ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 755

“หงเอ๋อร์ มิต้องพูดแล้ว ระวังปากจะพาซวย!”

ชายวัยกลางคนกลัวว่าลูกชายจะพูดอะไรที่เป็นความผิดร้ายแรงออกไป จึงรีบจับมือเขาไว้พลางกระซิบ “ดื่มชานี้ให้เสร็จแล้วเราก็ไปกันเถอะ!”

“พ่อได้ยินมาว่า ท่านอ๋อง​อี้​มาเว่ยโจวเพื่อกำจัดโรคระบาด ในเมื่อข้าหลวงมิสนใจเรื่องของเรา บางทีเราอาจจะลองเสี่ยงกับท่านอ๋องอี้ดู!”

“ท่านพ่อ คนเลวก็เหมือนกันหมดทุกที่ ท่านพ่อถูกโบยไปสามสิบไม้แล้วยังมิยอมแพ้หรือ?”

ชายวัยรุ่นชื่อเจิ้งหงเอ่ยด้วยความโกรธ “หากท่านอ๋องอี้ผู้นั้นเป็นเหมือนข้าหลวงแล้วทุบตีท่านพ่ออย่างมิสนถูกผิดอีกเล่า เช่นนั้นมิเป็นการเอาชีวิตไปลงนรกหรอกหรือ?”

“มิไปแล้ว กินเสร็จเราก็กลับกัน!”

ฉินซานเห็นพวกเขารีบกิน แล้วเจิ้งหงก็พยุงท่านพ่อเจิ้งเดินกะโผลกกะเผลกลงไปชั้นล่าง

เขาขยิบตาให้เหอโป ให้เหอโปอยู่สืบข่าวต่อไป จากนั้นตนก็เดินตามพวกเจิ้งหงลงไปอย่างเงียบ ๆ

รถม้าของเจิ้งหงหยุดที่หัวมุมถนน เจิ้งหงพยุงพ่อขึ้นรถม้าและกำลังจะเคลื่อนรถม้าออกไป ฉินซานมองไปรอบ ๆ เห็นว่าไม่มีผู้ใดสนใจตนจึงพุ่งเข้าไปในรถม้าอย่างรวดเร็ว

“เจ้าเป็นใคร? เจ้าจะทำสิ่งใด?” ท่านพ่อเจิ้งอุทานอย่างตกใจ

เจิ้งหงก็ดึงกริชออกมาแล้วพุ่งเข้าไปหาฉินซานอย่างดุเดือดเช่นกัน

ฉินซานจับมือของเขาไว้ด้วยสายตาที่เฉียบคม พลางกระซิบ “ข้าคือแม่ทัพฉินเป็นคนของท่านอ๋องอี้ พวกเจ้าอย่าได้ลงมือแล้วคุยกับข้าหน่อย บางทีข้าอาจจะช่วยจัดการกับความยากลำบากของพวกเจ้าได้!”

เจิ้งหงตะคอก “แม่ทัพฉินอะไร เจ้าเป็นเจ้าหน้าที่ชั่ว ๆ ที่ข้าหลวงส่งมาฆ่าปิดปากพวกเราใช่หรือไม่? เราบอกแล้วว่าเราจะมิฟ้องร้อง พวกเจ้ายังมิยอมปล่อยพวกเราไปอีกหรือ?”

“วันนี้ข้าจะทุ่มชีวิตต่อสู้กับพวกเจ้าเอง!”

เขาอยากจะเอาตัวออกจากมือของฉินซาน แต่ถูกฉินซานบิดมือเขาไปตรึงไว้ที่พื้นรถม้า

ฉินซานเอ่ยอย่างจนใจ “ท่านอ๋องอี้กับข้าหลวงหยางมิใช่คนแบบเดียวกัน เขามีความเข้มงวดทางการทหารมาก แยกแยะรางวัลกับการลงโทษอย่างชัดเจน! พวกเจ้าอยากลองเสี่ยงดูมิใช่หรือ? เหตุใดเล่า โชคมาถึงหน้าบ้านเจ้าแล้ว แต่พวกเจ้ากลับมิกล้าแม้แต่จะพูดหรือ?”

“เช่นนั้นก็ได้ ถือเสียว่าข้ามาจุ้นจ้านไปเองแล้วกัน! ข้าไปแล้ว!”

ขณะที่ฉินซานกำลังจะลุกขึ้น ท่านพ่อเจิ้งก็รีบคว้าแขนเสื้อของเขาไว้

“แม่ทัพฉิน… ท่านอ๋องอี้ทรงตัดสินให้เราได้จริง ๆ หรือ? เช่นนั้น ข้าจะบอก… อย่างมากก็แค่ตาย!”

เขาทุ่มสุดตัวแล้ว แทนที่จะกลับไปเผชิญกับหนี้สินมากมาย ลองดูก็มิเสียหายอะไร

"ข้าเป็นพ่อค้าจากทงโจว ค้าขายเครื่องยาสมุนไพร ก่อนหน้านี้ได้ยินมาว่า ทางเว่ยโจวกำลังมีโรคระบาดจึงคิดจะมาหาเงินที่นี่ ข้าใช้เงินออมทั้งหมดและยืมเงินจากคนอื่นไปซื้อเครื่องยาสมุนไพรมาขาย!”

“แต่ผู้ใดจะคาดคิดว่าเมื่อมาถึงเว่ยโจว กลับเจอพวกโจรที่มาปล้นรถขนเครื่องยาสมุนไพรนับสิบคันไปจนหมด!”