ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1500
…………….
เสียงนั้นเต็มไปด้วยความโมโห และแฝงไปด้วยพลังแห่งสายฟ้า อีกทั้งยังกระจายออกมาทั่วฟ้าดิน เสียงนั้นกระทบเข้าโสตประสาทของศิษย์ทุกคนในสถาบันอย่างชัดเจน
สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนสี และหันมองไปทางฉู่หลิวเยว่เป็นตาเดียว
ซั่งกวนจิ้ง… คือชื่อบรรพบุรุษของซั่งกวนเยว่ไม่ใช่หรือ? และเป็นปรมาจารย์ด้านการหลอมอาวุธในตำนานที่แข็งแกร่งอีกด้วย
ใครกันที่ใจกล้าบ้าบิ่นขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะกล้าส่งเสียงดังอย่างกำเริบเสิบสานจากทางด้านนอกสำนักหลิงเซียว?
หัวใจของฉู่หลิวเยว่ดำดิ่งลงมาในทันที
นั่นมันเสียงมังกรคำราม…
“ทุกคนโปรดอยู่ในความสงบ!”
เสียงทุ้มต่ำที่เต็มไปด้วยแรงกดดันดังขึ้น
ทำให้ความโกลาหลในจัตุรัสชิงหมิง เงียบสงบลงอย่างรวดเร็ว
ฉู่หลิวเยว่หันไปมองตามเสียงนั้น และพบว่าคนที่พูดคือ ผู้อาวุโสตันชิง
นางไม่ได้เจออีกฝ่ายมาสักพักแล้ว เหมือนว่าผู้อาวุโสตันชิงจะซูบเซียวลงไปไม่น้อย จอนผมทั้งสองข้างมีสีขาวแซมขึ้นเป็นจำนวนมาก เหมือนกับถูกน้ำค้างแข็งเคลือบอยู่หนึ่งชั้น
เขาที่กำลังจะพุ่งตัวตรงไปที่หน้าประตูสำนัก ก็ต้องหยุดอย่างกะทันหัน พร้อมหันไปมองทางฉู่หลิวเยว่
“ฉู่… ซั่งกวนเยว่ เชิญผู้อาวุโสซั่งกวนมาเถอะ นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่”
“เจ้าค่ะ”
ผู้อาวุโสตันชิงมองไปทางนาง สายตาสับสน ริมฝีปากขยับเล็กน้อยเหมือนกับต้องการจะพูดอันใดบางอย่าง แต่สุดท้ายเขาก็จากไปโดยไม่ได้พูดอันใดออกมา
ฉู่หลิวเยว่หันกลับมามองหน้าเขา
“แม้ว่าผู้อาวุโสตันชิงจะตัดความสัมพันธ์ศิษย์อาจารย์กับเจียงจื่อหยวนแล้ว แต่ท้ายที่สุดเขาก็ดูแลนางด้วยความจริงใจมาหลายปี ตอนนี้คนไม่อยู่แล้ว จึงเป็นเรื่องเสียใจที่หลีกเลี่ยงไม่ได้”
หรงซิวพูดขึ้นเสียงเรียบ
“เจ้าอย่าใส่ใจเลย แม้ว่าก่อนหน้านี้ผู้อาวุโสตันชิงจะมีใจเอนเอียงให้นาง แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่แยกผิดถูก แล้วโยนความผิดมาที่พวกเรา”
ถ้าจะบอกว่าเป็นความแค้น มันคงไม่ถึงขนาดนั้น
อย่างมากก็เป็นความสับสนเท่านั้น
ท้ายที่สุดคนที่ตายแล้วก็เหมือนตะเกียงดับ
ฉู่หลิวเยว่ถอนสายตาออก
“ข้าเข้าใจ”
ถ้าผู้อาวุโสตันชิงไม่สามารถผ่านไปได้จริงๆ อีกฝ่ายคงเดินทางมาหานางโดยตรงแล้ว
“ความจริงแล้วสิ่งที่ข้ากังวลในตอนนี้ก็คือ…”
ฉู่หลิวเยว่เม้มริมฝีปาก
ถ้าหากนางเดาไม่ผิดละก็ ผู้ที่มาในวันนี้ น่าจะเป็น…
“ข้าจะพาเจ้ากลับเขาจิ่วเหิง”
หรงซิวกระชับมือของนางให้แน่นขึ้น
ฉู่หลิวเยว่พยักหน้า ออกเดินทางพร้อมกับหรงซิว
…
ทั้งสองคนเดินมาครึ่งทาง ก็ได้พบกับองค์ปฐมกษัตริย์ที่กำลังออกมาพอดี
“องค์ไท่จู่!”
