ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 637

เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวที่ต่างออกไปของฉู่หลิวเยว่ เซี่ยหลิงหยางก็ตาเป็นประกายด้วยความประหลาดใจทันที

คนที่อยู่ระดับสี่ขั้นสูงจะใช้ศิลปะการต่อสู้ระดับตี้ได้จริงๆ หรือ?

การใช้ศิลปะการต่อสู้ระดับตี้นั้นต้องใช้พลังปราณดั้งเดิมจำนวนมาก แต่ฉู่หลิวเยว่กลับไม่กังวลว่าตัวเองจะรับไม่ไหวบ้างเลยหรือ?

ความคิดนี้แวบเข้ามาในหัวของเขา

แต่เซี่ยหลิงหยางก็ไม่ได้เก็บมันมาใส่ใจมากนัก ดังนั้นเขาจึงตั้งสมาธิอีกครั้ง และเปิดใช้งานพลังปราณดั้งเดิมในร่างกายของตน

พลันลวดลายอักขระสีฟ้าจางๆ ก็ค่อยๆ ควบแน่นต่อหน้าเขา!

ในอีกด้านหนึ่ง จุดแสงบนปลายนิ้วของฉู่หลิวเยว่ก็เริ่มสว่างขึ้นเรื่อยๆ

พลังของโลกและสวรรค์โดยรอบถูกดูดเข้ามารวมกัน ด้วยแรงดึงดูดอันทรงพลังบางอย่าง!

ลำแสงนั้นสะท้อนลงบนใบหน้าขาวเนียนราวหยกของฉู่หลิวเยว่ พร้อมทั้งสะท้อนลงบนดวงตาที่ลึกและสดใสของนาง ราวกับว่ามีประกายระยิบระยับอยู่ในดวงตาของนาง

คราวก่อนนางไม่ได้ดึงศักยภาพทั้งหมดของนิภาปลายนิ้วออกมาใช้

และครั้งนี้ จะเป็นการพยายามเค้นพลังของนิภาปลายนิ้วออกมาใช้อย่างจริงจังครั้งแรก!

และนางก็ยังสงสัยไม่หายว่า ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของตนนั้น จะสามารถดึงพลังของนิภาปลายนิ้วออกมาใช้ได้มากเพียงใดกัน!

ในขณะที่มนุษย์สองคนนั้นกำลังสะสมพลังปราณและเตรียมตัวทำการใหญ่ สัตว์อสูรทั้งสองตัวที่กำลังลอยอยู่เหนืออากาศ ก็เริ่มเข้าสู่การต่อสู้

หรือจะพูดว่าการเผชิญหน้า คงเหมาะกว่า

เนื่องจากรูปร่างของสัตว์อสูรทั้งสองมีขนาดต่างกันเกินไป

ถวนจื่อนั้นขนาดเท่าลูกตาของงูหลามมรกตหน้าจั่วข้างเดียวเท่านั้น

เพียงอ้าปาก มันก็สามารถกลืนถวนจื่อเข้าไปได้ทั้งตัว!

อีกทั้งตัวหนึ่งอยู่ระดับสาม และอีกตัวอยู่ระดับหก

แค่นี้ก็เห็นแล้วมิใช่หรือ ว่าผู้ใดจักเป็นฝ่ายชนะ?

งูหลามมรกตหน้าจั่วจ้องมองถ่วนจื่อที่อยู่ตรงหน้า พร้อมความโกรธแค้นในดวงตาของมัน

เจ้าอ้วนกลมนั่นเป็นเพียงสัตว์อสูรระดับสาม แน่นอนว่าย่อมหลบหนีการโจมตีของมันไม่ได้

แต่ทว่าเพียงพอนโลหิตตัวนี้กลับรวดเร็วและว่องไวกว่าเพียงพอนโลหิตทั่วไปเสียอีก

และหลังจากยิงพลังออกไปรัวๆ อีกฝ่ายกลับหลบการโจมตีได้อย่างง่ายดาย และนั่นสร้างความอับอายให้มันอย่างมาก

ราวกับสัมผัสได้ถึงความโกรธ ถวนจื่อกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะยกอุ้งเท้าขึ้นและพุ่งเข้าใส่มันทันที

…เข้ามาสิ!

รูม่านตาของงูหลามมรกตหน้าจั่วหดตัวเป็นขีดบางๆ ในพริบตา!

มันอ้าปากที่เปื้อนเลือดขึ้นและฉกออกไปด้วยหวังจะกลืนกินถวนจื่อ!

พลันแรงดูดที่ทรงพลังก็ระเบิดออกมา!

จนเกิดลมกระโชกพัดโถมใส่ถวนจื่อ!

ร่างกายของมันถูกดึงออกไปโดยพลังที่มองไม่เห็น!

ไม่นานมันก็ลอยมาอยู่ตรงหน้างูหลามมรกตหน้าจั่ว!

ฟันที่ขาวและแหลมคมส่องประกายแวววาวเย็นยะเยือก!

แต่ขณะนั้นเอง ถวนจื่อก็เริ่มเคลื่อนไหว และพุ่งเข้าใส่งูหลามมรกตหน้าจั่วด้วยตัวเอง!

ส่วนงูหลามมรกตหน้าจั่วที่ไม่ทันได้ตั้งรับ และคิดจะหยุด กลับต้องพบว่าเพียงพอนโลหิตตัวนั้น กระโดดใส่หัวของตนแล้ว!

“วืดๆ”

งูหลามมรกตหน้าจั่วสะบัดและส่ายหัวไปมา หวังให้เจ้าอ้วนกลมนั่นหลุดจากตน

แต่กรงเล็บของถวนจื่อนั้นแหลมคม จนสามารถตัดผ่านเกล็ดที่อยู่เหนือหัวของมันได้!

งูหลามมรกตหน้าจั่วกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด!

…นั่นคือ เกราะเกล็ดสามเหลี่ยม! เกล็ดที่สำคัญที่สุดและเปราะบางที่สุดบนตัวมันเชียวนะ!

ร่างกายของมันเริ่มกระตุกอย่างรุนแรง!

ถวนจื่อกำเกราะเกล็ดสามเหลี่ยมที่หักไว้แน่น! ให้ตายอย่างใดมันก็จะไม่ปล่อยมือเด็ดขาด!

เมื่อความเจ็บปวดบนหัวของมันทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ งูหลามมรกตหน้าจั่วก็เริ่มกระวนกระวายใจ พลันฮึดสู้อย่างไร้ความปราณี และฟาดหางตบถวนจื่อที่อยู่บนหัวของมันโดยตรง!

ถวนจื่อเงยหน้าขึ้น แล้วดึงเกราะเกล็ดสามเหลี่ยมนั้นออก ด้วยสายตาที่เฉียบคมและมือที่ฉับไว!

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์