ยอดหมอยาของอ๋องเสียน นิยาย บท 821

บทที่ 821 หญิงตั้งครรภ์ก็ไม่ได้

ครึ่งชั่วยามต่อมา ซูอู่ซินถึงปล่อยมือออกไป เขาพลิกมือออก รูที่อยู่ในฝ่ามือเปิดออก เสี่ยวเฮยออกมาจากข้างใน บนตัวระยิบระยับแวววาว ยังมีหยดเลือดเล็กน้อย

เฟิ่งป่ายซูเอาผ้ามาทำแผลให้ซูอู๋ซิน ซูอู๋ซินดูจิตใจสงบนิ่งและผ่อนคลาย ถอนหายใจเฮือกหนึ่งแล้วประคองแม่ทัพอันนอนลง ไข่มุกมังกรไฟออกมาจากฝ่ามือของแม่ทัพอัน กลมอ้วนและใหญ่ขึ้นมา

หลังจากที่ลุกขึ้นมาไข่มุกมังกรไฟก็ถูตัวของมัน หลังจากที่ลุกขึ้นมามันก็กระพือปีกบินไปทางหน้าอกของอันหลิงหยุน เสี่ยวจินค่อยๆคลานออกมาจากถึงเหอเปาอย่างช้าๆ มองไปทางไข่มุกมังกรไฟ เสี่ยวเฮยเริ่มโกรธ บินไปทางมังกรไฟ ไข่มุกมังกรไฟบิดตัว มุดเข้าไปในถุงเหอเปาของเฟิ่งป่ายซู

เฟิ่งป่ายซูมองดูเสี่ยวเฮย: “เจ้านายเจ้ายังต้องฟังข้า ทำไม เจ้าใช้ชีวิตจนเบื่อแล้วหรือ?”

ฮ่องเต้หญิงก็มีพลังอำนาจของฮ่องเต้หญิง เสี่ยวเฮยซือซือสองคำก็กลับเข้าไปในถุงเหอเปาของอันหลิงหยุน คาบเอาเสี่ยวจินกลับเข้าไปถุงเหอเปาด้วย

ไม่มีใครผ่อนคลายเท่าไหร่ ฮ่องเต้หญิงรีบไปดูแม่ทัพอันทันที หยิบเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดให้แม่ทัพอัน เวลานี้หยุนจิ่นกับเฟยยิงก็กลับมาจากการทำภารกิจแล้ว

“สติปัญญาเจ้าห้าแตกต่างจากคนอื่น ราชาหนอนตัวนี้ก็มีความพิเศษไม่เหมือนใคร มันน่าจะเป็นราชาหนอนพิษกู่น้ำแข็ง ข้าก็แค่เคยได้ยินมาบ้าง ว่ากันว่า ในรอบหนึ่งพันปีถึงจะมีราชาหนอนพิษกู่น้ำแข็งหนึ่งตัว เป็นวาสนาแต่ก็เป็นคราวเคราะห์เช่นกัน หากสามารถยึดและควบคุมเอาไว้ได้ ในอนาคตเจ้าห้าจะต้องมีความสำเร็จที่ไม่จำกัดอย่างแน่นอน แต่หากยึดและควบคุมเอาไว้ไม่ได้ เขาจะต้องชดใช้ด้วยชีวิต

ไข่มุกมังกรไฟของซูซูมีมานานกว่าหนึ่งร้อยปีแล้ว เมื่อกี้เพิ่งดูดพิษไอเย็นในร่างกายของแม่ทัพอันออกไปมากกว่าครึ่ง ส่วนที่เหลือยังต้องใช้เวลาอีกหลายวันถึงสามารถดูดออกมาได้ เจ้าห้าต้องพึ่งตัวเองแล้ว”

ซูอู๋ซินมองรังไหมครู่หนึ่ง อธิบายให้กับอันหลิงหยุนและคนอื่นๆ

อันหลิงหยุนนั่งลงไป: “ข้าเชื่อเจ้าห้า”

“อืม”

ซูอู๋ซินมองไปทางกงชิงวี่: “สองสามวันนี้เจ้ากับข้าผลัดกันดูแล ข้าจะสอนวิธีการปกปักรักษาของฝ่าเหมิน(พระธรรมกาย)ให้เจ้าเล็กน้อย แต่ว่าในลานของเจ้าห้ามให้มีการเคลื่อนไหว มิเช่นนั้นจะทำให้ราชาหนอนตกใจ ถึงเวลานั้นมันจะยุ่งยากมาก!”

