ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 572

สำนักชงซูเก๋อ

ฉู่หลิวเยว่และคนอื่นๆ มาที่สวนสมุนไพรด้วยกันอีกครั้งหนึ่ง

อวี้ฉือซงยืนอยู่นอกประตู กางค่ายกลขนาดใหญ่ปกคลุมทั่วทั้งอาณาเขตสวนสมุนไพร

“หากข้าอยู่ที่นี่ จะไม่มีผู้ใดกล้ารบกวนเจ้าแน่นอน”

อวี้ฉือซงกล่าว นัยน์ตายังคงแฝงความกังวลใจไว้บางส่วน

ฉู่หลิวเยว่ผงกศีรษะรับคำ

“ขอบคุณมาก ท่านอาจารย์”

จากนั้น นางก็ก้าวเท้าเข้าสวนสมุนไพรไป

เชียงหว่านโจวตามหลังนางไปติดๆ

ฉู่หลิวเยว่หันศีรษะกลับมา และมองเขาด้วยสายตาแฝงความประหลาดใจอยู่บางส่วน

เชียงหว่านโจวจึงเอ่ยขึ้น

“ข้าบอกไปแล้วว่าข้าจะคอยช่วยเจ้า”

ฉู่หลิวเยว่เชิดปลายคางขึ้น

“แค่นอกค่ายกลก็พอแล้ว ท่านอาจารย์ไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วยเสียหน่อย”

เชียงหว่านโจวยังคงยืนกราน แล้วเอ่ยตอบว่า

“ข้าเพียงขยับเข้ามาใกล้เจ้านิดหนึ่งเท่านั้น ถ้าหากมีอันใดไม่ถูกต้อง จะได้ช่วยเจ้าได้ทันที”

อาจเพราะกังวลว่าฉู่หลิวเยว่จะไม่เห็นด้วย เขาก็รีบสำทับเพิ่มอีกประโยค

“ที่นี่ไม่มีใครเข้าใจเรื่องทรายรวมศูนย์ได้ดีไปกว่าข้าแล้ว”

ฉู่หลิวเยว่เห็นท่าทางหนักแน่นของเขาก็ยิ้มออกมา

“ได้”

คนทั้งสองเดินไปยังใจกลางของสวนสมุนไพร

ฉู่หลิวเยว่และเชียงหว่านโจวหันมองหน้ากันรอบหนึ่ง

เชียงหว่านโจวผงกศีรษะรับแผ่วเบา

ฉู่หลิวเยว่สูดลมหายใจเข้าลึก แล้วดึงกริชออกมาปาดฝ่ามือซ้ายของตนอย่างเบามือทันที พลันปรากฏโลหิตสายหนึ่ง!

รอยเลือดสีแดงก่ำไหลรินออกมาจากปากแผล!

ฉู่หลิวเยว่นั่งขัดสมาธิ ก่อนจะทาบฝ่ามือลงบนพื้นข้างใต้

เม็ดโลหิตสีเข้มข้นเม็ดหนึ่ง ร่วงลงมาอย่างไร้สุ้มเสียงเล็ดลอด และจุ่มลงในพื้นสีน้ำตาลแดงอย่างรวดเร็ว

ครู่หนึ่ง สมุนไพรในพื้นที่โดยรอบที่เคยแห้งเหี่ยว ก็พลันดีดตัวขึ้นมา!

ต้นเหมยที่อยู่ใกล้ที่สุดถูกทำลายตั้งแต่ราก!

เศษผงจากทรายรวมศูนย์ไหลรินมาทางฉู่หลิวเยว่!

เร็วมาก ต้นที่สอง ต้นที่สาม

วัตถุดิบทำยานับไม่ถ้วนในบริเวณโดยรอบถูกทำลายสิ้น พวกมันแตกสลายอย่างไร้สุ้มเสียง โดยมีฉู่หลิวเยว่เป็นศูนย์กลาง!

