ในที่สุดเสิ่นจวนก็ตื่นเต็มตา นางพยายามดิ้นรนกับกรีดร้อง “จ้าวซิง เจ้ามันสารเลว เจ้าทำกระไรกับข้า?”
“อ๊าย… ไปให้พ้น… ท่านพี่ นี่มิใช่เยี่ยงนั้นนะ ข้ากับเขามิได้มีอะไร… เขาเป็นชู้ของพี่สะใภ้...”
เสิ่นจวนบีบจ้าวซิงอย่างแรง หลังจากนั้นจ้าวซิงก็ตั้งสติได้ว่าเขาเข้าใจผิดคน
เขาเงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกใจ แล้วก็เห็นหลิงอวี๋ยืนอยู่ตรงข้ามอย่างสวย ๆ
“เสี่ยวอวี๋… นี่มันเกิดอะไรขึ้นหรือ ข้ามีนัดกับเจ้า… แล้วเหตุใดกลายเป็นนางได้?”
จ้าวซิงรีบวิ่งจะไปคว้ามือของหลิงอวี๋ แต่เถาจื่อเตะเข่าเขาอย่างแรง จนจ้าวซิงคุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังลั่น
“เสี่ยวอวี๋… เหตุใดเจ้าถึงใจร้ายกับข้าถึงเพียงนี้เล่า?”
จ้าวซิงเอ่ยอย่างเสียใจ “เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าคนที่นัดกับข้าเมื่อครู่คือเจ้า เหตุใดถึงกลายเป็นนางไปได้?”
ยังมิทันที่หลิงอวี๋จะพูดอะไร พระสนมหรงก็ตะโกนขึ้นมาก่อน “หลิงอวี๋ ได้ยินหรือไม่? ชู้ของเจ้ายอมรับแล้วว่าเจ้าคือคนที่ใส่ร้ายจวนเอ๋อร์ เหตุใดเจ้าถึงใจร้ายถึงเพียงนี้!”
“จวนเอ๋อร์คงจะไปรู้เรื่องมีชู้ของเจ้าแน่ เจ้าจึงวางแผนใส่ร้ายนางเช่นนี้!”
หลิงอวี๋หมดคำพูด จนถึงเวลานี้พระสนมหรงยังมิยอมกลับตัวอีกหรือ?
นางมองจ้าวซิงที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าตนเอง แล้วก็รู้สึกอยู่ราง ๆ ว่าเขาดูคุ้นหน้า
พอนึกดูดี ๆ นี่มันผู้ชายที่กอดคนผิดที่พบที่ภัตตาคารจี๋เสียงครั้งที่แล้วมิใช่หรือ?
ที่แท้จ้าวเจินเจินกับองค์หญิงหกก็วางแผนจะจัดการตนเองตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว!
ดูเหมือนว่างานเลี้ยงชมบุปผาในวันนี้จะมีลูกไม้นี้ต่างหากที่เป็นจุดสำคัญ!
“พระสนมหรง หลิงอวี๋เคารพพระสนมมาโดยตลอด แต่พระสนมตรัสให้ร้ายหม่อมฉันครั้งแล้วครั้งเล่า คิดว่ารังแกหม่อมฉันได้ง่าย ๆ จริง ๆ หรือเพคะ?”
หลิงอวี๋ไม่ไว้หน้าพระสนมหรงอีกแล้ว พลางเอ่ยเสียงขรึม “หากวันนี้พิสูจน์ได้ว่าเรื่องนี้มิเกี่ยวกับหม่อมฉัน พระสนมต้องยกน้ำชาขอโทษหม่อมฉันเพคะ!”
“มิเช่นนั้น หลิงอวี๋ก็ขอไปคุยกับเสด็จพ่อให้รู้เรื่อง!”
เซียวหลินเทียนเองก็ขมวดคิ้วมองพระสนมหรงเช่นกัน เขาเป็นเหมือนกับหลิงอวี๋ ก่อนหน้านี้ไม่เคยมุ่งเป้าไปที่พระสนมหรงมาก่อนเพราะเห็นแก่ที่นางเป็นผู้อาวุโส!
“เสด็จพี่… เสด็จพี่ต้องตัดสินให้หม่อมฉันเพคะ!”
เสิ่นจวนร้องไห้ไปหาเซียวหลินเทียน แต่ระหว่างทางถูกลู่หนานสกัดไว้อย่างไร้ความปรานีเสียก่อน
ลู่หนานเกลียดสตรีผู้นี้กับพระสนมหรงเข้ากระดูกดำ หากพวกนางมิใช่ป้าและลูกพี่ลูกน้องของเซียวหลินเทียน ลู่หนานคงเตะนางกระเด็นออกไปแล้ว!
เขาเห็นได้อย่างชัดเจนแล้วว่าฉากในวันนี้ล้วนเป็นการแสดงเพื่อจะใส่ร้ายพระชายาอ๋องอี้ทั้งสิ้น!
พระสนมหรงกับเสิ่นจวนเป็นญาติขององค์ชายชัด ๆ แต่กลับกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดของศัตรูไปได้!
“ท่านอ๋องเฉิง เรื่องเหล่านี้ล้วนเกิดจากหลิงอวี๋! ท่านต้องจัดการให้จวนเอ๋อร์ของหม่อมฉัน!” พระสนมหรงตะโกนใส่ท่านอ๋องเฉิงด้วยความโกรธ
จ้าวเจินเจินเห็นว่าพระสนมหรงพูดอยู่นานแต่ไม่พูดถึงประเด็นหลักเสียที จึงอดมิได้ที่จะเอ่ยขึ้นมา
“ท่านปู่เฉิง ท่านตรวจสอบดูเถิดเพคะ! คุณชายผู้นี้เอาแต่บอกว่าพระชายาอ๋องอี้เป็นคนรักของเขา แต่พระชายาอ๋องอี้บอกว่ามิใช่…”
“โธ่ พวกเราสับสนกันไปหมดแล้ว! คุณชาย ท่านมีหลักฐานหรือไม่? หากไม่มีหลักฐานจะเป็นการกล่าวหาพระชายาอ๋องอี้นะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........