“ข้ารู้”

กงชิงวี่มองไปทางอันหลิงหยุน: “พาฮ่องเต้หญิงไปพักผ่อน ที่นี่มอบให้......”

“ไม่ต้องแล้ว ข้าจะอยู่ดูแลพี่อัน หยุนหยุน เจ้าก็อยู่ก่อน ที่นี่ไม่จำเป็นต้องใช้คนอื่นแล้ว”

“อืม”

อันหลิงหยุนก็รู้สึกว่าควรจะเป็นเช่นนี้ เลยหันกลับไปสั่งการ

ในลานสงบเงียบลงมา อันหลิงหยุนนั่งรอเจ้าห้าก้าวผ่านความยากลำบากอยู่ด้านหนึ่ง

กลางดึกแม่ทัพอันถึงตื่นขึ้นมา มองเห็นเฟิ่งป่ายซูลุกขึ้นมานั่ง ร่างกายยังรู้สึกเจ็บเล็กน้อย แต่ที่แม่ทัพอันเป็นห่วงที่สุดก็ยังเป็นเจ้าห้า

“เจ้าห้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

“ตอนนี้เขาไม่เป็นไร รังไหมกลายเป็นน้ำแข็งแล้ว จากนี้ไปคือจะก่อเกิดเป็นน้ำแข็งมากยิ่งขึ้น หากคาดเดาไม่ผิด พรุ่งนี้เช้าก็น่าจะรู้ผลแพ้ชนะแล้ว

เจ้าห้าเก่งมากแล้ว เขาสามารถควบคุมเวลา เขาสามารถสัมผัสถึงข้ากับซูซูได้ และสามารถเรียกราชาหนอนที่อยู่รอบๆได้ ก่อนที่เราจะมาข้ากับซูซูเห็นราชาหนอนอยู่ไม่น้อย และเมื่อไข่มุกมังกรปรากฏขึ้นก็ต้องมีหนอนน้ำแข็งปรากฏขึ้นแน่นอน ไข่มุกมังกรกลืนหนอนน้ำแข็งไปไม่น้อย มาถึงนอกเมืองหลวงก็อยากจะหนี ข้าก็รู้ได้เลยว่า ราชาหนอนน้ำแข็งเข้าสู่เจ้าของร่างแล้ว”

แม่ทัพอันก็ไม่ค่อยเข้าใจมากนัก แต่ก็กล่าวถาม: “ท่านรู้แต่แรกว่าราชาหนอนพิษน้ำแข็งจะมาจวนอ๋องเสียน?”

“ราชาหนอนจะหาเจ้าของร่าง แต่ไม่รู้ว่าจะหาใคร และไม่รู้ว่าเป็นหนอนอะไร ราชาหนอนพิษกู่จะแตกต่างกับหนอนพิษกู่ทั่วไป มีเพียงแต่ได้พบกับเจ้านายแล้วเท่านั้นถึงจะแสดงนิสัยที่แท้จริงออกมา

ข้ารู้แต่ว่านี่คือราชาหนอน ส่วนเรื่องที่ว่ามันเป็นราชาอะไรไม่อาจรู้ได้เลย

แต่เท่าที่ดูตอนนี้ มันไม่น่าจะใช่ราชาหนอนธรรมดา

ก่อนหน้านี้เขาเกิดในถุงเปาเหอของหยุนหยุน หยุนหยุนสามารถยึดและควบคุมเสี่ยวจินกับเสี่ยวเฮยได้ ไม่ใช่คนธรรมดา นั่นเป็นการแสดงว่าร่างกายของนางเหมาะสมแก่การพักอาศัยของราชาหนอนอย่างมาก

แต่เจ้าตัวนี้ไม่ได้เลือกหยุนหยุน เห็นได้ว่ามันพิถีพิถันอย่างมาก ต้องหาที่มันชอบให้เจอ

เจ้าห้ากลายเป็นเจ้าของร่าง มันจะถึงแสดงออกถึงคุณสมบัติในตัวของมันออกมา”

อันหลิงหยุนนั่งลงไป: “เช่นนั้นก็รอจนถึงเช้าแล้วกัน”

“อืม”

ไม่มีใครกินข้าว ต่างก็รออยู่อย่างนั้น

อ๋องเซ่เจิ้นขอได้โปรดเข้าใจ ส่งออกมาด้วยเถอะ”

