ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 855

ณ ศาลาร้อยบุปผา

งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มแล้ว

เซียวหลินเทียนนั่งกับองค์ชายสามรุ่ย องค์ชายห้าเย่ เขาเงยหน้าขึ้นมองฝั่งตรงข้าม แต่กลับมิเห็นหลิงอวี๋

เซียวหลินเทียนเห็นว่าไทเฮากับคนอื่น ๆ อยู่กันหมด แต่หลิงอวี๋หายตัวไปเพียงคนเดียว ก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋อยู่กับไทเฮามิใช่หรือ? เหตุใดจึงหายไปแล้ว?

ในตอนแรกเซียวหลินเทียนไม่ได้สนใจอะไร คิดว่าหลิงอวี๋อาจจะไปห้องน้ำ

แต่เมื่อเห็นว่าอาหารยกมาจนครบแล้ว เหลือแค่รอจักรพรรดิอู่อันมาประกาศเริ่มงานเลี้ยง แต่หลิงอวี๋ยังคงไม่มา

หรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

เซียวหลินเทียนรู้สึกมิสบายใจ จึงแสร้งว่าจะไปห้องน้ำแล้วลุกออกไป

เมื่อมาถึงหน้าประตูก็พบกับขันทีน้อยเซี่ย เซียวหลินเทียนจึงเอ่ยเบา ๆ “ขันทีน้อยเซี่ย เจ้าช่วยนำข้อความของข้าไปบอกหลิงซวนให้เร่งพระชายาอ๋องอี้ไปที่งานเลี้ยงทีได้หรือไม่?”

“ไม่มีปัญหาพ่ะย่ะค่ะ บ่าวจะไปบอกให้เลย!”

ขณะที่ขันทีน้อยเซี่ยกำลังจะไป ขันทีเซี่ยก็มาพร้อมกับองค์จักรพรรดิและท่านอ๋องเฉิงแล้ว

“เสด็จพ่อ!” เซียวหลินเทียนเอ่ยทักทายด้วยความเคารพ แล้วก้าวไปด้านข้าง อยากจะรอให้องค์จักรพรรดิกับท่านอ๋องเฉิงเข้าไปก่อนแล้วค่อยตามเข้าไป

ทันใดนั้น นางกำนัลของฮองเฮาเว่ยก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาไกล ๆ พลางตะโกนด้วยความตื่นตระหนก

“แย่แล้วเพคะ… มะ… มีคน… มีคนตายเพคะ!”

ขันทีเซี่ยเดินตามหลังองค์จักรพรรดิอยู่ เมื่อได้ยินดังนั้นก็หันกลับมาเอ่ยด้วยความโกรธ “เจ้าทาสไม่มีตา มิเห็นหรือว่าองค์จักรพรรดิกำลังทักทายแขกอยู่?”

“มาตะโกนโวยวาย มิรู้จักกฎเกณฑ์เลยหรือไร?”

นางกำนัลวิ่งเข้ามาใกล้แล้วขาอ่อนแรงคุกเข่าลงกับพื้นทันที จากนั้นก็เอ่ยเสียงสั่นตะกุกตะกัก “ท่านหญิง… ท่านหญิงจ่างหนิงถูกฆ่าตายเพคะ...”

หา!

ชายผู้นั้นแต่งกายด้วยเครื่องแบบกองทัพหลวง รูปร่างสูงใหญ่ คิ้วหนาและหน้าเหลี่ยม

เขาสวมรองเท้าบู๊ท และกำลังเตะที่ท้องหลิงอวี๋ที่มิตอบสนองอะไร หลิงอวี๋รู้สึกเพียงว่าเจ็บแปลบไปทั่วทั้งร่างกาย...

นางรู้สึกว่าเลือดร้อน ๆ พุ่งอยู่ในปากของนาง ขณะที่กำลังจะเอื้อมมือไปเช็ด นางก็เห็นชายผู้นั้นเตะมาอีก

หลิงอวี๋กลิ้งออกไปโดยไม่รู้ตัว ชายผู้นี้จึงเตะพลาด

ชายผู้นั้นก็โกรธขึ้นมาทันที เขาก้มลงคว้าที่ผมของหลิงอวี๋แล้วตะคอก “นางสารเลว เจ้ายังกล้าหลบอีกหรือ… เจ้าต้องชดใช้จ่างหนิงกับลูกชายของข้าด้วยชีวิต!”

ชายผู้นั้นยกฝ่ามือขึ้นตบหน้าหลิงอวี๋อย่างแรง

แรงตบนี้ทำให้ใบหน้าของหลิงอวี๋บวมขึ้นทันที

“หญิงผู้นี้ใจร้ายมาก! กล้าฆ่าท่านหญิงจ่างหนิง รองผู้บัญชาการเฮ่ออย่าได้ปล่อยนางไป!”

“ตีนางให้ตาย… ตีนางให้ตายไปเลย...”