ครั้นหลิงอวี๋พบว่าบรรลุเป้าหมายก็ปรบมือทั้งกล่าวยิ้ม ๆ
“ข้าว่าแล้วเชียว องค์หญิงต้องมีเครื่องประดับมากมาย พี่ ๆ น้อง ๆ ทั้งหลาย ผู้ใดที่คว้าชัยได้จักต้องขอบพระทัยองค์หญิงหกเป็นแน่!”
หลิงอวี๋เชิดริมฝีปาก หัวใจเซียวทงเต้นรัวทันใด สีหน้าผกผันไปเล็กน้อย ราวกับกลัวว่าหลิงอวี๋จะเล็งเครื่องประดับบางอย่างของตนอีก
บนตัวเซียวทงไม่มีของล้ำค่าอะไรเหลือแล้ว ยกเว้นหยกห้อยเอวชิ้นนั้นที่องค์จักรพรรดิมอบให้ หรือนางจะเอาหยกห้อยเอวไปเป็นรางวัลอีกเล่า?
“เป็นไปมิได้เด็ดขาด!”
หากหลิงอวี๋กล้าขอหยกห้อยเอวเป็นรางวัลอีก นางจะชักสีหน้าใส่นางเดี๋ยวนี้เลย!
เมื่อหลิงอวี๋เห็นสีหน้าเซียวทงเป็นสีเขียวก็ยิ้มน้อย ๆ กล่าวอย่างใส่ใจ
“องค์หญิงหกนำสมบัติล้ำค่าออกมามากปานนี้แล้ว สำหรับชิ้นที่สี่ก็ให้คนอื่นออกแทนเถอะเพคะ!”
หลิงอวี๋มองทางจ้าวเจินเจิน กล่าวพลางยิ้มตาหยีว่า
“เมื่อครู่องค์หญิงหกตรัสว่าภาพเขียนของพี่สะใภ้รองไร้ผู้ใดเทียม หลิงอวี๋จำได้ว่าพี่สะใภ้รองได้ที่หนึ่งของงานบุปผาในปีที่แล้ว ทั้งยังลือว่าผู้ที่ได้ที่หนึ่งนั้นได้รับรางวัลเป็นมงกุฎดอกโบตั๋น!”
“ว่ากันว่ามงกุฎดอกโบตั๋นได้รับการสนับสนุนจากตระกูลกวนในครานั้น บนมงกุฎประดับอัญมณีเจ็ดสี ไม่เพียงมีค่ายิ่ง แต่ยังเป็นเกียรติที่เงินหาซื้อมิได้ด้วย… ซึ่งเป็นมงกุฎสัญลักษณ์ของสตรีผู้มีพรสวรรค์แห่งเมืองหลวง!”
จ้าวเจินเจินยิ้มน้อย ๆ พลางกล่าวอย่างใจกว้าง
“น้องสะใภ้สี่ความจำดียิ่งนัก! มิผิด เป็นข้าได้รับมงกุฎดอกโบตั๋นเอง!”
“วันนี้ข้าก็นำมา หากผู้ใดคว้าชัยชนะด้านดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์และการวาดภาพได้ ผู้นั้นจะได้รับมงกุฎดอกโบตั๋นนี้ไป…นี่คือประเพณีของงานบุปผาตั้งแต่อดีต!”
ครั้นจ้าวเจินเจินโบกมือ นางรับใช้ของนางไป๋ผิงจึงเปิดผ้าไหมแดงบนถาดในมือออกทันที
เมื่อฝูงชนเห็นต่างร้องขึ้นอย่างตกตะลึง
มงกุฎดอกโบตั๋นถูกสร้างขึ้นจากทองคำทั้งหมด บนกลีบดอกคือลายฉลุไหมทอง แต่ละกลีบประดับด้วยอัญมณีเจ็ดสี
“ในเมื่อน้องสะใภ้สี่พูดแบบนี้ ข้าก็ขอพยายามเต็มที่แล้วกัน… เพราะข้าก็หักใจเสียมงกุฎดอกไม้ที่งามขนาดนี้ไปมิได้!”
เมื่อเซียวทงได้ยินถ้อยคำของจ้าวเจินเจินก็ตาเป็นประกายฉับพลัน นางจะลืมไปได้เช่นไรว่าจ้าวเจินเจินคือสตรีมีพรสวรรค์อันดับหนึ่ง!
ตราบใดที่จ้าวเจินเจินคว้าชัยด้านดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์และการวาดภาพได้ เช่นนั้นของรางวัลสามชิ้นที่ตนเสนอนั้นก็จะเป็นของจ้าวเจินเจิน
นางมีความสัมพันธ์อันดีกับจ้าวเจินเจิน หากนางขอให้จ้าวเจินเจินคืนตน นางต้องคืนของให้แน่!
เมื่อคิดว่าตัวเองกำลังจะทำให้หลิงอวี๋ต้องอัปยศโดยไม่เสียสิ่งใดเลย เซียวทงจึงกล่าวอย่างฮึกเหิม
“รางวัลข้าก็ล้วนเสนอแล้ว เช่นนั้นตอนนี้เริ่มการแข่งขันความสามารถกันได้เลย!”
“ช้าก่อน!”
หลิงอวี๋พูดอย่างใจเย็น “รางวัลนั้นมีแล้ว แล้วการตัดสินเล่าเพคะ? หากองค์หญิงหกมิตรัสกฎให้ชัดเจน ประเดี๋ยวมีคนเถียงกันขึ้นมาจักทำเช่นไรเล่าเพคะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........