ฉู่หลิวเยว่รีบกล่าวทักทาย
“เยว่เออร์ เจ้าไม่เป็นอันใดใช่หรือไม่?”
องค์ปฐมกษัตริย์จับตัวของนางเอาไว้ ก่อนจะใช้สายตาสำรวจขึ้นลง หลังจากแน่ใจว่านางไม่ได้เป็นอันใด เขาถึงได้ถอนหายใจออกมา
“องค์ไท่จู่ เหมือนว่าด้านนอกจะเป็น…”
“เผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลง!”
องค์ปฐมกษัตริย์มีสีหน้าตึงเครียด แล้วพูดออกมาอย่างเชื่องช้า
“พวกมันเคลื่อนไหวเร็วมาก”
หัวใจของฉู่หลิวเยว่เหมือนถูกอันใดบางอย่างบีบรัด
องค์ปฐมกษัตริย์กับเผ่าไท่ซวีเฟิ่งหลงมีบุญคุณความแค้นกันอย่างใหญ่หลวง ครั้งนี้องค์ปฐมกษัตริย์เพิ่งฟื้นขึ้นมาได้ไม่นาน พวกมันก็รีบไล่ตามมาถึงสำนักหลิงเซียวแห่งนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าพวกมันให้ความสำคัญกับเรื่องนี้อย่างมาก
หากจัดการได้ไม่ดี เกรงว่า…
“เยว่เออร์วางใจเถอะ นี่เป็นเรื่องของข้าเอง ข้าจะไม่มีทางทำให้เจ้าและสำนักหลิงเซียวถูกร่างแหไปด้วยอย่างแน่นอน”
องค์ปฐมกษัตริย์ลูบหัวของฉู่หลิวเยว่เบาๆ น้ำเสียงก็อ่อนโยนอย่างมาก
ฉู่หลิวเยว่ขมวดคิ้ว
“เยว่เออร์เป็นทายาทของตระกูลซั่งกวน ดังนั้นจะต้องเดินเคียงข้างไปพร้อมกับองค์ไท่จู่”
เมื่อองค์ปฐมกษัตริย์ได้ยินดังนั้นก็ชะงักไปเล็กน้อย ในแววตาเหมือนมีอารมณ์พลุ่งพล่านออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
สุดท้ายคำพูดเป็นพันคำก็กลั่นกรองออกมาเหลือประโยคเดียว
“เยว่เออร์เด็กดี!”
ตระกูลซั่งกวนของเขา ไม่เคยหวาดกลัวเรื่องอันตรายใดๆ!
“วางใจเถอะ ตั้งแต่ที่ข้าเลือกฟื้นขึ้นมา ข้าก็รู้อยู่แล้วว่าจะต้องเผชิญหน้ากับสิ่งใด”
องค์ปฐมกษัตริย์พูดขึ้นพร้อมหัวเราะเสียงดัง
“เยว่เออร์รออยู่ในสำนักก็พอแล้ว ปัญหาเหล่านี้ ข้าจะออกไปจัดการเอง!”
“แต่…”
เดิมทีฉู่หลิวเยว่อยากจะติดตามไปด้วย แต่หลังจากที่ครุ่นคิดแล้ว หากนางตามไปอาจจะกลายเป็นภาระได้ ดังนั้นนางจึงต้องกลืนคำพูดที่เหลือลงคอ
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...