ภายในทรายรวมศูนย์ที่ผสมรวมกัน ก็เริ่มสาดซัดมาทางฉู่หลิวเยว่ด้วยความรวดเร็ว!

ดั่งเรือนผมสีโลหิตที่สะบัดพลิ้วไปตามลม ดั่งทรายจำนวนน้อยนิดที่รินไหล

ถึงแม้ว่าภายในพืชแต่ละต้นจะมีทรายรวมศูนย์จำนวนน้อยมาก ทว่ายามพวกมันทั้งหมดมารวมตัวกันนั้น กลับกลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์แสนตระการตาด้วยความรวดเร็ว!

เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งเค่อ พื้นดินโดยรอบตัวฉู่หลิวเยว่ ราวกับแม่น้ำสีชาดจำนวนนับไม่ถ้วน!

ทว่าเป้าหมายของมัน ก็คือฉู่หลิวเยว่นั่นเอง!

ราวกับว่ามีมือที่มองไม่เห็นคอยบงการทุกอย่างอยู่!

ครั้นเวลาล่วงเลยไป ฉู่หลิวเยว่ก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกอันแปลกประหลาด โลหิตภายในร่างกายของตนรินไหลออกมาทางปากแผลด้วยความรวดเร็ว

นางหลุบตามองต่ำลง ฝ่ามือทาบลงบนพื้นดินที่ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นสีเลือด และยังแพร่กระจายไปยังบริเวณโดยรอบอย่างช้าๆ

ในขณะเดียวกัน สิ่งที่สูญเสียเร็วยิ่งกว่าเลือดของนาง ก็คือ กำลังภายในของนาง!

สีหน้าฉู่หลิวเยว่ปรากฏแววสงสัย

ไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดก่อนหน้านี้เชียงหว่านโจว จึงค้านหัวชนฝาเสียขนาดนั้น เจ้าทรายรวมศูนย์สิ่งนี้สิ้นเปลืองพลังอย่างมาก เป็นสิ่งที่น่าหวาดหวั่นยิ่ง

นางเพิ่งจะจัดการขอบเขตภายในระยะห่างสิบสองก้าว ก็เริ่มรู้สึกได้ถึงพลังภายในที่กำลังสูญเสียไป ด้วยความเร็วที่มากผิดปกติ

ทว่าสวนสมุนไพรแห่งนี้มีพื้นที่กว้างใหญ่นัก!

ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ เป็นไปได้มากที่ทรายรวมศูนย์เหล่านี้จะแพร่กระจายไปทั่วภูเขาชิงหยวนทั้งลูก!

ซึ่งสุดท้ายแล้วจะต้องใช้พลังไปมากเท่าใดนั้น… นางเองก็ไม่สามารถยืนยันได้แน่ชัด

ทว่าโชคยังดีที่ตอนนี้หยดน้ำยังคงไร้การเคลื่อนไหว

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ในใจฉู่หลิวเยว่ก็มีความมั่นใจเพิ่มขึ้นมาก

นางตั้งสมาธิและกำหนดลมหายใจ และพยายามจัดสรรกำลังภายในให้กลับมาเป็นระเบียบ!

ทรายรวมศูนย์ที่อยู่บริเวณไกลออกไป ก็เริ่มพากันพรั่งพรูมาทางนี้!

เชียงหว่านโจวยืนอยู่ด้านข้าง คอยจับตามองอย่างใกล้ชิด มิกล้าละสายตาออกไปแม้แต่ครู่เดียว

จนบัดนี้ ทุกอย่างล้วนเป็นไปอย่างราบรื่น แต่ว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น

…

ณ พระราชวังเทียนลิ่ง

หลังจากที่เจียงอวี่เฉิงออกมาจากตำหนักฮวาหยาง เดิมทีเขาคิดจะมุ่งตรงออกนอกพระราชวัง ทว่าเมื่อเดินไปได้ครึ่งทาง กลับหมุนกายมุ่งไปยังตำหนักชิงเฟิง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน