ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 561

ทุกคนด้านล่างไม่มีใครเห็นเกมหมากล้อม แต่เห็นว่าหลิงอวี๋ประมือกับจ้าวเจินเจินได้นานถึงเพียงนี้ก็ยังไม่พ่ายแพ้ก็รู้สึกประหลาดใจ

พระชายาอ๋องอี้ผู้นี้เล่นหมากล้อมเป็นจริง ๆ หรือ?

องค์ชายคังยิ้มให้เซียวหลินเทียนอย่างไม่พอใจพลางกล่าว

“เจินเจินของข้านี่ใจดีจริง ๆ ไม่อยากให้พระชายาอ๋องอี้พ่ายแพ้แบบดูแย่เกินไปนัก จึงยอมอ่อนข้อให้นางตลอด…”

เซียวหลินเทียนยกมุมขึ้นยิ้มเยาะ จ้าวเจินเจินใจดีรึ?

หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นกับหลิงซินและเรื่องคิดร้ายกับตน เซียวหลินเทียนก็มิสนใจจ้าวเจินเจินแล้ว

คนที่มองชีวิตคนไม่มีค่าอะไรเลยเพื่อบรรลุเป้าหมายเยี่ยงจ้าวเจินเจิน จะมีความเมตตาต่อหลิงอวี๋ได้เยี่ยงไรกัน!

เมื่อเห็นว่าจ้าวเจินเจินกับหลิงอวี๋ต่อสู้กันมานานก็ยังไม่มีผู้ชนะ ความมั่นใจของเซียวหลินเทียนที่มีต่อชัยชนะของหลิงอวี๋ก็เพิ่มขึ้นมาก

หลิงอวี๋จะต้องชนะแน่นอน!

อีกด้านหนึ่งฝ่ามือของหลิงหว่านมีเหงื่อออกแล้ว นางมองไปบนเวทีอย่างประหม่า ธูปใกล้จะมอดแล้ว เหตุใดยังไม่มีผู้ชนะอีกหรือ?

เมื่ออันซินเห็นว่าหลิงหว่านรู้สึกกังวล ก็ปลอบนางพลางเอ่ย

“หว่านเอ๋อร์มิต้องกังวลไปหรอก แม้ว่าพี่หลิงหลิงจะแพ้พระชายาคังก็มิใช่เรื่องน่าอายกระไร เพราะพระชายาคังเก่งทั้งดนตรี หมากล้อม อักษรศิลป์ และการวาดภาพเป็นอย่างมาก!”

เมื่อครู่เจียงอวี้เพิ่งแข่งกับหลิงอวี๋มา และได้เห็นพลังของหลิงอวี๋แล้ว จึงกระซิบข้างหูของหลิงหว่าน

“เชื่อพี่สาวของเจ้าเถิด นางจะชนะเกมหมากล้อมนี้อย่างแน่นอน!”

หลิงหว่านเอ่ยออกไป “เจ้ามิต้องปลอบข้าแล้ว ข้ารู้ว่าเมื่อครู่เจ้ายอมให้นาง… เมื่อก่อนพี่หลิงหลิงเอาชนะข้ามิได้ด้วยซ้ำ... นางจะชนะได้เยี่ยงไร!”

ยังมิทันที่หลิงหว่านจะพูดจบ ก็ได้ยินเสียงเย็นชาของหลิงอวี๋ดังขึ้นมา

“พระชายาคัง หมดเวลาแล้ว เจ้าแพ้แล้ว!”

จ้าวเจินเจินยังคงถือเม็ดหมากล้อมอยู่เลย กำลังคิดว่าจะวางมันตรงที่ใด พอได้ยินสิ่งนี้ก็ตะโกนขึ้นมา

“เดี๋ยวก่อน ข้าวางหมากล้อมนี้ลงก็สามารถเอาชนะได้แล้ว...”

ปากนางกำลังเอ่ย แต่เม็ดหมากล้อมยังคงมิได้วางลงไป

องค์ชายคังยืนขึ้นพลางเอ่ย “การแย่งชิงที่หนึ่งไม่สามารถจำกัดเวลาเพียงแค่ธูปดอกเดียวเช่นก่อนหน้านี้ได้ หลวงจีนอวี๋ ให้เวลาพวกนางอีกหน่อยเถิด!”

“พาข้าขึ้นไป!”

เซียวหลินเทียนมีหรือจะยอมให้องค์ชายคังกับจ้าวเจินเจินกลั่นแกล้งหลิงอวี๋ เขากลัวว่าหลิงอวี๋จะเสียเปรียบ จึงสั่งให้ลู่หนานพาตนขึ้นไปด้วย

บัดนี้แม้แต่องค์ชายสามรุ่ยก็อยู่เฉยมิได้แล้ว เขาไม่คาดคิดว่าหลิงอวี๋ที่ทุกคนพูดกันปากต่อปากว่าไร้การศึกษาไร้ความสามารถจะสามารถเอาชนะจ้าวเจินเจินสตรีผู้มีความสามารถมากที่สุดในเมืองหลวงได้

เขาเดินตามไปอย่างอยากรู้อยากเห็น อยากดูเกมหมากล้อมระหว่างทั้งสองคน

คนที่เหลือไม่มีสถานะเป็นองค์ชาย จึงได้แต่จ้องมองเหล่าองค์ชายที่ทำการตัดสินใจอย่าสนอกสนใจ

กลุ่มคนบนเวทีเบียดเสียดกันอยู่รอบกระดานหมากล้อม พลางมองอย่างตั้งใจ

เพราะว่าหลวงจีนอวี๋เป็นปรมาจารย์ด้านหมากล้อม เพียงแค่มองไม่เท่าไหร่ เขาก็ชี้ไปที่กระดานหมากล้อมพลางเอ่ย “พระชายาคัง ท่านแพ้แล้วจริง ๆ...”

“หมากสีดำเหล่านี้ของท่านตายไปหมดแล้ว ควรจะกำจัดออกไป…”

หลังจากที่หลวงจีนอวี๋ชี้ให้เห็น จ้าวเจินเจินก็มองออกว่าความพ่ายแพ้ของตนอยู่ที่ใด สีหน้าของนางก็ซีดราวกับกระดาษไปในทันที

หมากสีดำจำนวนมากถูกกำจัดออกไปแล้ว อย่าว่าแต่ให้เวลาเพิ่มธูปอีกหนึ่งดอกกับจ้าวเจินเจินเลย แม้ว่าจะให้เวลานางอีกหนึ่งวัน นางก็พลิกความพ่ายแพ้นี้มิได้!