ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 523
ที่แท้คนที่มาใหม่ผู้นั้นคือประมุขแห่งหอร้อยโอสถ…เย่ว์หลิง
เขาเป็นคนที่ทำตัวเป็นเทพมังกรเห็นหัวไม่เห็นหาง ดูลึกลับมาโดยตลอดไม่ใช่หรือ?
ได้ยินมาว่า ผู้มีอำนาจในเมืองซีหลิงอยากจะคารวะเขา ก็จำเป็นต้องส่งเทียบเชิญอย่างต่ำหนึ่งเดือน
แต่นั่นก็ไม่แน่ว่าจะได้เจอเขา
พูดตามตรงแล้ว เขาเป็นแค่ประมุขของหอร้อยโอสถ สถานะของเขาก็เทียบกับคนเหล่านั้นไม่ได้ จึงไม่ได้ยิ่งใหญ่ในสายตาพวกเขาเลย
แต่ว่า…เย่ว์หลิงนั้นไม่เหมือนกัน
เพราะเขาเป็นเจ้าของของหอร้อยโอสถ
สินค้าของเขาเป็นของหายากและมีราคาแพง
ร้านอื่นไม่มีของ แต่เขามี แล้วสินค้าของเขาก็มีคุณภาพดีกว่าร้านอื่นด้วย
ภายในเมืองซีหลิงนี้ ไม่มีใครต้องการล่วงเกินหอร้อยโอสถ
เพราะไม่มีใครกล้ารับประกันว่าทั้งชีวิตนี้ตัวเขาจะไม่ต้องการซื้อโอสถจากหอร้อยโอสถแล้ว
แต่คนธรรมดา ล้วนไม่มาหาเรื่องที่นี่หรอก
ส่วนพวกผู้หญิงเหล่านี้ก็ไม่กล้าที่จะยั่วโมโหเย่ว์หลิง นางกระบิดกระบวนอยู่ไม่นาน จากนั้นก็ขอโทษเขาอย่างจริงใจ
“ขะ…ขอโทษเจ้าค่ะ”
เย่ว์หลิงพยักหน้า จากนั้นก็ส่งยิ้มน้อยๆ
“ข้าเชื่อว่าพวกเจ้าจะไม่ทำผิดเช่นนี้ในอนาคตอีก”
ผู้หญิงเหล่านั้นถอนหายใจพร้อมกัน
เขาไม่รอให้ผู้หญิงเหล่านั้นพูดอันใดต่อ แต่เย่ว์หลิงก็หันไปมองพนักงานที่อยู่ด้านข้าง ก่อนจะพูดว่า
“เหม่ออันใดอยู่เล่า ยังไม่รีบส่งคุณหนูเหล่านี้ออกไปอีก?”
พนักงานคนนั้นสะดุ้งโหยง แล้วรีบพูดขึ้นมาว่า
“ขอรับๆ”
จากนั้นเขาก็รีบเดินอ้อมตู้แสดงสินค้า และไปหยุดที่หน้าแม่นางเหล่านั้น พร้อมผายมือไปทางหน้าประตู
“คุณหนูทั้งหลาย เชิญขอรับ…”
“นี่…นี่มัน…ประมุขเย่ว์ ท่านหมายความว่าอย่างใด?” หนึ่งในแม่นางกลุ่มนั้นก็รีบถามขึ้นมาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก “พวกเรายังไม่ได้ซื้อของเลยนะ!”
เย่ว์หลิงยังคงยิ้มอยู่เช่นเดิม
“ข้ารู้”
นี่เป็นการขับไล่นางให้ออกไปอย่างชัดเจน
พนักงานคนนั้นรีบเอ่ยเร่ง
“คุณหนูทั้งหลาย เชิญ…”
แม้ว่าผู้หญิงเหล่านี้จะรู้สึกโกรธและโมโหอย่างมาก แต่ก็ไม่กล้าก่อเรื่องที่หอร้อยโอสถ จึงทำได้เพียงจากไปอย่างเงียบๆ
“พวกเรากลับ!”
เมื่อมาถึงที่หน้าประตู ในที่สุดก็มีผู้หญิงหนึ่งคนในนั้นหันหลังกลับไปมอง แล้วพูดขึ้นอย่างขุ่นเคืองว่า
“คิดไม่ถึงว่าหอร้อยโอสถจะรับแขกเช่นนี้! ครั้งหน้าต่อให้เชิญพวกเรามา พวกเราก็ไม่มา!”
เย่ว์หลิงยิ้มบางๆ แล้วกล่าวว่า
“คุณหนูทั้งหลายไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หอร้อยโอสถของพวกเราจะไม่ทำการค้ากับพวกเจ้าอีกแล้ว”
เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็ตกใจกันอย่างมาก
พวกผู้หญิงที่กำลังเดินออกจากหอร้อยโอสถมาต่างก็หยุดชะงัก แล้วค่อยๆ หันกลับไปมองเย่ว์หลิง
ผู้หญิงคนที่พูดคนนั้นก็ตกใจมากจนพูดขึ้นมาว่า “ประมุขเย่ว์ นี่ท่าน ท่านหมายความว่าอย่างใดหรือ?”
“ก็หมายความตรงตัว คุณหนูทั้งหลายสร้างความอัปยศในที่สาธารณะให้แขกกิตติมศักดิ์ระดับทองคำดำของร้านเรา ข้าจึงจำเป็นต้องให้เกียรติแขกของข้า หลังจากนี้หากพวกท่านมาตรงนี้ ก็ขอให้เดินอ้อมหน่อยนะขอรับ”
น้ำเสียงของเย่ว์หลิงฟังดูอบอุ่นอย่างมาก แต่คำพูดที่พ่นออกมาล้วนเย็นชาไร้ความปรานี
“อ่า ใช่แล้ว ตระกูลของพวกคุณหนูทั้งหลายก็เช่นกันนะขอรับ”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...