ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 772

ก่อนหน้านี้อู่เวยเคยถูกฉินซานดูถูกมาก่อน จึงมีความแค้นอยู่ในใจมาโดยตลอด

ตอนนี้เมื่อมีโอกาสได้แสดงอำนาจแล้ว จึงเข้าไปลากฉินซานลงจากรถม้าด้วยตัวเอง

“หลิงอวี๋ เจ้าอยากช่วยฉินซานหรือไม่? หากอยากช่วยเจ้าก็เอาตัวออกมายอมให้จับเสียโดยดี…”

เซียวทงชี้ไปที่ฉินซานอย่างภาคภูมิใจพลางตะโกน “หลิงอวี๋ นี่คือคนรักของเจ้าเชียวนะ หรือว่าเจ้าจะยอมปล่อยให้เขาทนทุกข์ทรมาน?”

หลิงอวี๋เห็นฉินซานถูกอู่เวยกดให้คุกเข่าอยู่ที่พื้น นางก็รู้สึกใจเสีย

เซียวทงชอบฉินซานมิใช่หรือ?

นางปฏิบัติต่อฉินซานเช่นนี้ มิกังวลหรือว่าฉินซานจะยิ่งห่างไกลจากนางมากขึ้นเรื่อย ๆ

“เซียวทง อย่าได้หลงงมงายไปเลย! ข้าหลวงหยางกำลังใช้องค์หญิงอยู่ เขาทำผิดร้ายแรงเช่นนี้ จะปล่อยองค์หญิงไปได้เยี่ยงไร?”

หลิงอวี๋ยังอยากให้โอกาสเซียวทง จึงเกลี้ยกล่อมอย่างอดทน “รีบให้คนขององค์หญิงจับข้าหลวงหยางแล้วปล่อยแม่ทัพฉินไปเสียเถิด!”

เซียวทงถอนหายใจะลางก่นด่า "หลิงอวี๋ อย่าได้คิดจะโกหกข้า! เจ้าสมรู้ร่วมคิดกับฉินซาน คิดจะแปรพักตร์ไปเข้ากับฉีตะวันออก ข้าจะจับพวกเจ้าหั่นเป็นชิ้น ๆ แน่!”

“รีบยอมให้จับแต่โดยดี มิเช่นนั้นข้าจะฆ่าฉินซาน!”

ข้าหลวงหยางอยู่ด้านข้างเอ่ยอย่างวิตกกังวล “องค์หญิงหก มิต้องไปเปลืองน้ำลายกับนางหรอกพ่ะย่ะค่ะ แค่ให้บทเรียนให้นางเห็นก็พอแล้ว!”

“หลิงอวี๋ ข้าจะนับถึงสาม หากเจ้ามิยอมให้จับ เราจะตัดแขนข้างหนึ่งของฉินซานทิ้ง!”

หลิวฮุยได้ยินข้าหลวงหยางเอ่ยเช่นนี้ ก็ถือดาบก้าวไปเล็งที่แขนของฉินซาน

หลิงอวี๋โกรธจนตัวสั่น นางมองฉินซานอย่างกังวลใจ

สิ่งที่พวกข้าหลวงหยางต้องการมิใช่แค่ให้ตนยอมให้จับแต่โดยดีเท่านั้น!

หากเป็นแค่ตนคนเดียวก็หาได้เป็นไรไม่ แต่ที่ภูเขาด้านหลังยังมีหลิงเสี่ยง ท่านจินต้าและชาวบ้านผู้บริสุทธิ์เช่นหยางเม่าอยู่ด้วย!

นางจะสละทุกคนเพื่อฉินซานนเดียวได้เยี่ยงไร

ฉินซานมองออกถึงความลำบากใจของหลิงอวี๋จึงตะโกนออกไป

ฉินรั่วซือมองหลิงอวี๋อย่างลังเล แล้วหันไปขอความช่วยเหลือจากชุยหรงผู้เป็นรองผู้บัญชาการอีกคนที่ฉินซานเหลืออยู่

ปีนี้ชุยหรงเพิ่งจะอายุยี่สิบปี เขามีบุคลิกที่ตรงไปตรงมา ก่อนหน้านี้ฉินซานเคยคิดที่จะให้ฉินรั่วซือแต่งงานกับเขา

ชุยหรงเองก็ชอบฉินรั่วซือเช่นกัน เวลาว่างก็มักจะไปที่บ้านตระกูลฉิน ช่วยฮูหยินฉินทำงานต่าง ๆ ฮูหยินฉินถูกใจเขามาก

เพียงแต่ชุยหรงมาจากครอบครัวที่ยากจน ส่วนฉินรั่วซือหวังจะขึ้นไปอยู่จุดที่สูง จึงมิชอบหน้าชุยหรงเลย

ตอนนี้พอได้ยินคำยุยงของเซียวทง ฉินรั่วซือก็สนใจขึ้นมา

ท่านจินต้าได้พาคนขึ้นไปบนภูเขาแล้ว ชุยหรงมีคนเหลือที่พี่ชายทิ้งไว้ให้อยู่อีกมาก หากเขาอยากแต่งงานกับตน จะต้องเชื่อฟังตนอย่างแน่นอน เช่นนั้นการจับกุมหลิงอวี๋ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา

ฉินรั่วซือยังมิทันได้เอ่ยปาก ทางด้านฉินซานก็ตะโกนทันที

“ชุยหรง อย่าไปฟังฉินรั่วซือ!”

“ข้าหลวงหยางทรยศต่อแคว้นของเรา เป็นความผิดร้ายแรง! ข้าจะไม่มีวันทำร้ายพระชายาอ๋องอี้เพียงเพื่อในตนได้มีชีวิตรอดแน่…”