ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 642

เมื่อทั้งสองเดินกลับไปก็เห็นคนยืนต่อแถวยาวรอโจ๊กอยู่ฝั่งตรงข้าม

แต่จ้าวเจินเจินก็ยังไม่ปรากฏตัว!

“ท่านพี่ ท่านคิดว่ามันแปลกหรือไม่? จ้าวเจินเจินไม่อยากพึ่งการแจกโจ๊กมาสร้างชื่อเสียงที่ดีหรอกหรือ? นี่มันนานแค่ไหนแล้ว? ไฉนยังมิเห็นนางอีกเล่า!”

หลิงอวี๋มองไป โจ๊กทางนั้นน่าจะต้มพร้อมแล้ว แต่ยังไม่ได้แจกจ่าย

“นางจะต้องมาแน่! อีกอย่างข้ากล้ารับรองกับเจ้าเลยว่านางจะหาทางอื่นสร้างชื่อเสียง!”

คำพูดของหลิงอวี๋ไม่ได้เกิดจากการคาดเดา ในเมื่อจ้าวเจินเจินมาโดยมีจุดประสงค์ที่จะชะล้างเรื่องของนาง เช่นนั้นตอนนี้ก็มีผู้แจกโจ๊กที่ศาลหลักเมืองอยู่แล้ว หากนางมาก็เป็นเพียงผู้แจกโจ๊กธรรมดา ๆ

หากต้องการดึงความสนใจของผู้ลี้ภัยไปที่นาง มีเพียงต้องหาทางอื่นเท่านั้น

ในขณะที่พูดอยู่นั้น ก็มีคนตะโกนขึ้นมา "พระชายาคังมาแล้ว… พระชายาคังบอกว่ากินแค่โจ๊กคงจะไม่อิ่ม วันนี้นางจึงเตรียมหมั่นโถวขาวมาให้ทุกคนด้วย!"

“โอ้โห…”

เมื่อได้ยินผู้ลี้ภัยเหล่านั้นต่างก็ยินดี

พวกเขาหลายคนไม่ได้กินอะไรมานานแล้ว ตอนนี้ได้ยินว่าไม่ได้มีแค่โจ๊กเท่านั้นแต่ยังมีหมั่นโถวแป้งขาวด้วย ใครเล่าจะไม่ตื่นเต้น?

ทันใดนั้น ผู้คนก็กรูกันไปต่อแถวที่ศาลาแจกโจ๊กของตำหนักองค์ชายคังกันใหญ่

หลิงหว่านเห็นว่าศาลาโจ๊กของพระชายาผิงหนานมีคนต่อแถวเหลืออยู่ไม่กี่คน นางก็เบิกตากว้างด้วยความโกรธทันที

“พี่หลิงหลิง นางทำเช่นนี้ได้เยี่ยงไร! โจ๊กที่ครอบครัวของอันซินเตรียมมาจะแจกต่อได้หรือไม่?”

“นี่นางกำลังฝ่าฝืนกฎ...”

“ใจเย็น ๆ ห่อน!”

“ใช่แล้ว พระชายาคังกับองค์ชายคังต่างเป็นคนใจบุญมาก นึกถึงว่าพวกเขาจะไม่พอกิน ถึงได้ใช้เงินมากมายเช่นนี้ในการเตรียมหมั่นโถวแป้งขาวให้เรา! ข้าขออธิษฐานต่อพระโพธิสัตว์ให้องค์ชายคังกับพระชายาคังมีอายุยืนยาว!"

หลิงอวี๋เห็นว่าองค์ชายคังมาด้วย

องค์ชายคังดูท่าทางมีความกังวลและเห็นอกเห็นใจต่อผู้ลี้ภัย เขามองดูผู้ลี้ภัยด้วยรอยยิ้มที่เข้าถึงได้ง่าย พลางเอ่ยตามเหตุผล

“ถึงพวกเจ้าทุกคน พวกเจ้าทุกคนเป็นชาวฉินตะวันตก เสด็จพ่อของข้าตรัสไว้แล้ว ข้าจะปล่อยให้คนของตนมีชีวิตอยู่ในความทุกข์ยากได้เยี่ยงไร!”

“ดังนั้นข้าจึงช่วยบรรเทาความกังวลของเสด็จพ่อ ยอมใช้ชีวิตอย่างประหยัดดีกว่าปล่อยให้ชาวฉินตะวันตกต้องอดอยาก!”

“แต่ไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้าหรอก หากจะขอบคุณก็ให้ขอบพระทัยเสด็จพ่อของข้า พระองค์ที่รักราษฎรเหมือนเหล่าลูกของพระองค์ เป็นผู้นำเราให้ช่วยเหลือพวกเจ้า… พวกเจ้าอธิษฐานต่อพระโพธิสัตว์แทนข้าให้องค์จักรพรรดิทรงพระเจริญยิ่งยืนหมื่น ๆ ปี!"

ความฮึกเหิมของคำพูดเหล่านี้ทำเอาหลายคนตะโกนตามขึ้นมา

“ข้าพเจ้าขออธิษฐานต่อพระโพธิสัตว์ขอองค์จักรพรรดิทรงพระเจริญยิ่งยืนหมื่น ๆ ปี…”