทายแม่ของท่านหน่อยหรือ?”

เซียวทงยิ้มอย่างมีความสุข

สีหน้าของหวางซือก็ดูไม่ดีขึ้นมาทันที พูดอะไรไม่ออก

นางจะกล้าบอกว่านางมีศักดิ์สูงกว่าองค์หญิงหกได้เยี่ยงไรเล่า!

เช่นนี้มิได้ ด้วยความกล้าหาญของนาง นางจึงมิกล้าให้หลิงอวี๋ขอโทษ

หลิงอวี๋มองฮูหยินจูพลางหัวเราะเยาะ “ฮูหยินท่านนี้ ท่านพ่อกับท่านปู่ของข้ายังมีชีวิตอยู่ นอกจากนี้ ข้าได้แต่งงานเข้าตระกูลเซียวแล้ว

“องค์ไทเฮา ฮองเฮาและองค์จักรพรรดิต่างก็เป็นผู้อาวุโสของหลิงอวี๋ หากข้าหลิงอวี๋ทำสิ่งใดผิด พระองค์จักทรงสั่งสอนข้าเอง!”

“เหตุใดเล่า องค์ไทเฮากับองค์จักรพรรดิ ทั้งยังท่านปู่กับท่านพ่อของข้าต่างมิได้บอกว่าหลิงอวี๋เป็นคนอกตัญญู ท่านก็มาสั่งสอนข้าแทนพระองค์แล้วหรือ?”

“ฮูหยินจู หรือว่าท่านคิดว่า ท่านรู้กฎเกณฑ์ดีกว่าไทเฮากับจักรพรรดิหรือ? หรือว่าท่านคิดว่าคำสั่งสอนของตระกูลจูของท่านดีกว่าของตระกูลหลิงของข้าอย่างนั้นหรือ?”

“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เหตุใดจึงมิเห็นว่า ท่านกับบุตรีของท่านแสดงความเคารพต่อข้าเล่า?”