ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 593

ท่านอ๋องเฉิงมีหรือจะมองเจตนาเล็ก ๆ ของจ้าวเจินเจินไม่ออก?

เขาเหลือบมองจ้าวเจินเจินอย่างเย็นชา ดูเหมือนว่าวันนี้องค์ชายคังกับภรรยาจะอยากพิสูจน์เรื่องชู้ของหลิงอวี๋แล้วฆ่าหลิงอวี๋ไปเสีย!

ท่านอ๋องเฉิงตัดสินใจแล้วว่าจะไม่มีทางให้พวกเขาทำได้สำเร็จ!

ท่านอ๋องเฉิงยิ้มอย่างเย็นชา “ข้าเป็นผู้บัญชาการขุนนางฝ่ายในของราชสำนัก มีสิทธิ์ที่จะปกป้องชื่อเสียงของราชวงศ์”

“จ้าวซิง เจ้าน่าจะรู้นะ… การใส่ร้ายสมาชิกราชวงศ์ โทษเบาคือการโบยห้าสิบที ส่วนโทษหนักอาจถึงขั้นประหารชีวิตได้ขึ้นอยู่กับความร้ายแรงของความผิด!”

จ้าวซิงกลัวมาก ร้ายแรงถึงเพียงนั้นเลยหรือ!

แต่แล้วเขาก็นึกได้ว่าแผนของจ้าวเจินเจินนั้นสมบูรณ์แบบมาก ไม่มีทางผิดพลาดอย่างแน่นอน!

จ้าวซิงจึงมีความกล้ามากขึ้น พลางตะโกน

“กระหม่อมมีหลักฐาน… ท่านอ๋องเฉิง กระหม่อมกับเสี่ยวอวี้รักกันด้วยใจจริง… กระหม่อมมีเสื้อชั้นในที่นางมอบให้มายืนยัน!”

จ้าวซิงพูดพลางหยิบเสื้อชั้นในสีชมพูออกมา ส่วนบนมีลายเส้นบาง ๆ และมีเป็ดแมนดารินที่หันหน้าชนกันคู่หนึ่งปักอยู่ตรงกลาง

เสื้อชั้นในนี้ทำให้สตรีบางคนถึงหน้าแดงขึ้นมาทันทีที่เห็น

นั่นเป็นเสื้อผ้าส่วนตัวของผู้หญิง เอามาเปิดเผยต่อหน้าธารกำนัลได้เยี่ยงไรกัน!

“พระชายาอ๋องอี้มอบเสื้อผ้าส่วนตัวให้กับคนรัก! ยังจะบอกว่ามิรู้จักเขาอีก… ช่างใจร้ายจริง ๆ!”

คุณชายตระกูลจ้าวเอ่ยขึ้นมา

หลี่ว์จงเจ๋อเห็นเข้าก็โกรธจนหน้าเขียว พลางมองไปที่หลิงอวี๋โดยมิรู้ตัว

สิ่งที่หลิงอวี๋เอ่ยเมื่อครู่ทำให้หลี่ว์จงเจ๋อรู้ว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นแผนการของพวกองค์หญิงหก!

แต่บัดนี้ชายผู้นี้เอาของออกมาพิสูจน์แล้ว หลิงอวี๋จะหลบหนีแผนการครั้งนี้ไปได้เยี่ยงไร!

ฉินซานเองก็กังวลเช่นกัน เช่นเดียวกับหลี่ว์จงเจ๋อ เขาเองก็รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้คือแผนการขององค์หญิงหก

เสื้อชั้นในนี้ องค์หญิงหกจะต้องส่งคนไปขโมยมาเพราะจะใส่ร้ายหลิงอวี๋แน่นอน!

“หลิงอวี๋ หลักฐานยืนยันแล้ว เจ้ายังคิดจะบ่ายเบี่ยงอีกรึ?”

ทันทีที่พระสนมหรงเห็นก็ตะโกนออกมาอย่างมั่นใจ “เทียนเอ๋อร์ สตรีที่มีสามีได้หลายคนเช่นนี้ เจ้ายังอยากจะปกป้องนางอีกรึ?”

“เจ้ารีบให้ท่านอ๋องเฉิงฆ่านางเพื่อล้างแค้นให้จวนเอ๋อร์เสียเถิด!”

องค์ชายคังเห็นว่าเรื่องราวมันเปลี่ยนไป จึงถือโอกาสซ้ำเติม พลางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

“น้องสี่! ข้ารู้ว่าเจ้าโกรธ แต่ไม่ว่าจะโกรธเพียงใดก็ต้องเผชิญหน้ากับความเป็นจริง!”

เซียวทงก็ตะโกนขึ้นมาเช่น “เสด็จพี่สี่ เขามีหลักฐานมายืนยันแล้ว จะใส่ร้ายหลิงอวี๋ได้เยี่ยงไร! เสด็จพี่อย่าได้ถูกหลิงอวี๋หลอกอีกเลย!”

เมื่อจ้าวซิงได้ยินสิ่งนี้ก็ตะโกนขึ้นมา “ใช่ ๆ ๆ… กระหม่อมมีหลักฐานมายืนยันแล้ว! สหายของกระหม่อมเป็นพยานให้ได้หมดว่ากระหม่อมกับเสี่ยวอวี๋ลอบมีความสัมพันธ์กัน!”

เขาชี้ไปที่พวกคุณชายลามกที่เมื่อครู่โผล่หัวมาในสวน พลางตะโกนอย่างมั่นใจ

“ก่อนหน้านี้ที่ท่านอ๋องอี้ไปที่หุบเขาร้อยบุปผาเพื่อหายาจากแพทย์ กระหม่อมกับเสี่ยวอวี๋ก็ลอบมีความสัมพันธ์กันในไร่นาของนางอยู่หลายวันพ่ะย่ะค่ะ!”

"ต่อมาเราก็เคยแอบพลอดรักกันในเรือนหยกอำไพครั้งหนึ่งด้วย...”

พวกคุณชายเห็นว่าเมื่อครู่เพื่อนของตนถูกท่านอ๋องอี้ตบไปสี่สิบครั้งก็ยังกลัวอยู่เล็กน้อย

แต่หลังจากเห็นหลักฐานของจ้าวซิงแล้ว ก็ลืมความกลัวแล้วเอ่ยโดยพร้อมเพรียงกัน

“ใช่ เราเป็นพยานได้ว่าพระชายาอ๋องอี้กับจ้าวซิงลอบเป็นชู้กันจริง ๆ!”