ยอดหญิงลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 658
ในเรือนอีกแห่งของจวนตระกูลเจียง
เจียงอวี่จืออยู่แต่ในเรือนจนรู้สึกเบื่อหน่ายแล้ว
นางนั่งอยู่หน้ากระจกทองเหลือง ก่อนจะสำรวจใบหน้าของตนเองอย่างละเอียด
หลังจากเวลาผ่านไประยะเวลาหนึ่ง รอยแผลที่อยู่บนใบหน้าของนางก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง
ด้วยตัวยาแก้ช้ำนั้น ทำให้บนใบหน้าของนางไม่เหลือร่องรอยแผลเป็นใดๆ อีกเลย
นางถอนหายใจออกมายาวๆ แม้กระทั่งตอนนี้นางก็อารมณ์ดีขึ้นไม่น้อยเลยทีเดียว
“ท่านพี่ล่ะ?”
นางเปิดกล่องเพื่อเลือกปิ่นระย้าไปด้วย และถามบ่าวเหล่านั้นไปด้วย
บ่าวที่อยู่ด้านหลังก็รีบตอบทันทีว่า
“เหมือนว่าวันนี้คุณชายใหญ่มีธุระสำคัญที่ต้องจัดการ คุณชายใหญ่สั่งให้คนไปปิดเรือนหวู่ถงไว้ตั้งแต่เช้าตรู่แล้วเจ้าค่ะ”
“เรือนหวู่ถง? ที่นั่นไม่มีคนอยู่มาตั้งนานแล้วไม่ใช่หรือ เรือนนั้นรกร้างและห่างไกล ท่านพี่ไปทำอันใดที่นั่นกันนะ?”
“เรื่องนี้…บ่าวไม่ทราบเจ้าค่ะ”
เจียงอวี่จือมองตนเองในกระจก แล้วพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ก่อนที่จะเดินออกไปด้านนอก
“ข้าจะไปหาท่านพี่”
บ่าวสาวผู้นั้นตกใจอย่างมาก
“คุณหนูสี่ ท่านจะไปตอนนี้เลยหรือ?”
“ใช่สิ! ช่วงนี้ข้าอยู่ในจวนมานานมากแล้ว แม้กระทั่งงานประชุมสำนักข้าก็ยังไม่ได้ไปดู! ถูกขังอยู่ในเรือนมาตั้งหลายวัน ท่านพี่น่าจะปล่อยข้าออกไปข้างนอกได้แล้ว”
นางอยู่แต่ในจวนจนเบื่อแล้ว!
อีกทั้งก่อนหน้านี้ท่านพี่ก็พูดว่าจะตรวจสอบเรื่องราวของหอร้อยโอสถและฉู่หลิวเยว่ด้วยตนเอง แต่ก็ยังไม่เห็นความคืบหน้าเลยแม้แต่น้อย
นางอยากเข้าวังไปพูดคุยกับองค์หญิงสามแล้ว
นางไม่สนใจถึงคำเอ่ยห้ามของบ่าวรับใช้และสาวเท้าออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว
บ่าวคนนั้นก็ต้องติดตามนางไปอย่างไม่มีทางเลือก
เดิมทีนางอยากจะเกลี้ยกล่อมอีกสักประโยคสองประโยค แต่เมื่อคิดได้ว่าตอนนี้นิสัยของคุณหนูสี่แย่ลงเรื่อยๆ นอกจากนี้ยังระบายอารมณ์กับสาวใช้จำนวนไม่น้อย บ่าวผู้นั้นจึงรีบปิดปากฉับทันที
หลังจากที่เดินไปสักระยะหนึ่ง เจียงอวี่จือก็เห็นว่ามีเด็กผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาทางนี้ด้วยความรีบร้อน
เมื่อเขาเห็นเจียงอวี่จือ เขาก็รีบชะงักฝีเท้าแล้วทำความเคารพอีกฝ่ายทันที
“คารวะคุณหนูสี่ขอรับ!”
