“หากเจ้ากล้าฟังนาง...”
ก่อนที่ฉินซานจะพูดจบ หลิวฮุยก็ตบหน้าฉินซานอย่างแรง จนฟันของฉินซานโยก และปากเต็มไปด้วยเลือด
ฉินซานกัดฟันกับกลืนเลือดลงไป เขาไม่มีทางแสดงความอ่อนแอกับหลิวฮุยต่อหน้าทหารของตนเด็ดขาด...
ชุยหรงเห็นเข้าก็ตกใจ เขารู้วรยุทธ และมองออกถึงความรุนแรงที่หลิวฮุยทำกับฉินซาน
แต่เขาก็เข้าใจฉินซานด้วย ที่ฉินซานอดทนอยู่เช่นนี้ ก็เพื่อจะมิให้พวกเขาเป็นห่วง
“ฉินรั่วซือ เจ้าอยากจะช่วยฉินซานหรือไม่ หากมิช่วยพวกเราจะลงมือแล้วนะ?”
เซียวทงแสร้งมิเห็นการทำร้ายฉินซาน แล้วตะโกนใส่ฉินรั่วซือ
ฉินรั่วซือจึงตะโกนใส่หลิงอวี๋ด้วยความโกรธ “พระชายาอ๋องอี้ สิ่งที่พวกเขาต้องการคือให้ท่านยอมจำนนแต่โดยดี ท่านก็เห็นแล้วว่าพี่ชายของข้าถูกทุบตีจนเป็นเช่นนี้ ท่านออกไปยอมแพ้มิได้หรือ?"
“บังอาจ! เจ้าคิดว่าเป็นใครกัน? ถึงกล้ามาพูดกับคุณหนูของข้าเช่นนี้!”
เถาจื่อเฝ้าอยู่ข้าง ๆ หลิงอวี๋ พอได้ยินคำพูดของฉินรั่วซือก็โกรธขึ้นมาทันที พลางตะคอก “มันใช่เรื่องที่จะออกไปยอมแพ้แล้วแก้ไขปัญหาได้หรือ?”
“คนโง่เง่า เจ้ามิคาดคิดบ้างหรือว่าถึงแม้คุณหนูของข้าจะออกไป เมื่อทุกอย่างถูกเปิดเผย แล้วพวกเขาจะปล่อยพวกเราทุกคนไปหรือ!”
“ถึงเวลานั้นพระชายาจะต้องตาย พี่ชายของเจ้าก็มิรอดเช่นกัน!”
เมื่อเซียวทงได้ยินสิ่งนี้ ก็ตะโกนขึ้นมา “ฉินรั่วซือ อย่าไปฟังนาง! เจ้าก็รู้ดีว่าข้ารักพี่ชายของเจ้า ขอเพียงต่อไปเขาปฏิบัติต่อข้าอย่างดี ข้าก็ไม่มีทางฆ่าพวกเจ้า!”
“รีบให้คนของพี่ชายเจ้าจับตัวหลิงอวี๋เสีย ขอเพียงส่งตัวนางมา ความขุ่นเคืองระหว่างเจ้ากับข้าก่อนหน้านี้ข้าจะปล่อยมันไป! จากนี้ไปพวกเราจะยังคงเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน!”
“ชุยหรง...”
ทันทีที่ฉินรั่วซือเรียกชื่อชุยหรง ฉินซานก็ตะโกนออกมา “ชุยหรง อย่าไปฟังนาง มัดนางไว้… คนในตระกูลฉินไม่มีคนที่จะทรยศต่อเจ้านายเพื่อเรื่องส่วนตัว…”
“พูดมาก…”
หลิวฮุยทนมิไหวอีกต่อไปแล้ว เมื่อเห็นฉินซานทำเสียเรื่อง ก็เหวี่ยงดาบใส่เขาโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
“อย่า…”
ฉินรั่วซือกรีดร้องอย่างตกใจ แต่ไม่สามารถไปห้ามได้เลย
อีกด้านหนึ่ง เซียวทงเห็นมือของฉินซานตกลงตรงเท้าของตนก็ตกใจมาก
เมื่อนางเรียกสติกลับมาได้ นางก็โกรธจนยกมือขึ้นตบหน้าหลิวฮุยอย่างแรง พร้อมทั้งตะคอกด้วยความโกรธ
“ข้าแค่ขู่ให้พวกเขากลัว ใครให้เจ้าตัดแขนของเขาโดยมิได้รับอนุญาต?”
เซียวทงโกรธแทบบ้า นางแค่อยากเยาะเย้ยฉินซานและขู่เขา เพื่อที่ต่อไปเขาจะได้มิกล้าขัดขืนตนอีก!
นางอยากจะแต่งงานกับฉินซานจริง ๆ!
แม้ว่าก่อนหน้านี้ฉินซานจะทำไม่ดีกับนาง แต่นางก็เชื่อว่าตราบใดที่นางยังคงยืนหยัดอยู่ ฉินซานก็จะรู้สึกกับนางเอง!
แต่ตอนนี้… ฉินซานสูญเสียแขนไปครึ่งหนึ่ง กลายเป็นคนพิการไปแล้ว เขาต้องเกลียดตนมากแน่!
หลิวฮุยถูกตบอย่างมิทันตั้งตัวก็พลันโกรธมาก เขายกมือขึ้นแล้วตบกลับอย่างแรงโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
“นางสารเลว เห็นว่าตัวเองเป็นองค์หญิงเยี่ยงนั้นหรือ? ไม่มีประโยชน์อะไรเลยสักนิด กล้าดีอย่างไรมาตีข้า!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........