ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 767

ดังนั้น แม้ว่าหลิงเสี่ยงจะมิได้อยู่ในเมืองหลวง แต่เขาก็รู้เรื่องที่หลิงอวี๋ให้กำเนิดลูกนอกสมรสแล้วถูกท่านอดีตเสนาบดีตัดขาด

หลิงเสี่ยงโกรธหลิงอวี๋มาก ถึงกับมีความคิดว่าชีวิตนี้เขามิอยากกลับเมืองหลวงไปเจอน้องสาวผู้นี้อีกแล้ว!

แต่ทุกเทศกาลในตอนที่อยู่เงียบ ๆ คนเดียวกลางคืน

หลิงเสี่ยงนอนอยู่บนเตียงก็จะคิดถึงน้องสาวฝาแฝดผู้นี้แล้วก็ใจอ่อน!

ตอนนั้นตนถูกหวางซือเลี้ยงผิด ๆ แล้วทำเรื่องโง่เขลาเหล่านั้น

น้องสาวยังเด็ก ถูกหวางซือเลี้ยงดูผิด ๆ ก็ไปโทษน้องสาวมิได้หรอก!

หลิงเสียงเซิงพ่อของเขามิสนใจพวกเขาพี่น้อง ท่านอดีตเสนาบดีก็อายุมากแล้ว หลิงเสี่ยงจะวางใจปล่อยน้องสาวไว้ในเมืองหลวงได้เยี่ยงไร!

กระทั่งเรื่องที่ท่านอ๋องอี้เฆี่ยนตีหลิงอวี๋ห้าสิบไม้เพราะนางทำผิดไปถึงถึงหูของหลิงเสี่ยง

หลิงเสี่ยงโกรธที่น้องสาวโง่เขลา แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของน้องสาวด้วย

เสี่ยวหลิงหลิงเป็นสตรีบอบบาง นางจะทนการถูกเฆี่ยนตีห้าสิบไม้ได้หรือ?

หลิงเสี่ยงอยากกลับบ้านมาก อยากจะรีบกลับเมืองหลวงแล้วพาน้องสาวของเขาออกไปด้วย

เขายอมมิแต่งงานไปตลอดชีวิตแล้วเลี้ยงดูน้องสาวของเขา!

เมื่อถูกข้าหลวงหยางขังไว้ในคุกใต้ดินเป็นเวลานานกว่าสองเดือน หลิงเสี่ยงทนทุกข์ทรมานมาก แต่มีความเชื่อสองประการที่ช่วยให้เขาเอาชีวิตรอดมาได้

หนึ่งในนั้นก็คือ หลิงอวี๋ เขาตายมิได้ เขาตายไปน้องสาวก็จะหมดที่พึ่ง!

อีกหนึ่งความเชื่อก็คือ เขาต้องไปส่งหลักฐานการสมคบคิดของพวกข้าหลวงหยางกับแคว้นศัตรูให้ได้!

เขามือาจยอมรับข้อกล่าวหาเรื่องสมคบคิดกับแคว้นศัตรูที่ข้าหลวงหยางใส่ร้ายตนได้!

เขามิอาจทำให้ชื่อเสียงในการเป็นวีรบุรุษของท่านอดีตเสนาบดีที่ทำมาตลอดชีวิตถูกทำลายด้วยมือของเขาเองได้

“ท่านพี่เสี่ยวเสี่ยง…”

เมื่อเห็นน้องสาวยืนอยู่ตรงหน้า หลิงเสี่ยงก็ตื่นเต้นจนตัวสั่นไปทั้งตัว

หลิงอวี๋เอ่ยถามอย่างสงสัย “เกิดเรื่องอันใดขึ้น?”

ท่านจินต้ายิ้มขมขื่น “สายลับบอกว่ามีข่าวลือในกองทัพชายแดนว่าหลิงเสี่ยงสมคบคิดกับแคว้นศัตรู และแปรพักตร์ไปฉีตะวันออกนานแล้ว!”

“แม่ทัพกู่มิเชื่อข่าวลือนั้น ทั้งยังให้คนตามหาหลิงเสี่ยงไปทั่วทุกที่!”

“แต่หลิงเสี่ยงถูกข้าหลวงหยางจับตัวไว้… เช่นนั้นก็หมายความว่าข้อกล่าวหาที่ว่าหลิงเสี่ยงสมคบคิดกับแคว้นศัตรูนั้นเป็นสิ่งที่ข้าหลวงหยางกับรองผู้บัญชาการอู่จงใจให้คนไปกระจายข่าว!”

หลิงอวี๋รู้สึกว่า การคาดเดาของท่านจินต้าถูกต้องจึงพยักหน้า

“พระชายา หลิงเสี่ยงหนีออกมาได้ ทั้งยังเป็นช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้… เช่นนั้นข้าหลวงหยางจะสงสัยว่าท่านอ๋องอี้ส่งคนไปช่วยเขาหรือไม่?”

ท่านจินต้าเอ่ยอย่างไม่สบายใจ “เช่นนั้นแผนที่ท่านอ๋องที่จะทำให้พวกข้าหลวงหยางหยุดชะงักก็ไม่มีประโยชน์แล้ว!”

“อีกไม่นานข้าหลวงหยางจะคิดได้ว่าหลิงเสี่ยงถูกส่งมาที่เจ่าจวง…”

หลิงอวี๋ตามทันความคิดของท่านจินต้า จึงรีบเอ่ย “ท่านอ๋องกับฉินชานมิได้อยู่ที่เจ่าจวง หากพวกเขามา เราจะไม่มีทางต้านพวกเขาไว้ได้เลย…”