เจียงอวี่จือเห็นท่าทีร้อนรนของอีกฝ่าย จึงพูดขึ้นอย่างไม่พอใจว่า
“เกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่ เหตุใดเจ้าถึงดูร้อนรนและรีบร้อนขนาดนี้ด้วยเล่า?”
เด็กผู้ชายคนนั้นรีบตอบว่า
“คุณหนูสี่ องค์หญิงสามมาที่นี่ขอรับ!”
เจียงอวี่จือตกใจอย่างมาก
“จริงหรือ?”
“เรื่องเช่นนี้ข้าน้อยไม่กล้าโกหกหรอกขอรับ ตอนนี้องค์หญิงสามกำลังรออยู่ที่ห้องโถงแล้วขอรับ! วันนี้นายท่านและฮูหยินไม่อยู่ที่จวน อีกทั้งองค์หญิงสามบอกว่าต้องการพบคุณชายใหญ่ขอรับ ดังนั้นข้าน้อยจึงต้องรีบไปเชิญคุณชายใหญ่มาที่นี่ขอรับ”
เจียงอวี่จือคิดในใจว่า นี่ช่างเป็นเรื่องบังเอิญเสียจริง นางกำลังอยากเข้าวังไปพูดคุยกับองค์หญิงสามอยู่พอดี แต่นางกลับมาหาถึงที่เลย
“เช่นนั้นเจ้าก็ไปเชิญท่านพี่มาเถิด! องค์หญิงสามมาหาถึงจวนเช่นนี้ จะไม่มีคนรับรองได้อย่างใด? เดี๋ยวข้าจะไปหานางด้วยตนเองก่อน”
เด็กผู้ชายคนนั้นรู้ดีว่าคุณหนูสี่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับองค์หญิงสามมาโดยตลอด ดังนั้นจึงไม่น่าจะมีปัญหาอันใด เขาจึงพูดอย่างยินดีว่า
“เช่นนั้นต้องฝากคุณหนูสี่ด้วยนะขอรับ! ข้าน้อยจะรีบไปเชิญคุณชายใหญ่เดี๋ยวนี้!”
เมื่อพูดจบ เขาก็วิ่งออกไปทันที
ส่วนเจียงอวี่จือก็เดินไปทางห้องโถงใหญ่
…
จวนตระกูลเจียง ห้องโถงใหญ่
เมื่อเจียงอวี่จือมาถึง ก็เห็นว่าซั่งกวนหว่านกำลังนั่งอยู่ด้านใน
ใบหน้าของนางมีรอยยิ้มสนิทสนมปรากฏขึ้น
“องค์หญิงสามเดินทางมาที่นี่ด้วยตนเองเช่นนี้ เหตุใดไม่แจ้งกันก่อนสักหน่อยล่ะเพคะ?”
ซั่งกวนหว่านเงยหน้าขึ้นไปมอง และพบว่าคนที่มาคือเจียงอวี่จือ ไม่ใช่เจียงอวี่เฉิง แววตาของนางจึงมีประกายความผิดหวังเล็กน้อย
แต่แววตานั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว
นางหัวเราะขึ้น
“ข้ามาที่นี่อย่างกะทันหันน่ะ เลยไม่ได้แจ้งก่อน”
“องค์หญิงสามท่านมาที่นี่ได้จังหวะมาก ข้ามีเรื่องอยากจะคุยกับท่านพอดี!”
เจียงอวี่จือพูดขึ้น จากนั้นก็เดินไปนั่งที่ด้านข้างของซั่งกวนหว่าน
ซั่งกวนหว่านยิ้มขึ้นบางๆ แล้วพูดขึ้นว่า
“หือ? มีเรื่องอันใดหรือ?”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงลิขิตสวรรค์
สนุกมากค่ะ...
อ่านสนุกมากค่ะ ติดตามอ่านทุกตอน...