ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 768

“ถอนกำลังเถิด!”

หลิงอวี๋ตัดสินใจแล้ว เซียวหลินเทียนได้จัดเส้นทางหลบหนีไว้ให้พวกเขาแล้ว ขอเพียงพวกเขาถอนกำลังไปที่ภูเขาด้านหลัง ก็จะสามารถยึดพื้นที่ภูเขาด้านหลังไว้รอการสมทบจากเซียวหลินเทียนได้

ท่านจินต้ารู้สึกว่าจะมีอันตรายจึงมาเตือนหลิงอวี๋ เมื่อเห็นหลิงอวี๋ทำการตัดสินใจแล้ว ก็เรียกพวกลู่หนานมาเตรียมพร้อมถอนกำลังทันที

ลู่หนานได้ทำการจัดตั้งกลุ่มหัวกะทิตามแผนของเซียวหลินเทียน วางแผนบุกทะลวงรั้วกั้นทางตะวันตกของหมู่บ้านไปควบคุมพวกครอบครัวของหยางต้าหู่ก่อน จากนั้นก็อพยพไปที่ภูเขาด้านหลัง

เผยอวี้รู้แผนของหลิงอวี๋กับท่านจินต้าแล้ว เขามิสนว่าตนได้รับบาดเจ็บอยู่ รีบสวมชุดเกราะแล้วไปต่อสู้ในแนวหน้า

“แม่ทัพเผย ท่านทนไหวหรือไม่?”

หลิงหว่านมองเผยอวี้ที่หน้าซีดไร้สีเลือดอย่างเป็นห่วง พลางเอ่ยถามอย่างกังวล

“ทนมิไหวก็ต้องทน หรือจะให้ข้าดูพวกเจ้าถูกคนของข้าหลวงหยางจับตัวไปเล่า?”

เผยอวี้เอ่ยอย่างรำคาญ “เจ้ามิต้องเป็นห่วงข้าหรอก เจ้ารีบไปเก็บของกับพระชายาเถอะ รอข้าจัดการพวกหยางต้าหู่ก่อน พวกเจ้าก็รีบอพยพออกไปให้เร็วที่สุด!”

ทางด้านหลิงอวี๋ ก็รีบเรียกพวกหมอเฝิงไปเก็บข้าวของ

หมอเฝิงยังคงคิดจะวางยาพิษเซียวหลินเทียน เมื่อได้ยินว่าให้พวกเขาอพยพ ก็ตะโกนอย่างมิพอใจ

“เหตุใดต้องอพยพด้วย? เรามาที่นี่เพื่อกำจัดโรคระบาดตามคำสั่งขององค์จักรพรรดิ ผู้ใดจะกล้าแตะต้องเรา!”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างจนใจ “ท่านอ๋องอี้จับได้ว่ามีหลักฐานที่ข้าหลวงหยางกับแม่ทัพเซี่ยขายเครื่องยาสมุนไพรกับอาหารให้กับฉีตะวันออก ข้าหลวงหยางสมคบคิดกับแคว้นศัตรู นี่เป็นความผิดโทษประหารเก้าชั่วโคตร!”

“ตอนนี้ท่านอ๋องอี้กำลังไปจับแม่ทัพเซี่ย เรามีกันอยู่มิกี่คน จึงทำได้เพียงต้องอพยพไปที่ภูเขาด้านหลังก่อนแล้วรอการมาสมทบจากกองทัพชายแดน!”

“หมอเฝิง ท่านมัวรีรอ มิกลัวถูกข้าหลวงหยางจับตัวไปฆ่าปิดปากหรือ? รีบเก็บของเร็วเข้า!”

หมอเฝิงตกใจมาก ฮองเฮาเว่ยเป็นคนส่งเขามา

ทางด้านเผยอวี้ กลุ่มหัวกะทิรวมตัวกันอย่างเงียบ ๆ ไปที่รั้วกั้น

ทางด้านหยางต้าหู่ยังมิได้รับข่าวใด ๆ ตอนนี้เป็นเวลากลางดึกแล้ว นอกจากผู้คุ้มกันลาดตระเวนเพียงมิกี่คน พวกครอบครัวร่ำรวยทั้งหมดทางตะวันตกของหมู่บ้านต่างหลับใหลกันหมด

เผยอวี้แบ่งออกเป็นสามกลุ่มเล็ก ๆ แล้วแอบเข้าไปในรั้วกั้นจากสถานที่ต่าง ๆ กันไป พวกผู้คุ้มกันที่ลาดตระเวนอยู่ยังมิทันได้ตอบสนองอะไรก็ถูกคนของเผยอวี้ฆ่าไปแล้ว

เผยอวี้พาคนบุกตรงไปที่บ้านของหยางต้าหู่แล้วก็ได้ยินเสียงสุนัขเห่า

ทันใดนั้นหมาป่าสิบกว่าตัวก็พุ่งเข้ามาจากทิศทางที่แตกต่างกัน แต่มีหรือเผยอวี้จะเห็นสัตว์ร้ายเหล่านี้อยู่ในสายตา จึงตะโกนออกมา “ยิงธนู!”

หลิงอวี๋รู้จากปากเซียวหลินเทียนแล้วว่า ทางตะวันตกของหมู่บ้านเลี้ยงหมาป่าไว้จำนวนมาก นางจึงเตรียมยาสลบไว้ให้เผยอวี้ด้วย

ลูกธนูของนักธนูเหล่านี้ล้วนมียาสลบอยู่ข้างใน พอยิงใส่ตัวหมาป่า ไม่กี่วินาทีก็จะออกฤทธิ์แล้ว...