เด็กหญิงมองไปทางชายชรา ครั้นเห็นชายชราไม่พูดอะไรจึงได้เอ่ยเสียงเบา “ข้าแซ่หยาง ชื่อต้ายา!”
“ต้ายา เจ้านั่งลงก่อน พี่สาวตรวจชีพจรให้เจ้าดีหรือไม่? พี่สาวเป็นหมอ ข้าจะต้องรักษาเจ้าให้หายได้แน่นอน!” หลิงอวี๋เอ่ย
หยางต้ายามองชายชราอีกครั้ง เมื่อปู่หยางเห็นว่าหลิงอวี๋และคนอื่น ๆ มีทัศนคติที่ดีมากมาโดยตลอด เขาก็พยักหน้าเงียบ ๆ
หยางต้ายาเดินออกมาจากด้านหลังปู่หยางและนั่งลงบนพื้น แล้วยื่นแขนเล็ก ๆ ออกมาให้หลิงอวี๋
หลิงอวี๋เห็นว่าบนแขนที่ยื่นออกมาของนางมีตุ่มหนองเล็กน้อยก็เอื้อมมือไปจับชีพจรของนาง
อุณหภูมิผิวหนังของหยางต้ายาสูงมาก หลิงอวี๋ให้หลิงซวนหยิบเอาที่วัดอุณหภูมิออกมาแล้วเกลี้ยกล่อมให้หยางต้ายาหนีบไว้ที่รักแร้ของนาง
“ต้ายาบอกพี่สาวได้หรือไม่ ในหมู่บ้านมีคนป่วยเยอะหรือไม่? ใครเป็นคนป่วยก่อน?”
หลิงอวี๋ถามพลางจับชีพจร
หยางต้ายามองไปทางปู่หยางเพื่อขอความช่วยเหลือ ดูเหมือนว่าคำถามของหลิงอวี๋นั้นยากมาก นางไม่รู้จะตอบเช่นไร
“คนขายเนื้อตรงทางเข้าหมู่บ้านป่วยเป็นคนแรก…”
ในที่สุดปู่หยางก็เปิดปากพูดแล้ว
ทันทีที่หลิงอวี๋ได้ยินเช่นนั้นก็รีบเอ่ยถามทันที “ปู่หยาง คนขายเนื้อป่วยตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ห้าวันก่อน!”
ปู่หยางกัดฟันแล้วพูดว่า “เขาไปขายเนื้อหมูที่หมู่บ้านตะวันออก วันนั้นเขากลับมาก็ไม่สบายจนต้องนอนอยู่ในบ้าน! วันรุ่งขึ้นเขายังฆ่าหมูแล้วเอาให้ครอบครัวต้าหู่ไว้ใช้ในงานแต่งงาน!”
“ต่อมาตอนที่งานเลี้ยงยังไม่จบ เขาก็พูดว่าปวดหัวจะกลับไปพักผ่อนแล้ว! ตอนนั้นบนตัวเขาก็เริ่มมีตุ่มหนอง…”
“วันนั้นครอบครัวของพวกเราก็ไปร่วมงานเลี้ยงที่บ้านของต้าหู่ด้วย ผลคือต้ายามีไข้ในคืนที่เรากลับมา!”
หลิงอวี๋ขมวดคิ้ว “ลูกชายลูกสะใภ้ของท่านไม่มีอาการเลยหรือ?”
“ได้ ข้าจะจัดการเดี๋ยวนี้!”
เซียวหลินเทียนเองก็กังวลใจเช่นกัน มองเห็นหยางต้ายาเป็นเช่นนี้แล้ว เซียวหลินเทียนก็รู้เลยว่า สถานการณ์มิได้เป็นไปในทางที่ดี จึงส่งองครักษ์คนหนึ่งไปขอให้ฉินซานนำกำลังมาอีกสองกลุ่มทันที
หยางต้ายาหยิบที่วัดอุณหภูมิออกมา อุณหภูมิสูงสามสิบเก้าองศา
หลิงอวี๋กล่อมให้ต้ายาเจาะเลือดแล้วจึงฉีดยาลดไข้ให้นางก่อน
“ปู่หยาง พวกเจ้ากลับบ้านก่อนเถอะ! ข้าจะหาวิธีช่วยพวกเจ้าโดยเร็วที่สุด!”
ปู่หยางคิดว่าถึงเขาพยายามจะหลบหนีไปก็ไม่มีทางรอดอยู่ดี จึงพยักหน้าเงียบ ๆ แล้วยันตัวลุกขึ้นยืนพร้อมกับจูงมือหยางต้ายาเดินเข้าไปในหมู่บ้าน
ครั้นแล้วเซียวหลินเทียนเห็นทั้งสองคนโซซัดโซเซจากไป ก็รู้สึกทนไม่ไหวเล็กน้อย เขาเดินเข้าไปแล้วอุ้มหยางต้ายาขึ้นมา
เมื่อหลิงอวี๋กำลังคิดจะยับยั้งเขา ก็เห็นเซียวหลินเทียนอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาแล้ว ดังนั้นจึงไม่พูดอะไร ไว้ค่อยให้ยาฆ่าเชื้อกับเซียวหลินเทียนอย่างดีแล้วกัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........