หลิงอวี๋โกรธจนหน้าเขียว หยิบขวดยาแก้พิษกับเข็มออกมาฉีดเข้าไปที่เด็กก่อน ตอนนี้นางต้องจัดการกับรกและสายสะดือของจูหลาน ไม่มีเวลาตรวจสอบว่ามันเป็นพิษชนิดใด
“พี่สะใภ้สี่ ท่านกำลังทำอะไรอยู่? นั่นอะไรหรือ?”
องค์ชายเย่เห็นหลิงอวี๋แทงเข็มที่ทารก แล้วทารกก็ไม่ร้องเลยตั้งแต่เกิดมา เขาจึงเอ่ยออกมาอย่างกังวล
“อย่าได้ห่วงเพคะ หม๋อมฉันกำลังช่วยเขา!”
หลังจากที่หลิงอวี๋ฉีดยาเสร็จแล้วก็ส่งทารกให้เถาจื่อดูแล ส่วนตนก็มาจัดการจูหลานต่อ
เลือดของจูหลานยังไม่หยุดทั้งยังมากขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย
หลิงอวี๋รีบเอาเข็มเงินออกมาฝังไว้ที่จุดฝังเข็มของจูหลาน จากนั้นตะโกนไปข้างนอก
“หลิงซวน เลือดพร้อมหรือยัง?”
“อาจารย์ มาแล้วเจ้าค่ะ!”
หลิงซวนรีบเปิดประตูแล้วเอาเลือดสองถุงใหญ่มา
หลิงอวี๋สอดหลอดเลือดเข้าไปที่จูหลานก่อน แล้วจึงบ่น “เหตุใดจึงช้าถึงเพียงนี้”
หลิงซวนยิ้มอย่างขมขื่นพลางเอ่ย “ข้างนอกทะเลาะกันรุนแรงมากเจ้าค่ะ! พระชายาเว่ยจะเดินนำออกไป แม่นางซือกับนางผดุงครรภ์สองคนก็บอกว่าที่นี่ไม่ใช่เรื่องของพวกนางแล้ว เหตุใดถึงไม่ยอมให้พวกนางออกไป!”
“ทั้งยังบอกว่าท่านอ๋องอี้ใช้อำนาจเกินไป จะไปร้องเรียนต่อองค์ชายเว่ยและองค์จักรพรรดิเจ้าค่ะ!”
“เลือดนี้ได้มาหลังจากที่ท่านอ๋องอี้ปรามพวกนางไว้ได้แล้วจึงค่อยหาคนเจ้าค่ะ!”
เมื่อครู่หลิงอวี๋ตั้งใจช่วยจูหลานทำคลอด มิได้สนใจเสียงข้างนอกเลย จึงมิได้สังเกตเสียงทะเลาะกันข้างนอกเลยจริง ๆ
“ช่วยข้าตัดสายสะดือให้พระชายาเย่หน่อย… องค์ชายห้า ป้อนโสมให้จูหลานหน่อยเถิดเพคะ!”
หลิงอวี๋อาศัยจังหวะที่ทั้งสามคนกำลังยุ่งอยู่ เอาอาเจียนกับรกของจูหลานไปซ่อนไว้หลังฉากกั้น
จากนั้นนางก็รีบเข้าไปตรวจสอบในมิติ แล้วรีบหยิบยาแก้พิษกับเข็มเติมเลือดออกมา
หลังจากให้เลือดประกอบกับกินโสมเข้มข้นเข้าไปแล้ว การเต้นของหัวใจจูหลานก็เริ่มฟื้นตัวอย่างช้า ๆ
ทันใดนั้นความโกรธขององค์ชายเย่ก็ปะทุขึ้นมา เขาหันหลังจะไปคิดบัญชีกับพระชายาเว่ย!
“องค์ชายน้อง… อย่าใจร้อนเพคะ!”
หลิงอวี๋รีบดึงเขาไว้ พลางกระซิบ “ประเดี๋ยวท่านออกไปหาคนตรวจสอบเรื่องรถม้า… อย่าเพิ่งรีบร้อนไปคิดบัญชีกับพระชายา...”
“เพราะหม่อมฉันสงสัยว่านางผดุงครรภ์ทั้งสองกับแม่นางซือนั้นมีจุดที่น่าสงสัยอยู่! ท่านรอหม่อมฉันก่อนเถิดเพคะ หม่อมฉันขอตรวจสอบว่าพวกนางวางยาพิษชนิดใด!”
หัวใจขององค์ชายเย่สั่นไหวเมื่อได้ยินสิ่งที่หลิงอวี๋ “พี่… พี่สะใภ้สี่… ท่านหมายถึงมีคนมากกว่าหนึ่งคนที่ต้องการทำร้ายหลานหลานกับลูกของข้าหรือ?”
หลิงอวี๋พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “พระชายาเว่ยหาใช่คนโง่ไม่ หากนางต้องการทำร้ายจูหลาน ไม่มีทางที่จะใช้รถม้าของนางเองไปชนเพคะ!”
“ดังนั้น หม่อมฉันสงสัยว่ามีคนอย่างน้อยสองฝ่ายที่ไม่อยากให้จูหลานให้กำเนิดเด็กคนนี้อย่างปลอดภัย!”
องค์ชายเย่ขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็นึกถึงยาเม็ดในอาเจียนของจูหลานได้ เข้ารีบไปหยิบก้อนกระดาษขึ้นมาจากพื้นทันที
“พี่สะใภ้สี่ ท่านลองดูว่ามีอะไรผิดปกติกับยาเม็ดนี้หรือไม่ทีเถอะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........