ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 727

เซียวหลินเทียนเดินไปเดินมาอยู่ในห้อง และครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว

หากข้าหลวงเว่ยโจวเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย เช่นนั้นแม่ทัพเซี่ยที่ประจำการอยู่ที่เว่ยโจวจะเป็นผู้บริสุทธิ์หรือไม่?

เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ข้าหลวงเว่ยโจวทำเลยจริง ๆ หรือ?

นอกจากนี้ยังมีนายทหารที่รับคำสั่งจากแม่ทัพเซี่ยอีกสองคนด้วย...

“ท่านจินต้า ให้สายลับสืบต่อไปว่าคนในรถม้าทั้งสองคันคือผู้ใด? และหยางต้าหู่ติดต่อกับพวกเขาแบบใด?”

“ยอมจำนนต่อศัตรู ทรยศต่อแคว้น หรือแค่เพราะทำการค้า!”

เซียวหลินเทียนครุ่นคิดพลางกำชับ

“พ่ะย่ะค่ะ!” ท่านจินต้ารีบจดจำไว้

“ส่งคนไปตรวจสอบแม่ทัพเซี่ยที่ประจำการอยู่กับพวกนายทหารลูกน้องเขาด้วย ดูว่ามีกี่คนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้!”

“จริงสิ ข้าจำได้ว่ากองทหารของแม่ทัพเซี่ยมีคนสามพันคนใช่หรือไม่?”

เซียวหลินเทียนเอ่ยถาม

“พ่ะย่ะค่ะ! และยังมีกองทัพชายแดนนับหมื่นที่ประจำการอยู่ที่ชายแดน… แม่ทัพเซี่ยสามารถขอความช่วยเหลือจากกองทัพชายแดนได้ในกรณีฉุกเฉินพ่ะย่ะค่ะ!”

ท่านจินต้าติดตามเซียวหลินเทียนมาหลายปีแล้ว แค่ฟังเขาก็สามารถเดาความคิดของเซียวหลินเทียนได้แล้ว นี่คือการปรับใช้กลยุทธ์อยู่

“ท่านอ๋อง กองทัพชายแดนเป็นกองทัพของแม่ทัพกู่ บุคคลนี้มิน่าจะเป็นคนที่ข้าหลวงเว่ยโจวติดสินบนได้พ่ะย่ะค่ะ!”

ท่านจินต้าเอ่ย “ภรรยาและบุตรชายหลายคนของเขาล้วนอยู่ที่เมืองหลวง ทั้งยังแต่งงานมีครอบครัวกันแล้ว เขาเป็นคนตรงไปตรงมาจึงได้ถูกกีดกันมิให้เข้ารับตำแหน่งในเมืองหลวงเสียที!”

เซียวหลินเทียนนวดขมับ “ไปตรวจสอบก่อน ข้าต้องรู้ให้แน่ว่า พวกเราสามารถใช้ได้กี่คน และมีคนกี่คนที่สมควรได้รับความไว้วางใจจากเรา!"

เซียวหลินเทียนพยักหน้าเล็กน้อย พลางเล่าถึงความสงสัยทั้งหมดที่ตนมีต่อหยางต้าหู่ เพิ่งจะเล่าถึงว่าสงสัยว่าพวกหยางต้าหู่ขายเครื่องยาสมุนไพรกับอาหารให้กับฉีตะวันออก หลี่ว์จงเจ๋อก็เบิกตาโตด้วยความตกใจ

ฉินซานเองก็ใบหน้ามืดมนลง เพราะว่าเขาเคยอยู่ในสนามรบ เขามองเห็นอันตรายในเรื่องนี้ทันที

“ท่านอ๋อง หากหยางต้าหู่กล้าขายยาให้กับฉีตะวันออก แสดงว่าข้าหลวงเว่ยโจวก็จะต้องรู้ เช่นนั้นหากเราตรวจสอบพวกเขาแล้วข่าวเผยแพร่ออกไป พวกเขาจะปล่อยพวกเราไปหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

หลี่ว์จงเจ๋อเอ่ยอย่างประหลาดใจ “แม่ทัพฉิน ท่านพูดให้ตกใจกันใช่หรือไม่ ท่านอ๋องเป็นองค์ชาย พวกเราก็เป็นแม่ทัพของราชสำนักเช่นกัน พวกเขาจะยังกล้าต่อต้านราชสำนักหรือ?”

“นั่นมิเท่ากับการกบฏหรือ?”

ฉินซานยิ้มเย็นชา “หากความผิดฐานกบฏได้รับการยืนยัน ก็จะเป็นความผิดร้ายแรงถึงขั้นประหารเก้าชั่วโคตร หากเป็นเจ้า เจ้าจะมิหาวิธีฆ่าปิดปากหรือ?”

“ฆ่าพวกเราไป แล้วก็บอกว่าเจอโจรปล้น… หรือไม่ก็เจอศัตรูเข้าโจมตีก็ได้… เราอยู่ในพื้นที่ห่างไกลเช่นนี้ ผู้ใดจะมาพิสูจน์ความจริงได้เล่า?”