ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 726

เมื่อเซียวหลินเทียนพูดจบท่านจินต้าก็ตกใจตัวแข็งทื่อ

การขายแร่เหล็ก อาหารและเครื่องยาสมุนไพรให้กับฉีตะวันออกถือเป็นความผิดกบฏที่ต้องประหารเก้าชั่วโคตร!

พวกหยางต้าหู่ช่างขวัญกล้านัก!

“ท่าน… ท่านอ๋อง… หากการคาดเดาของท่านเป็นจริง… เช่นนั้นไม่มีทางที่ข้าหลวงเว่ยโจวจะไม่รู้เรื่องนี้พ่ะย่ะค่ะ!”

ท่านจินต้าตกใจจนพูดตะกุกตะกัก หากการคาดเดาของเซียวหลินเทียนเป็นจริง เช่นนั้นพวกเขาก็เข้าถ้ำหมาป่าเสียแล้ว

คนเหล่านี้กล้าทำเรื่องที่ผิดร้ายแรงเช่นนี้ หากถูกเปิดโปงขึ้นมาก็จะเป็นเช่นสุนัขจนตรอก

เซียวหลินเทียนค้นพบความร้ายแรงของสถานการณ์อีกด้วย แม้ว่าเขาจะแค่คาดเดา เรื่องจริงก็อาจมิเป็นเช่นนั้น!

แต่หากเขาคาดเดาถูกเล่า?

เซียวหลินเทียนเอ่ยเบา ๆ “ตรวจสอบอย่างเงียบ ๆ ไปก่อน อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม ห้ามข้อมูลรั่วไหลออกไปเด็ดขาด! ตรวจสอบให้ชัดเจนแล้วเรามาวางแผนระยะยาวกันอีกที!”

ท่านจินต้าพยักหน้า จากนั้นก็เช็ดเหงื่อแล้วเดินตามเซียวหลินเทียนกลับ

เซียวหลินเทียนเดินไปหออักษรด้วยความเคยชิน หลิงอวี๋เป็นคนฉลาดมีไหวพริบ ไปหานางอาจจะหาวิธีแก้ปัญหาได้

เขาเพิ่งจะเข้าไปในหออักษร ก็เห็นฉินซานกับหลิงอวี๋กำลังยืนคุยอะไรกันอยู่ ดูจากท่าทางของหลิงอวี๋แล้ว ดูเหมือนว่าทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกสนานทีเดียว

จู่ ๆ เซียวหลินเทียนก็นึกขึ้นได้ว่า ฉินซานกับหลิงอวี๋เป็นคู่รักกันในวัยเด็ก อีกทั้งตอนนั้นฉินซานก็อยากจะขอหลิงอวี๋แต่งงานด้วย

อารมณ์ของเขาตกต่ำลงทันที

“ท่านอ๋องเสด็จแล้ว!”

ฉินซานเห็นเขาก็ทักทายทันที

เซียวหลินเทียนพยักหน้าอย่างเย็นชา หมดอารมณ์อยากคุยกับหลิงอวี๋ไปแล้ว จึงหันหลังเดินออกไป

“เซียวหลินเทียน ท่านมีอะไรหรือไม่เพคะ?”

หลิงอวี๋ตามไปเอ่ยถาม

“ไม่มีอะไร ข้าแค่มาดู!”

เซียวหลินเทียนเห็นหลิงอวี๋ก็รู้สึกไม่พอใจ จึงเอ่ยเสียงเรียบ “เจ้าคิดหาวิธีกำจัดโรคระบาดได้แล้วหรือยัง?”

“ขอบคุณท่านพี่ฉิน!” หลิงอวี๋พูดจบก็เดินเข้าไปทำงานในห้องรักษา

เซียวหลินเทียนยืนรออยู่นอกหออักษรครู่หนึ่ง

เขาคิดว่าตนโมโหเช่นนี้ หลิงอวี๋จะตามออกมาหรือไม่ แต่หลังจากยืนมาได้สักพักก็ไม่เห็นหลิงอวี๋ออกมา

เซียวหลินเทียนจึงเดินออกไปด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย

ตอนเย็น ท่านจินต้ามาแล้ว เขาให้ลู่หนานเฝ้าประตูแล้วกระซิบบอกกับเซียวหลินเทียน

“ท่านอ๋อง กระหม่อมได้ส่งคนไปตรวจสอบแล้ว ทางตะวันตกของหมู่บ้านมีการป้องกันอย่างแน่นหนาไปจนถึงภูเขาด้านหลัง นี่มิใช่วิธีป้องกันโรคระบาดเป็นแน่แท้พ่ะย่ะค่ะ!”

“สายลับบอกว่า มิกล้าเข้าใกล้เพราะกลัวจะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น จึงเดินอ้อมไปด้านหลังแล้วก็พบว่ามีถนนด้านหลังภูเขาที่กว้างขวางมากสร้างไว้ตลอดทางขึ้นภูเขา!"

“และสายลับก็โชคดีมาก ตอนที่ไปเขาบังเอิญเห็นรถม้าลึกลับสองคันเข้าไปในภูเขาพอดี เขาได้ยินราง ๆ ว่า คนในรถม้าพูดภาษาถิ่นฉีตะวันออกพ่ะย่ะค่ะ!”

เมื่อเซียวหลินเทียนได้ยินสิ่งนี้ก็ลุกขึ้นยืนทันที หากเป็นเช่นนี้การคาดเดาของตนก็ถูกต้องน่ะสิ?

หยางต้าหู่กับข้าหลวงเว่ยโจวมีการสื่อสารกันอย่างลับ ๆ กับฉีตะวันออกกระนั้นหรือ?