ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 562

ริมฝีปากของจ้าวเจินเจินสั่นเทาพูดมิออก

นางแพ้จริงหรือ?

อีกทั้งยังแพ้ให้หลิงอวี๋?

การจู่โจมจ้าวเจินเจินครั้งนี้มิใช่แค่แพ้เกมหมากล้อมเท่านั้น แต่ยังแพ้คนทั้งคนอีกด้วย!

หลายปีมานี้จ้าวเจินเจินได้เป็นแบบอย่างของสตรีผู้สูงศักดิ์ในเมืองหลวง ผู้ใดบ้างจะไม่บอกว่านางฉลาด งดงาม และมีความสามารถเหนือใคร ๆ!

แต่เมื่อครู่กู่ฉินนางก็แพ้หลิงอวี๋ บัดนี้ก็มาแพ้หมากล้อมหลิงอวี๋อีก!

นาง… นางรู้สึกอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีขึ้นมาทันที!

“เป็นไปมิได้! หลวงจีนอวี๋ ท่านต้องดูผิดไปแน่ ๆ!”

องค์ชายคังตะคอก “ท่านลองดูดี ๆ อีกทีสิ...”

หลวงจีนอวี๋โกรธจัดขึ้นมาทันที เป็นถึงองค์ชายคังแล้วเยี่ยงไรเล่า ความจริงก็คือความจริง เขาคิดจะใช้อำนาจมาบีบบังคับให้ตนเองกลับคำพูดหรือ?

“หากองค์ชายคังสงสัยในสายตาของกระหม่อม เช่นนั้นก็ลงคะแนนเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

หลวงจีนอวี๋หัวเราะเยาะพลางเอ่ย “หากคณะกรรมการตัดสินสิบคนยังมิเพียงพอ ก็เรียกให้ทุกคนในที่นี้มาดูและให้มีส่วนร่วมในการลงคะแนนได้...”

“หากวันนี้กระหม่อมตัดสินผิด กระหม่อมจะไม่แตะต้องหมากล้อมอีกต่อไปในชีวิตนี้!”

คำสาบานนี้รุนแรงมาก มีผู้ใดบ้างที่ไม่รู้ว่าหลวงจีนอวี๋เป็นผู้คลั่งไคล้หมากล้อม หากเขาไม่แตะต้องหมากล้อมอีกตั้งแต่นี้ไป สู้ฆ่าหลวงจีนอวี๋ไปเลยเสียดีกว่า

“หลวงจีนอวี๋อย่าได้โกรธเลย ให้พระชายาคังพูดเองเถิดว่านางแพ้หรือชนะ?”

หลิงอวี๋มองจ้าวเจินเจินพร้อมรอยยิ้ม

จ้าวเจินเจินตะลึง คิดฟุ้งซ่านอยู่ครู่หนึ่ง นางคิดมิออกว่าหลิงอวี๋เอาชนะตนได้เยี่ยงไร!

และยิ่งคิดมิออกเลยว่าจะกู้หน้าตนได้เยี่ยงไร!

การพ่ายแพ้ให้หลิงอวี๋ครั้งแรกเป็นเรื่องบังเอิญ แต่การพ่ายแพ้ให้หลิงอวี๋ครั้งที่สองจะนับว่าเป็นอะไรอีกเล่า!

จ้าวเจินเจินมิอยากยอมรับความพ่ายแพ้นี้ของตนเลย!

แต่สายตาหลายคู่มองกระดานหมากล้อมอยู่ นางจะปฏิเสธได้หรือ?

“หลิงอวี๋ เจ้าจะเอาชนะพี่สะใภ้สองได้เยี่ยงไร? มันต้องเป็นแผนร้ายบางอย่างจากเจ้าแน่ ๆ...”

“องค์ชายคัง ท่านทำเช่นนี้ได้เยี่ยงไร! พวกเราล้วนเป็นบุรุษผู้ยึดมั่นในคำพูด หากพูดแล้วคืนคำคนจะหัวเราะเยาะเอาได้...”

“ท่านปู่เฉิง ท่านต้องตัดสินให้ท่านอ๋องอี้นะพ่ะย่ะค่ะ! หากเขาแพ้ก็ต้องเอาดาบสามมังกรมาเดิมพัน!”

ผู้ที่สอบได้คะแนนอันดับหนึ่งคนใหม่กับคณะกรรมการตัดสินหลายคนแทบจะรอไม่ไหวที่จะขึ้นไปดูเกมหมากล้อมบนเวที

ท่านอ๋องเฉิงพูดไม่ออก มองดูองค์ชายคังที่ใบหน้าบิดเบี้ยว ในใจเขาก็โกรธมาก

องค์หญิงหกพูดคำพูดอันธพาลมาทำให้คนหัวเราะก็มากพอแล้ว

บัดนี้องค์ชายคังแพ้เดิมพันแล้วก็ยังคิดจะบ่ายเบี่ยงอย่างไม่มีความละอายอีก!

แต่ละคนนี่จะไม่ทำให้คลายความกังวลได้เลยหรือไร!

นี่จะให้คนนอกดูเรื่องน่าขำของราชวงศ์หรือ?

“พระชายาคัง เจ้าเป็นคู่กรณีในเรื่องนี้ เจ้าพูดเองเถิดว่าเจ้าชนะหรือแพ้?”

ท่านอ๋องเฉิงเอ่ยเสียงดุ