เสียงผู้หญิงสิ้นสุดลง ประตูห้องเปิดออก ผู้หญิงที่พุงพลุ้ยรูปร่างอ้วนใหญ่เข้าประตูมาโดยการพยุงร่างกายจากด้านข้างของผู้ชายสวมชุดสีกรมท่าที่มีใบหน้าหล่อเหลา

ชายหนุ่มระมัดระวังอย่างมาก ประคองหญิงสาวเหมือนกับดูแลรับใช้เจ้านาย ขณะที่เดินไปก็กำชับไปด้วย: “เจ้าระวังหน่อย อย่าให้กระเทือนถึงลูกสาว”

หญิงสาวคลุมผ้าคลุมหน้าเอาไว้ ดวงตาของนางกลับงดงามมาก ดูจากร่างกายแล้ว นางกับอันหลิงหยุนน่าจะอายุไล่เลี่ยกัน

ซูอู๋ซินกล่าวว่า: “เจ้าก็คือเจ้าบ้านตระกูลป๋าย เจ้าบ้านป๋าย”

“ข้าเอง อ๋องเซ่เจิ้ง ไม่ได้พบกันหลายปี สบายดีไหม”

“ตอนเด็กเจ้าก็น่ารักดีอยู่หรอก นึกไม่ถึงว่าโตขึ้นมาแล้วจะไม่มีเหตุผลเช่นนี้ ลูกในท้องของเจ้าคือลูก แล้วหลานของข้าไม่ใช่หลานหรือ?”

“แต่เขาอาจจะไม่ตาย แต่ลูกสาวข้ากลับต้องมีราชาหนอนพิษกู่น้ำแข็ง มีราชาหนอนพิษกู่น้ำแข็งแล้ว ลูกสาวข้าก็สามารถคลอดได้แล้ว ขอให้อ๋องเซ่เจิ้งช่วยให้สมปรารถนาด้วยเถอะ”

หญิงสาวเดินเข้ามาใกล้ นางเข้าประตูมาบนพื้นก็เต็มไปด้วยซื่อจินจื่อสีทอง อันหลิงหยุนถอยไปอยู่ข้างๆลูกชาย นางจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเจ้าห้า

“ช่วยให้สมปรารถนาไม่ได้ ยอมรับเป็นเจ้านายแล้ว”

“เช่นนั้นหากข้าฆ่าเด็กคนนี้ ก็ได้แล้วไม่ใช่หรือ ตอนนี้ก็ยังมีโอกาสไม่ใช่หรือ?” หญิงสาวยกมือขึ้น ซื่อจินจื่อที่อยู่ด้านหลังรวมตัวกันขึ้นมาจากบนพื้น ปรากฏขึ้นเป็นร่างมนุษย์ ตัวเป็นสีทอง ใหญ่โตไม่มีอะไรเทียบได้

มนุษย์ทองคำเดินไปทางเจ้าห้า หนึ่งกำปั้นทุบลงไปทางเจ้าห้า จู่ๆด้านหลังซูอู๋ซินก็มีแมลงบินปรากฏขึ้นมากมาย รวมตัวกันเกาะไปที่มือของมนุษย์ทองคำ ยกมือของมนุษย์ทองคำเอาไว้

ชายชุดสีกรมท่ามองมา ยกมุมปากขึ้น ยกมือขึ้นและตีไปยังรังไหมของเจ้าห้า เฟิ่งเป่ยซูลุกขึ้นกวาดแขนเสื้อออกไป ตรงหน้าผู้ชายมีกำแพงน้ำขวางเอาไว้ บนพื้นมีตัวทากจำนวนมากปรากฏขึ้นมา ตัวทากเคลื่อนตัวเข้าใกล้เจ้าห้า เฟิ่งป่ายซูถามซูอู๋ซิน: “ทำอย่างไรดี?”

อันหลิงหยุนรีบมองไปทางเสี่ยงจินกับเสี่ยวเฮย เจ้าสองตัวบินออกไป บริเวณรอบๆดูราวกับฝูงแมลงแพร่กระจายอยู่เต็มไปหมด ต่อสู้อยู่ด้วยกัน

กงชิงวี่ยืนอยู่ข้างกายของลูกชาย ขยับคิ้วของเขา ใครเข้ามาใกล้เขาก็จะฆ่าคนคนนั้น!

หญิงตั้งครรภ์ก็ไม่ได้!